نقد فیلم «گودزیلا و کونگ: امپراتوری جدید» (Godzilla x Kong: The New Empire) را در این مطلب می‌خوانید.

فیلم «پرنده» (Bird) جدیدترین ساخته‌ی آندریا آرنولد است که آثار تحسین‌شده‌ای همچون «تنگ ماهی» و «عزیز آمریکایی» را در کارنامه دارد؛ این فیلم که برای نخل طلای جشنواره کن ۲۰۲۴ رقابت می‌کند، در روز دوم به نمایش درآمد و تا اینجا نقدهای مثبتی دریافت کرده است.

پس از مدت‌ها انتظار، فیلم «مگالوپلیس» (Megalopolis)، اثر پرهیاهوی فرانسیس فورد کوپولا در بخش اصلی جشنواره کن ۲۰۲۴ به نمایش درآمد؛ همان‌طور که پیش‌بینی می‌شد، نقدهای این فیلم به‌شدت ناهمگون هستند، بعضی از منتقدان آن را فوق‌العاده توصیف کرده‌اند و برخی دیگر آن را یکی از بدترین فیلم‌های کوپولا می‌دانند.

فیلمنامه اگرچه قابل‌ پیش‌بینی است، از تعلیق کافی بهره می‌برد که البته بهتر است آن را فاش نکنیم. اما در هر صورت، باید بدانید که در نیمه‌ی دوم فیلم، کرولاین با داگمار اوربای ملاقات می‌کند؛ کسی که وان هورن در کنفرانس مطبوعاتی، او را به یک جادوگر در داستان‌های افسانه‌ای تشبیه کرد.

گای ریچی که به ریتم اهمیت زیادی می‌دهد و علاقه‌ دارد قصه‌اش را سریع پیش ببرد، اینجا هم همه‌چیز را بازیگران سپرده است تا شخصیت خود را دوست‌داشتنی عرضه کنند. با این حال، وقتی به پایان فیلم می‌رسیم، ما همچنان شناخت درستی از این آدم‌ها نداریم و فقط می‌دانیم که برای هدف والاتر، حاضرند خودشان را فدا کنند.

با اکران فیلم Furiosa: A Mad Max Saga در جشنواره فیلم کن، نقدها و نمرات آن نیز منتشر شدند.

فیلمساز‌ بدون ردوبدل‌شدن هیچ دیالوگی، شخصیت‌هایش را تاحدود قابل‌توجهی پردازش می‌کند. آن‌ها گویا مشغول به‌جاآوردن مناسکی مقدس هستند. اصلا غذاخوردن در این فیلم مناسکی مقدس است.

مرد میمونی (Monkey Man) نخستین فیلم سینمایی بلند دو پتل بازیگر بریتانیایی هندی الاصلی است که با آثاری مثل «میلیونر زاغه نشین» (Slumdog Millionaire)، «شیر» (Lion) و «هتل بمبئی» (Hotel Mumbai) در عرصه بین‌المللی درخشید.

ابیگیل سعی می‌کند به عنوان یک فیلم ژانری چندین چیز باشد؛ این یعنی سازندگان هم به دنبال فیلمی هیولایی با چاشنی یک دختر خون‌آشام بوده‌اند، و هم سعی در ایجاد اثری تنش‌ آفرین با چاشنی یک معمای هیجان‌انگیز داشته‌اند.

با نگاه فرمالیستی، آناتومی یک سقوط در ژانر درام دادگاهی ساخته شده و بر همین اساس، بیش‌تر صحنه‌های فیلم در دادگاه و کشمکش بین دادستان، متهم و وکیل مدافع، بر سر گناه‌کاری یا بی‌گناهی متهم سپری می‌شود. اما در محتوا، آناتومی یک سقوط به بررسی جزئیات اضمحلال یک رابطه عاشقانه و گسست زندگی زناشویی می‌پردازد.

مایکل کیتون، بازیگر مشهور هالیوود، در دومین تجربه کارگردانی خود فیلم «ناکس کنار می‌رود» را ساخته است. در این فیلم آل پاچینو هم به ایفای نقش پرداخته است.

پیش از شروع نقد فیلم، باید به حال‌ و هوای پرهیجان سال‌های ۱۹۶۰ تا ۱۹۷۲ موج نوی سینمای فرانسه گریزی زد. کشور آمریکا پیروز جنگ جهانی دوم و اقتصادش قدرتمندتر از اروپا شده است. اروپا تحت تأثیر همین جنگ وارد رکود و ورشکستگی‌ و در چنین شرایطی بدیهی‌ است که سینمای آمریکا -هالیوود- هم بخواهد قلدرمآبانه هنر دنیا را قبضه کند.

