فیلم «پدر، مادر، خواهر، برادر» تازه‌ترین اثر جیم جارموش، در جشنواره ونیز ۲۰۲۵ با استقبال منتقدان روبه‌رو شد. این درام سه‌گانه خانوادگی با بازی ستارگانی چون آدام درایور، کیت بلانشت، ویکی کریپس، تام ویتس و شارلوت رمپلینگ، روایتگر لحظه‌های طنزآمیز و در عین حال تلخ از روابط میان والدین و فرزندان است. جارموش با بهره‌گیری از لحن مینیمالیستی و نگاه شاعرانه‌اش، پرتره‌ای تازه از خانواده و فاصله‌های پنهان میان نسل‌ها ترسیم می‌کند.
فیلم «کیکا» ساخته‌ی الکس پوکین، داستان زنی را روایت می‌کند که پس از فروپاشی زندگی شخصی‌اش، از کارمند اجتماعی به زنی بدل می‌شود که برای بقا راهی خلاف عرف می‌یابد. این فیلم که در فستیوال کن نیز به نمایش درآمد، با نگاهی انسانی و هوشمندانه مرز میان انتخاب و اجبار را به چالش می‌کشد.
فیلم شب در کاراکاس به کارگردانی ماریانا روندون و مارت ماریت اوگاس، تریلری تلخ و نفس‌گیر است که خشونت، فروپاشی اجتماعی و ترس را در دل اعتراضات سال ۲۰۱۷ ونزوئلا به تصویر می‌کشد. با بازی درخشان ناتالیا ریس و ادگار رامیرز، این اثر تصویری از جامعه‌ای فروپاشیده ارائه می‌دهد که در آن بقا تنها هدف انسان‌هاست.
فیلم «پایان‌های خشن» داستان فروپاشی یک خانواده مافیایی در آرکانزاس را روایت می‌کند. در این نقد فیلم، به بررسی روایت کند، شخصیت‌پردازی سطحی و ضعف‌های داستانی اثر جان-مایکل پاول می‌پردازیم تا ببینیم چرا این تریلر جنایی، علی‌رغم خشونت و تنش‌هایش، چندان تأثیرگذار نیست.
فیلم Predator: Badlands تازه‌ترین اثر دن تراختنبرگ، کارگردان فیلم تحسین‌شده Prey، بار دیگر مخاطبان را به دنیای خشن و پرهیجان شکارچی‌ها بازمی‌گرداند. این فیلم با روایتی نوآورانه، قهرمانی متفاوت و ترکیب جذاب اکشن و علمی‌تخیلی، نه‌تنها نفس تازه‌ای به مجموعه فیلم‌های شکارچی می‌بخشد، بلکه آن را به یکی از فیلم‌های علمی تخیلی جدید شاخص سال تبدیل می‌کند.
فیلم بوگونیا، تازه‌ترین همکاری اما استون و یورگوس لانتیموس، پس از اکران محدود موفق خود حالا به‌صورت گسترده روی پرده رفته است. با وجود بازی‌های درخشان اما استون و جسی پلمونز و کارگردانی چشمگیر لانتیموس، پایان فیلم از دید بسیاری از منتقدان به‌اندازه‌ی باقی بخش‌ها رضایت‌بخش نیست و بیش از آنکه غافلگیرکننده باشد، کاملاً قابل پیش‌بینی است.
جان کومسا با فیلم «Anniversary» تجربه‌ای عجیب خلق کرده است؛ فیلمی درباره رشد یک کشور واپس‌گرا و فاشیستی که از انتشار کتابی بحث‌برانگیز شکل می‌گیرد، داستانی شبیه به «The Handmaid's Tale» دارد، اما جزئیات سیاسی آن به‌طور کنجکاوانه‌ای ارائه نمی‌شود و مشخص نیست کومسا قصد دارد چه پیامی منتقل کند.
در میان هزاران تصویر و خبر از غزه، نام «هند رجب» بیش از هر چیز دیگر وجدان جهان را لرزاند. فیلم مستند-داستانی «صدای هند رجب» ساخته‌ی «کاوتر بن هانیا»، تلاشی شجاعانه برای بازسازی آخرین ساعات زندگی دختربچه‌ای پنج‌ساله است که صدایش از دل محاصره و ویرانی شنیده شد؛ صدایی که به نماد انسانیت در میانه‌ی نسل‌کشی بدل شد.
فیلم جدید استیون سودربرگ، Black Bag، با بازی مایکل فاسبندر و کیت بلانشت، برخلاف اغلب آثار جاسوسی، بر اکشن و خیانت تمرکز ندارد، بلکه عشق و اعتماد را محور خود قرار داده است. سودربرگ با کنار گذاشتن کلیشه‌ی «بی‌اعتمادی میان مأموران»، توانسته داستانی انسانی و احساسی خلق کند که در دل دنیایی پر از رمز و دروغ، هنوز به صداقت باور دارد.
