مهدی رحمانی، بهمن کامیار، امیر عربی و ندا جبرائیلی از سختی‌ها و چالش‌های پرداختن به سوژه‌ متفاوت «کارت پرواز» گفتند.

از سال۱۹۸۲ در وین کنسرت اجرا کردم و از سال۱۹۸۸ یک گروه موسیقی به نام «آنسامبل وین» را تشکیل دادم و ۱۰سال بعد گروه «آنسامبل وین ۲۰۱۰» را راه انداختم. می‌خواستم به آنچه اعتقاد داشتم برسم. استاد اتریشی می‌گفت باید طوری آهنگ بسازی که هر نت را با خونت امضا کنی. این حرف‌ها برایم الهام‌بخش بود. وقتی در سال ۱۹۹۰تمرین جان کیج، موسیقی‌دان و نظریه‌پرداز بزرگ آمریکایی را در وین دیدم همه نت‌هایی که نوشته بودم را دور ریختم و موسیقی را از اول شروع کردم. من عاشق کاری بودم که انجام می‌دادم و تشنه یادگیری بودم.

گاهی در فیلم‌هایی که ساخته می‌شود می‌بینم که دیالوگ‌های فیلم‌های خارجی به آنها راه پیدا کرده. دیگر کسی مانند علی حاتمی، ناصر تقوایی، مسعود کیمیایی، داوود میرباقری و عباس کیارستمی دیالوگ نمی‌نویسد. در موسیقی هم همین وضعیت است. جز هنرمندانی که ریشه در فرهنگ و داشته‌های ارزشمند تاریخمان دارند، بقیه چه نقشی دارند؟ همه اینها از نادانی است.

یک تهیه‌کننده سینما گفت: پس از چهل سال فعالیت در سینمای ایران به این نتیجه رسیده‌ام که نباید به اظهارنظرهای بسیاری از مدیران توجه کرد، زیرا سرنوشت سینمای ایران برای آنان اهمیتی ندارد و فقط برای خوشایند مدیران بالا‌دستی اظهار نظر و اقدام می‌کنند.

وقتي سراغ چنين سوژه‌اي مي‌رويم همه مي‌دانيم با چه محدوديت‌هايي قرار است داستان را روايت كنيم. خانواده‌اي كه به خاطر مسائل سياسي بنيانش مورد هدف قرار گرفته و نزاع‌هاي سياسي شكاف در خانواده به وجود آورده است. در جامعه ما از اين نكته حرف زدن‌ آسان نيست. اگر دستم بازتر بود قطعا بعضي ايهام‌ها كه ممكن است در اثر وجود داشته باشد، وجود نمي‌داشت. ساخت اين فيلم در چنين شرايطي بسيار سخت بود به همين دليل به اين روايت تن داديم.

یک تصور اشتباه در سینمای ایران وجود دارد که فیلم‌سازی را مولف خطاب کنیم که فیلمنامه اثرش را خودش نوشته باشد. درحالی‌که از نظر من فیلم‌ساز مولف فردی است که دارای جهان‌بینی و ایدئولوژی پیش‌رویی بوده و بر اساس آن، موضوعی چه بسا تکراری را از فیلتر جهان‌بینی خود رد کند و آن را موثر و عمیق روایت کند. به نظر من نمی‌شود نگاه یک کارگردان در سینمای مولف به تمام سکانس‌ها به گونه‌ای یکسان و تکنسین‌وار باشد.

کیومرث مرادی که نمایش «مرغ دریایی من» را روی صحنه دارد درباره اقتباس از چخوف و دغدغه هایش در این نمایش صحبت کرد.

قطب‌الدین صادقی معتقد است: اقتباس ما از ادبیات و متون کهن، باید مصداق امروزی هم داشته باشد و دور از دغدغه‌های و فضاهای فکری ما نباشد.

تهیه‌کننده «کارت پرواز» از جریانی می‌گوید که سینمای ایران را تغییر داده و از سینمای اجتماعی جز آنچه می‌خواهد اثری باقی نگذاشته و نخواهد گذاشت.

پیام دهکردی از چرایی و چگونگی پذیرش نقش مایکل هاشمیان در سریالگاندو و بازی در نمایش جنایات و مکافات همین‌طور وضعیت این روزهای تلویزیون و تئاتر می‌گوید.

نغمه ثمینی می‌گوید: مهم‌ترین بخش «جنگ‌ها و بدن‌ها»، آن بخشی است که از جنگ می‌گوید. چون آن حقیقی‌ترین و صادقانه‌ترین بخش کتاب است و یک مولف در میان صدها آدمی که روی زمین زندگی می‌کند ترس خودش را از یک جنگ قریب‌الوقوع و محتمل بیان می‌کند.