«کافه کنار جاده» تنها عنوان بازسازی را به دوش نمی‌کشد تا بخواهد با تکیه بر عنصر نوستالژی به زور عده‌ای از طرفداران فیلم سابق را پای خود بنشاند؛ بلکه یک فیلم کاملا تازه، با خطوط داستانی و حتی شخصیت‌پردازی تازه است و حضور داگ لیمان و جیلنهال هم با آن کارنامه‌ی درخشانشان فیلم را چند پله بالاتر از اثر هرینتگون قرار می‌دهد.

یک اثر مهیج و تاریک درباره کار دشوار امدادگران؛ یک فیلم پر جنب و جوش، اما نه بدون تنش معمولی این ژانر.

اشکال اصلی فیلم سگ‌های خفته به شیوه روایت و رسیدن به پاسخ نهایی و حل معمای قتل دکتر ویدر بازمی‌گردد. فیلمنامه با آنکه شروع خوبی دارد و می‌تواند حال و گذشته را به وسیله پل‌های ارتباطی که خود طراحی کرده به یکدیگر پیوند زده تا مخاطب رفته رفته دست به کشف اتفاقات بزند، در پایان‌بندی از مسیر خود خارج شده و شباهتی به شروع خود ندارد.

«امپراتوری یخ‌زده» از طریق برخی شخصیت‌های جدید و سرگرم‌کننده خود، لحن کارگردان و صحنه‌های رضایت‌بخشی که گاه بین شخصیت‌ها به وجود می‌آید، نشان می‌دهد که هنوز کمی زندگی در این دنیا (فرنچایز) وجود دارد، اما تنها زمانی این زندگی رشد می‌کند که گذشته رها شود.

«پاندای کونگ‌فو کار ۴» (Kung Fu Panda 4) جدیدترین قسمت از این مجموعه انیمیشنی محبوب، با وجود انتظارات فراوان، رضایت‌بخش نیست. در این نسخه نه اثری از خلاقیت دیده می‌شود، نه طنز و نه حتی عشق به کونگ‌فو! نقد انیمیشن «پاندای کونگ‌فو کار ۴» را در این مطلب می‌خوانید.

فیلم Arcadian مسیر پیموده شده فیلم‌های ترسناک محبوب درباره بقا در دوران پسا آخرالزمان را دنبال می‌کند. مسیری آسان، کلیشه‌ای و بدون تازگی که منجر به گفتن این واقعیت می‌شود که فقط هیولاهای درون این اثر از کل تصویر به یاد می‌آیند. شاید این نگته برای یک فیلم هیولایی، وقتی به آن فکر می‌کنید، آنقدرها هم بد نباشد. اما متأسفانه، بعید است که یک اثر سینمایی تنها بر اساس ظاهر به یاد ماندنی هیولاها ساخته شود.

فیلم Bicycle Thieves یک شاهکار به تمام معناست که می‌شود درباره پلان به پلان آن حرف زد. فوق‌العاده است. در این روزهای مبتذل سینمایی که هر اثر بی سروپایی لقب شاهکار می‌گیرد؛ تماشای Bicycle Thieves یادآوری می‌کند که شاهکار دقیقا به چه معناست.

«آرکادیا» یک اثر ترسناک است که ارزش جدی گرفته شدن از جانب مخاطبان را دارد. در ظاهر «آرکادیا» نیکلاس کیج را در حال مبارزه با شیاطین آخرالزمانی نشان می‌دهد، که به خودی خود معرکه است. اما کل فیلم حول یک داستان محکم و منسجم ساخته شده که هرگز با خودنمایی کیج تضعیف نمی‌شود.

«گودزیلا منهای یک» از همین ابتدا مشخص می‌کند که در کنار سرگرمی، حرف‌های مهمی هم برای گفتن دارد. برخلاف آثار بلاک‌باستری هالیوودی که علاقه‌ای به سیاست و تاریخ نشان نمی‌دهند، تاکاشی یامازاکی نه تنها ابعاد سیاسی-اجتماعی قصه‌ی اصلی گودزیلا را به شکلی مدرن بازآفرینی و سیاست‌های غلط کشورش را نقد می‌کند بلکه یک قهرمان کلاسیک را هم در کانون توجه قرار می‌دهد.

نویسنده‌ی این متن نیز با استیون کینگ هم‌نظر است و توافق دارد که با فیلمی بسیار خوش‌ساخت روبرو شده که توانسته از پتانسیل‌های ژانر Found Footage به خوبی بهره ببرد. مضامینی چون عمقِ روح انسان، طمع و معامله با شیطان برای صرفاً رسیدن به هدف، نیز کاری کرده‌اند که Late Night with the Devil به خوبی در ذهن بیننده خودش را جا کند.

