آرزو افشار به بازیگران اجازه دارم جیغ بکشم پیوست.

«وقتی کبوتر‌ها ناپدید شدند» به کارگردانی هستی حسینی از ۱۵ اردیبهشت در تئاتر مستقل تهران به روی صحنه می رود.

کارگردان نمایش «اجازه دارم جیغ بکشم» عنوان کرد این اثر نمایشی زندگی زنی را به تصویر می‌کشد که خودش را از آسیب‌های روحی و روانی که مردان به او وارد می‌سازند، نجات می‌دهد.

نمایش «وقتی کبوترها ناپدید شدند» تولید تازه تئاتر مستقل به کارگردانی هستی حسینی روی صحنه می‌رود.

تماشاخانه «تئاتر مستقل تهران» فعالیت خود در سال ۹۸ را با میزبانی از ۳ اثر نمایشی در ایام تعطیلات نوروز آغاز کرد.

تئاتر موزیکال «اجازه دارم جیغ بکشم» به نویسندگی رضا افشاری و کارگردانی علی ساسانی‌نژاد در تئاتر مستقل تهران به صحنه می‌رود.

نمایش «سالگشتگی» به نویسندگی و‌کارگردانی امیررضا کوهستانی روز شنبه ۲۵ اسفند دو اجرای فوق‌العاده خواهد داشت.

نمایش «هدیه جشن سالگرد» از ششم فروردین ماه در تئاتر مستقل تهران روی صحنه می‌رود.

نمایش «سالگشتگی » به کارگردانی امیررضا کوهستانی پس از پنج سال در در تئاتر مستقل تهران به صحنه می‌رود.

با حضور چهار نمایشنامه‌نویس فرانسوی، پروژه مشترک تئاتری ایران و فرانسه از 23 بهمن آغاز می‌شود.

پروژه مشترک تئاتری ایران و فرانسه با عنوان «فضاسازی» با حضور ۴ نمایشنامه نویس معاصر فرانسوی و خوانش آثارشان توسط کارگردان‌های تئاتر ایران، برگزار می شود.

نمایش «بی‌تابستان» به نویسندگی و کارگردانی امیررضا کوهستانی از نیمه بهمن ماه در تئاتر مستقل تهران اجرا می شود.

«تن شوری» استعاره‌ای است از زدودن جسم و جان از پلشتی‌های زندگی زناشوئی، وقتی برگه‌های طلاق در حضور شاهدان، اینجا تماشاگران امضا می‌شود، می‌توان تن آلوده شده را شست و شاید زخم‌ها را درمان کرد.

نمایش «تن شوری» به کارگردانی رضا ثروتی از ۲۵ آذر ماه در تئاتر مستقل تهران به صحنه می رود.

محمد برهمنی نمایش «زندگی در تئاتر» را در سالن مستقل تهران روی صحنه می‌برد.

نمایشنامه «پروانه الجزایری» به نویسندگی پیام لاریان و به کارگردانی میثم گزی برای نخستین بار در تئاتر مستقل تهران روی صحنه رفت.

نمایش "رومولیت" با تغییرات در اجرا و گروه بازیگری بار دیگر بروی صحنه می رود.

نمایش «فیل در تاریکی» نوشته محمد زارعی و به کارگردانی مهرداد مصطفوی با اقتباس از رمان قاسم هاشمی‌نژاد که چندی پیش در تماشاخانه پالیز روی صحنه رفته بود، اجرای خود را در سالن مستقل تهران ادامه می‌دهد.

نمایش « در وقت مقرر » به نویسندگی و کارگردانی محمدرضا کبگانی از 25 مهر و در قالب دومین دور رپرتوار «عصر تجربه»در تئاتر مستقل تهران روی صحنه می رود.

«رپرتوار عصر تجربه» عنواني است كه سالن تئاتر مستقل طي آن براي گروه‌هاي جوان و مستعد شرايط اجرايي فراهم مي‌كند. يعني اينجا امكاني به وجود مي‌آيد كه هنرمندان و كارگردانان جوان تهران و شهرستان بتوانند آنچه در دانشگاه و تجربيات تئاتري خارج از دانشگاه به دست آورده‌اند را با مخاطب شريك شده و از نزديك به مشاهده نتايج آن بپردازند. البته بعضي گروه‌ها از امكان پيش آمده در جهت متعارف (همان رفتاري كه گروه‌هاي جريان بدنه انجام مي‌دهند) استفاده مي‌كنند. به اين معني كه رفتار آنها با مخاطب و مقوله تماشاگري تفاوت چنداني با روال عادي اجراهاي مرسوم سالن‌هاي ديگر ندارد و به عنوان مثال شما شاهد توزيع پرسش‌نامه، نظرسنجي درباره دريافت تماشاگر از آنچه ديده يا شنيدن نقد و نظر آنها به صورت مستقيم بعد از پايان كار (در قالب نشست پرسش و پاسخ با گروه) مواجه نيستيد. به هر ترتيب امكاني كه مديريت جوان سالن تئاتر مستقل در اختيار هنرمندان جوان قرار داده قطعا قابل تقدير است

اینکه یک سالن خصوصی، در وضعیت اقتصادی که کشور گرفتارش هست و در مشغله های فراوانی چون تخلف در تبلیغات تئاترهای وابسته به باندهای قدرت و سایر گرفتاری‌های این‌چنینی، دغدغه فرصت دادن به جوانان و جستجوی تئاتر فردا را دارد، اتفاق ارزشمندی است.