محمدحسین مهدویان در گفت‌وگویی که با روزنامه همشهری انجام داده به بهانه تولد مسعود کیمیایی از سینمای این کارگردان موج نوی سینمای ایران گفته است.

«وقتی از فرانسه برگشتم مهدی هاشمی مرا به بهرام بیضایی معرفی کرد. فکر می‌کردم او در مقایسه با ایده‌آل‌های من، آدم بزرگی نیست، به همین علت گفتم دوست ندارم با یک آدم معمولی کارم را شروع کنم. بعد از آن بارها گفتم فکر می‌کردم «مرگ یزدگرد» ضعیف‌ترین کار رزومه من خواهد بود اما الان بعد از ۴۰ سال درخشان‌ترین کار من است. جالب این است که آن را با اکراه قبول کرده بودم و اگر اصرار مهدی هاشمی نبود احتمالاً در آن بازی نمی‌کردم.»

در «لانچر ۵» به نويسندگي و كارگرداني مسعود صرامي و پويا سعيدي، شاهد داستاني از چند قتل هستيم كه در يك پادگان رخ مي‌دهد و سروان شايگان (امير نوروزي) در مقام بازرس پادگان به جست‌وجوي راز قتل‌هاست. البته نويسندگان اين نمايش از تركيب ژانرها استفاده كرده‌اند و شاهد لحن كمدي و يك داستان پرالتهاب تجاوز و انتقام هم هستيم.

حسني‌نسب: يكي از مهم‌ترين دلايل فراز و فرود كيفيت فيلم‌ها به اين مربوط مي‌شود كه فيلم‌ها در ذهن كيميايي يك شكل و اندازه‌اي دارند و در مسير توليد يك شكل ديگر به خودشان مي‌گيرند. او بسيار آدم آسيب‌پذيري است و حتي عوامل پشت صحنه هم مي‌توانند روي ذهن و خروجي كارش تاثير جدي بگذارند. گاهي افزوده شدن سكانس‌ها و كاراكترهايي به دلايل غيرسينمايي لطمه مي‌زند، زماني فيلمي به خاطر تغيير مسير قصه يا روحيه واكنشي كيميايي آسيب مي‌بيند.

به‌شدت دوست دارم مؤلف باشم و امضاي خودم را داشته باشم. طوري كه هركس به تماشاي نمايشم آمد، بدون ديدن بروشور بفهمد اين نمايش كار من است. افق گسترده‌اي را برای اين هدف ترسيم كردم و قطعا پرتره‌هايي قوي‌تر روي صحنه خواهم آورد. اميدوارم فرهنگ تئاترديدن بالا برود و تماشاگر به‌دنبال تئاتري باشد كه انديشه منتقل مي‌كند، نه تئاتري كه صرفا بازيگر معروف دارد يا او را مي‌خنداند!

چهار، پنج ماه قبل شرایط بسیار دشوار بود. ما از طرحی صحبت می‌کردیم که هیچ‌کس ذهنیت دقیقی از چگونگی آن نداشت و طبیعی است طرحی که هنوز آزمایشش را پس نداده نمی‌تواند آدم‌های بیشتری را درگیر کند. اما می‌خواهم این را بگویم که من به‌هیچ‌وجه کار خیریه انجام نمی‌دهم. اساسا قصد من فقط کار فرهنگی است. قرار نیست از نابینایان پولی گرفته شود. سوینا درواقع ترویج یک اتفاق فرهنگی است.

کارگردان فیلم «سرکوب» با تاکید بر این‌که اکران عمومی را بر نمایش همراه با حذفیات فیلمش در جشنواره فجر ترجیح داده، می‌گوید، این فیلم تلنگری است تا حواس‌مان باشد که خانواده‌ها ممکن است چه آسیب‌هایی از نزاع‌های سیاسی بخورند.

حسین پارسائی نماییش مولن روژ را کمدی می‌داند که در زیرلایه‌های آن می‌توان تراژدی مشکلات اخلاقی امروز جامعه ایرانی را دید.

حمید تبریزی گفت: ساعدی اصلا در پی تجدید چاپ آثارش نبود و فقط نوشتن برایش مهم بود و هر جا که می‌شد نوشته‌هایش را منتشر می‌کرد. به نظر می‌رسد که هر روزنامه و مجله‌ای که از او مطلب می‌خواسته، با آنها همکاری می‌کرده و پیشنهادشان را رد نمی‌کرده است.