فیلم Wicked Little Letters اثری معمایی و کمدی البته در جنس سیاهش می‌باشد که در سال ۲۰۲۳ منتشر شده است و قصه‌ای درباره چند نامه شرورانه را روایت می‌کند.

مرد میمونی شاید نتواند از نظر فیلمنامه یا بازی‌های تیم بازیگری شما را غافلگیر کند، اما با تماشای آن می‌توانید به راحتی تمام جاه طلبی‌های کارگردانی تازه کار را تشخیص دهید. این فیلم به‌عنوان یک اکشنِ درام انتقامی به خوبی عمل می‌کند، وارد زوایا و پلان‌های اصلی می‌شود، با صحنه‌سازی و تدوین گاهی شما را غافلگیر می‌کند و گوش‌ مخاطبش را عاشق موسیقی متنش می‌کند. این یعنی اکشن با ترکیب فرم کلاسیک و مدرن.

با اینکه «معصوم» را نمی‌توان یک فیلم روشنفکرانه در نظر گرفت، اما اینکه داستان آن دقیقا همان مسیری را نمی‌رود که همیشه از فیلم‌های ترسناک با نمادهای دینی توقع داریم خود نقطه‌ی قوت بزرگی است.

«مرد میمونی» شاید فیلم اکشن مهجوری باشد اما هرگز این حس را به شما منتقل نمی‌کند که در حال تماشای یک فیلم آماتور و درجه‌دو هستید و برخی از لحظات اکشن آن با بهترین‌های سال‌های اخیر برابری می‌کند. مشکلاتی که پتل در مسیر تولید این پروژه تجربه کرد، تفاوت چندانی با قهرمان قصه‌اش ندارد اما او از این ماموریت سربلند بیرون آمد و حتی می‌توان نامش را در فهرست فیلمسازان آینده‌دار قرار داد.

اگر از طرفداران دوآتشه‌ی فیلم اصلی نبوده باشید، احتمالا از تفاوت‌هایی که فیلمنامه‌ی «کافه کنار جاده» تازه ایجاد کرده راضی خواهید بود که تا حدود زیادی خط داستانی فیلم ۱۹۸۹ را بهبود می‌بخشند. با این حال، می‌توانید در بازسازی فیلم «کافه کنار جاده» عناصری آشنا و نکاتی پنهان ببینید که ادای احترامی به فیلم سابق هستند.

گروهی از منتقدان فیلم در دنیا، درباره «گودزیلا و کونگ: امپراتوری جدید» فیلم پرمخاطب این روزهای هالیوود نظرات خود را ارائه دادند

Música از آن دسته از فیلم‌هایی می‌باشد که حال خوبی را به مخاطب منتقل می‌کند. در واقع ما شاهد سیر صعودی کار یک آرتیست هستیم، او را درک می‌کنیم و دنیایش را لمس می‌کنیم. این فیلم مفرح ارزش دیدن را دارد و ما را با دنیایی که شاید کمتر با آن در ارتباط باشیم روبه‌رو می‌کند.

نقد فیلم «آنچه بعدا اتفاق می‌افتد» (What Happens Later) را در این مطلب بخوانید.

فیلم جیسون رایتمن در مجموع اثری ساده بود که تنها توانست خاطرات نیمه فراموش شده دوران کودکی برخی را زنده کند. در واقع آن فیلم داستانی را روایت می‌کرد که کاملاً مبتنی بر نوستالژی بود؛ بنابراین اگر می‌توانستید معایب آن را نادیده بگیرید، چارچوب پایه فیلم حاوی یک سفر سرگرم‌کننده می‌شد که مخاطب را با خود همراه می‌کرد.

منتقدان مشهور درباره چهارمین قسمت انیمیشن «پاندای کونگ‌فوکار» که از جمله فیلم‌های روی پرده باکس‌آفیس به شمار می‌رود، نظر داده‌اند.

مگس همواره جز حشرات نمادین تاریخ بوده است. در داستان‌های مذهبی، مگسی توانست نمرود را از بین ببرد. پادشاهی قدرتمند، توسط موجودی ناچیز کشته شد! حتی در فیلم Brazil، یک مگس ضامن آشفتگی آن نظام ماشینی و دقیق می‌شود. حتی در سریال Breaking Bad یک مگس نشان می‌دهد شخصیت‌های اصلی داستان تا چه حد می‌توانند شکننده باشند و یک اپیزود را کامل به خودش اختصاص می‌دهد. مگس در واقع نمایانگر مسخره و احمقانه بودن غرور بشریت است

کارگردان با تصویر کردن داستانی قدیمی اما در دنیای مدرن سعی کرده ترس را بیشتر بر بیننده چیره کند. با این وجود دوره استفاده از کاراکتر‌هایی مثل کشیشی دیوانه و راهبه‌ای معصوم که درگیر اتفاقات شیطانی می‌شوند به سر آمده.