نمایش «مده‌آ» به کارگردانی ندا قاسمیان در سالن مستقل تهران روی صحنه می‌رود.

اسامی هنرمندان دعوت شده به دومین رپرتوار «عصر تجربه» اعلام شد که قرار است در پاییز امسال در تماشاخانه مستقل تهران برگزار می‌شود.

سرپرست گروه هنرهای اجرایی «ویرگول» اعلام کرد که این گروه در زمستان سال جاری ۲ نمایشنامه از نغمه ثمینی را به صحنه خواهد برد.

شايد براي بسياري از مخاطبان اين روزهاي تئاتر عجيب نباشد كه همه‌چيز در دل يك نمايش در حال حذف شدن است. خبري از دكور نيست. آكسسواري مورد عنايت كارگردان قرار نگرفته است. طراحي لباس در تخت‌ترين شكل ممكن است و قرار نيست هويتي ويژه بازيگر دهد. نورها كلي است و در بهترين حالت موضعي هستند. نور نمي‌تواند يا نمي‌خواهد مرزهاي جهان اثر را روشن كند. بازيگران كنش‌هاي خود را به حداقل‌ترين شكل ممكن مي‌رسانند و به بيان اتكا مي‌كنند. بيان هم چيزي نيست جز نزديك شدن به محاوره تا جايي كه شايد شما نشنويد چه واژگاني به زبان آمده است. در نهايت ما بخشي از داستان را از دست مي‌دهيم.

پوستر نمایش «فاصله کانونی» که توسط سعید رضوانی طراحی شده است، رونمایی شد.

مهدی کوشکی پس از اجرای نمایش «شیطونی» با «تئاتر بد» به سالن مستقل تهران بازگشته است.

نمایش «سرحدات لیر» از ابتدای شهریور ماه در سالن تئاتر مستقل تهران به صحنه می رود.

حال می‌توان به میانجی ترجمه رشک‌برانگیز عبدالله کوثری از نمایش‌نامه «هیپولیت» یا همان «ایپولیتوس»، با جهان به نسبت رئالیستی «اوریپید» یا همان «ائوریپیدوس» به شکل بی‌واسطه‌تری مواجه شد؛ روایتی که یادآور داستان‌ یوسف و زلیخاست.

«شپش می‌تواند بنا بر دلیلی کاملا متفاوت و فرامتنی، اتفاق تازه‌ای در روال کاری کورش نریمانی محسوب شود و بنا بر همین دلیل متفاوت، بیش و پیش از آنکه برای تماشاگران عام و خاص دیدنی باشد، برای مدیران تئاتر، اهالی تئاتر، استادان و فعالان و برگزارکنندگان کارگاه‌های آموزش تئاتر و بازیگری، دیدنی و درس‌آموز است.

كوروش نريماني در زمينه تئاتر كمدي هنرمند شناخته شده‌اي است. نمايشنامه‌نويس و كارگردان خوش‌ذوق و خلاقي كه با اجراي نمايش‌هايي مثل «شب‌هاي آوينيون» ١٣٨٧، «والس مرده‌شوران» ١٣٧٩ و «جنگير» ١٣٨٨ با خود پيشنهادهايي قابل تامل از جمله در زمينه ايده‌پردازي، كارگرداني و معرفي بازيگر ‌به همراه آورد اما مجموعه‌‌ عواملي موجب شد اين هنرمند چند سالي عطاي نوشتن و كارگرداني را به لقايش ببخشد. نريماني براي ٣ سال كنار نشست و حالا بعد از ماه‌ها تمرين با هنرجويان جوان در «كارگاه كمدي خلاق» به صحنه بازگشت؛ هنرجوياني كه بعضي از آنها شايد پيش از اين نه‌ فقط رنگ صحنه كه اصلا نمايش نديده بودند. نام نمايش؟ «شپش»! شك ندارم لبخند زديد.

کارگردان نمایش «هیپولیت» با اشاره به اینکه شیوه کاری اش در ادامه ویژگی های تئاتر گروتوفسکی است، یادآور شد در طول سال ها فعالیت به زبانی خاص برای بیان مفاهیم مدنظرش رسیده است.

