مصطفی رستگاری معتقد است: مشکل ادبیات و سینمای ما نشناختن انسان امروز ایران است. نویسندگان ما در برخورد با انسان ایرانی بخشی از آن را در اثرشان میبینند و به آن توجه دارند اما بخش دیگر آن را از روی عصبانیت سانسور میکنند و نادیده میگیرند.