فیلم «The Choral» چهارمین همکاری الن بنت، نویسنده برجسته بریتانیایی، با نیکلاس هایتنر کارگردان نام‌آشناست. اثری آرام، خوش‌ساخت و در عین حال منتقد ملی‌گرایی که در بستر جنگ جهانی اول، با نگاهی شاعرانه و طنزی ظریف به ستایش هنر در برابر میهن‌پرستی می‌پردازد.
فیلم جدید کاترین بیگلو با نام «A House of Dynamite» تلاش می‌کند مخاطب را از احتمال وقوع جنگ هسته‌ای بترساند، اما با داستانی اغراق‌آمیز و متناقض، بیش از آنکه هشداردهنده باشد، به اثری استثماری و هیجانی شبیه است.
بن استیلر در مستند جدید خود، «Stiller & Meara: Nothing Is Lost»، چهره‌ای صادقانه و عمیق از زندگی پدر و مادرش، جری استیلر و آن میرا، ارائه می‌دهد. این فیلم که از ۲۴ اکتبر در +Apple TV پخش می‌شود، نه تنها مسیری حرفه‌ای این زوج کمدی معروف دهه ۶۰ را مرور می‌کند، بلکه با استفاده از گنجینه‌ای از آرشیوهای خانوادگی، روایتی احساسی و نوستالژیک از ازدواج ۶۲ ساله و پرچالش آن‌ها به دست می‌دهد؛ عشقی که در برابر شهرت و تنش‌ها دوام آورد.
فیلم ««Shelby Oaks» نخستین تجربه کارگردانی کریس استاکمن، یوتیوبر محبوب و منتقد سابق سینماست؛ اثری که با وجود شروعی امیدوارکننده و بودجه موفق از طریق Kickstarter، بیشتر به مجموعه‌ای از کلیشه‌های ژانر وحشت شباهت دارد تا یک اثر تازه و خلاقانه.
فیلم «سه خداحافظی» ساخته ایزابل کویشت، با بازی درخشان آلبا رورواکر، اقتباسی از آثار نویسنده فقید ایتالیایی میکله مورجیا است؛ اثری که با نگاهی لطیف و انسان‌دوستانه، مرز میان وداع و تداوم زندگی را بازتعریف می‌کند.
فیلم «Vicious»، جدیدترین اثر برایان برتینو، خالق فیلم ترسناک «The Strangers»، با وجود بازی قدرتمند داکوتا فانینگ، در خلق یک وحشت روان‌شناختی منسجم شکست می‌خورد. این فیلم داستان زنی افسرده به نام «پالی» را روایت می‌کند که پس از دریافت جعبه‌ای مرموز، در گرداب کابوس‌ها و توهمات خود فرو می‌رود. منتقد معتقد است شتاب‌زدگی برتینو در رسیدن به اوج جنون و تکرار شوک‌ها در نیمه دوم، اثر را به تجربه‌ای ذهن‌فرسا و خسته‌کننده بدل کرده است.
نقد فیلم «آیا این دستگاه روشن است؟» ساخته بردلی کوپر، داستان یک زوج جداشده را با بازی ویل آرنت و لورا درن بررسی می‌کند؛ جایی که استندآپ تبدیل به راهی برای عبور از بحران طلاق و بازسازی زندگی می‌شود.
فیلم استرالیایی Beast of War تازه‌ترین اثر کیاه روچ-ترنر (Kiah Roache-Turner) است؛ اثری که تلاش می‌کند بقا در زمان جنگ جهانی دوم را با وحشت حمله کوسه‌ها ترکیب کند. هرچند فیلم ایده‌ای جذاب و تمی متفاوت دارد، اما محدودیت بودجه و فیلمنامه‌ی کم‌رمق باعث می‌شود این بقاگرایی دریایی چندان «ترسناک» از آب درنیاید.
کارگردان «دزدان دریایی کارائیب» پس از سال‌ها سکوت با فیلمی علمی‌تخیلی و طنزآلود بازگشته که در آن سم راکول، در نقش مردی که از آینده، مأموریت دارد بشریت را از نابودی به‌دست هوش مصنوعی نجات دهد، اما فیلم در مرز میان نجات و تمسخر جامعه گرفتار می‌شود.
فیلم «Dead of Winter» ساخته برایان کرک با حضور اما تامپسون، تجربه‌ای نفس‌گیر و پرتنش ارائه می‌دهد که او را در نقشی کاملاً متفاوت به تصویر می‌کشد؛ بیوه‌ای تنها و سرسخت که ناخواسته با آدم‌ربایان در برف و یخ شمالی روبه‌رو می‌شود.
فیلم «جنگجوی صحرا» به کارگردانی «روپرت وایت» روایتگر داستان ملکه‌ای است که قبایل عربستان را متحد می‌کند تا در برابر امپراتوری بی‌رحم بجنگند؛ هرچند تجربه بصری چشمگیر، روایت فیلم را از سطحی‌ترین کلیشه‌ها فراتر نمی‌برد.
فیلم «استخوان دریاچه» به کارگردانی «مرسدس بایسک مورگان» و نویسندگی «جاشوا فریدلندر» روایتگر تعطیلات یک زوج است که از سرگرمی‌های ساده به بازی‌های خطرناک و خون‌آلود کشیده می‌شود.