نمایش «هیپولیت» روزهای پایان هفته با تخفیف ۴۰ درصد برای دانشجویان روی صحنه می رود.

پیش‌فروش بلیت‌های نمایش کمدی «دیکتاتور عاشق» برای اجرا در سالن تئاتر مستقل تهران آغاز شد.

در آستانه اجرای عمومی «هیپولیت» از پوستر این اثر نمایشی رونمایی شد.

اصغر خلیلی نمایش «دیکتاتور عاشق» را به عنوان اولین اثر از سه‌گانه نمایشی با مضمون کمدی سیاسی، روی صحنه خواهد برد.

پوستر رسمی نمایش "شپش" به نویسندگی و کارگردانی "کوروش نریمانی" با طراحی "مهدی دوایی" رونمایی شد.

جشن سالروز تولد داوود رشیدی با حضور چهره های هنری و همزمان با برپایی نمایشگاه عکسی از این هنرمند فقید تئاتر ایران، در تئاتر مستقل تهران برگزار شد.

دکتر "علی رفیعی" کارگردان پیشکسوت تئاتر و سینمای کشور، عصر امروز دوشنبه ۲۵ تیرماه، نمایش "شپش" را افتتاح خواهد کرد.

نمایشگاه عکس و پوستر داوود رشیدی به مناسبت هشتاد و پنجمین سالگرد تولد این هنرمند در گالری مستقل تهران برگزار می شود.

نویسنده و کارگردان نمایش «شپش» گفت: این اثر نمایشی برداشتی خاص از چند نمایشنامه آنتوان چخوف است که اجرایش در ایران برای تماشاگر کار تازه و بدیعی خواهد بود.

فرزاد امینی نمایشنامه «هیپولیت» اثر اوریپید را در تئاتر مستقل تهران روی صحنه می برد.

نمایش هایی از کوروش نریمانی، اصغر خلیلی و فرزاد امینی در تیر و مرداد در تئاتر مستقل تهران به صحنه می روند.

کوروش نریمانی بعد از ۳ سال دوری از تئاتر با اجرای نمایش «شپش» به صحنه تئاتر بازمی‌گردد، این نمایش که تولید تازه تئاتر مستقل تهران است، بعد از گذشت ۱۰ ماه تمرین، از ۲۴ تیرماه در تئاتر مستقل تهران بروی صحنه می رود.

نمایش «رژه کور» به کارگردانی علیرضا طاهری از سوم تیر ماه اجرای خود را در تئاتر مستقل تهران آغاز می کند.

مهدی پاکدل، بازیگری که تئاتر برایش همپای سینما جدی ا‌ست و کار خود را هم با تئاتر تجربی آغاز کرده، این شب‌ها با ایفای نقش رومئو در نمایش «رومولیت» به کارگردانی مصطفی کوشکی و هستی حسینی در تئاتر مستقل تهران، مجددا با نمایشی تجربی روی صحنه می‌رود. او در کنار بازیگرانی همچون بهناز جعفری، شهروز دل‌افکار و... «رومئو و ژولیت»ی را بر صحنه خلق می‌کند که اقتباس کوشکی و حسینی است و صحنه آن با گردونه‌ای عظیم‌الجثه و مخاطره‌انگیز سروکار دارد.

نمایش «رومولیت» به کارگردانی مصطفی کوشکی و هستی حسینی و «شیطونی» به کارگردانی مهدی کوشکی تا ۱۰ خرداد ماه تمدید شدند.

نمایش «رومولیت» به کارگردانی مصطفی کوشکی و هستی حسینی شنبه 22 اردیبهشت ماه ساعت 19 طی اجرای ویژه ای به صحنه می رود.

در حقیقت نمایش‌های ما این شکلی شروع می‌شوند؛ یعنی یک شیوه اجرائی خلاقانه. خلاقانه منظور این نیست که ما خوبیم، یک شیوه اجرائی بکر، دست‌نخورده، تازه، دغدغه ما می‌شود و براساس آن، شیوه اجرائی، خودش نمایش‌نامه خودش را یا موضوع خودش را انتخاب می‌کند و بعد نویسنده می‌آید براساس نمایش‌نامه‌ای که انتخاب شده، نمایش‌نامه را دوباره‌نویسی می‌کند.

عنوان «شیطونی» با معنای محاوره‌ای که با خود به دوش می‌کشد، در همان ابتدای امر خود را به‌عنوان یک اثر برآمده از دلِ فرهنگ عامه مطرح می‌کند. به این معنا، مخاطب از همان بدو ماجرا انتظار دارد تا به درونِ اثری کشیده شود که از جنسِ گفت‌وگوهای زیست روزمره‌اش است. کوشکی از این حیث هم‌نوایی خوبی میانِ محتوا و فرم ایجاد می‌کند و ما را به درونِ نمایشی پرتاب می‌کند که دیالوگ‌های روزمره بسیاری دارد.