سال‌های اخیر فیلم‌هایی داشته‌ایم که همان راه تم‌ها و هنجارهای ژانر فانتزی سنتی را ادامه داده‌اند و در مقابل، آثاری مثل فیلم «دوشیزه» را هم داریم که داستان‌هایی تازه هستند که چارچوب‌های ژانر فانتزی را قلقلک می‌دهند.

درخشان‌ترین لحظات فیلم، آخرین سکانس‌های آن است، اما همین سکانس‌ها نیز از نظر جهان‌سازی، جاه‌طلبی کمتری نسبت به فیلم اول دارد. از طرف دیگر صحنه‌های اکشن پایانی مطمئناً سرگرم‌کننده هستند و نبرد بین کورا و دریاسالار به خوبی طراحی شده است.

فیلم «فرشتگان معمولی» چیز خاصی نیست. اثری است ساده با روایت ناقص و ضعیف که بازیگرانش هم آن را جدی نگرفته‌اند. «فرشتگان معمولی» پُر است از اخاذی احساسی و شاید یادآوری پیام انسانیت در این دنیای زمخت.

یکی از انتقاداتی که به فیلم بلوط پیر از سوی برخی منتقدان وارد شده بود نیز از پی همین نشناختن و عجین‌نشدن با ماهیتی است که کن لوچ مایل بوده درباره آن فیلم بسازد. حقیقتاً، لوچ شناخت درست و دقیقی از مردم خاورمیانه و بخصوص جنگ زدگان سوری نداشته و از همین‌رو، خانواده سوری فیلم آنچنان که باید و شاید باورپذیر و مؤثر از آب در نیامده‌است.

«پنجه آهنین» که براساس یک داستان واقعی ساخته شده است، تلاش دارد که روند حماسی پیروزی‌ها و تراژدی شکست‌ها را در روند افول یک خانواده معنا کند و رؤیای موفقیت پدر را در رؤیای آمریکایی خانواده هسته‌ای موفق و رو به پیشرفت، به شکلی انتقادی بازتعریف کند.

این فیلم برای مخاطب سینمای بریتانیا به همان اندازه که لنگ است، سرگرمی هم دارد. به خصوص به این دلیل که کلمن و باکلی نقش‌های خود را بسیار خوب پذیرفته و اجرا کرده‌اند. و به همین دلیل فیلم Wicked Little Letters به مخاطب دوست‌دار این سینما توصیه می‌شود.

فیلم «پنجه آهنی» جدیدترین ساخته‌ی شان دورکین، روایتی مبتنی بر سرگذشت واقعی یک خاندان کشتی‌کج‌کار است. خانواده‌ای مصیبت‌دیده از تراژدی‌های مداوم که طبق باور عامه در نفرینی چندساله به دام افتاده است. در ادامه با نقد فیلم «پنجه آهنی» همراه باشید.

فیلم Spaceman اثری تازه منتشر شده در ژانر علمی تخیلی، ماجراجویی و درام می‌باشد که در فضا و به دور از زمین می‌گذرد.

Scoop فیلمی به کارگردانی Philip Martin و با هنرنمایی ستارگانی همچون Gillian Anderson Keeley Hawes ،Billie Piper و Rufus Sewell در نقش‌های اصلی فیلم است. فیلم به بازگویی داستان مصاحبه‌ی جنجالی امیلی میتلیس (با هنرنمایی جیلین اندرسن) با شاهزاده اندرو می‌پردازد، اما این مصاحبه فقط نقطه‌ی عطف فیلم را تشکیل می‌دهد و کلیت قصه، پرداختن به زندگی افراد دخیل در تهیه‌ی مصاحبه است.

در هجوم این مشکلات عجیب و غریب، زندگی حالتی از باری به هر جهت بودن به خود می‌گیرد، دیالوگ‌های طولانی، فیلم را به بیانیه‌ای علیه همه چیز تبدیل می‌کند و بسیاری از سکانس‌های فیلم هم هستند که شما را ناچار می‌کنند از خودتان بپرسید آیا من فیلم را نمی‌فهمم یا این تصاویر واقعا ربطی به داستان ندارند و به هیچ جای مشخصی ختم نمی‌شوند! این مساله که صحنه‌های ترسناک فیلم در نهایت بدون توضیح مشخصی ختم به خیر می‌شوند و هیچ چیز تازه‌ای به شخصیت‌ها، داستان یا پایان‌بندی فیلم اضافه نمی‌کنند هم به نابسامانی که فیلم در آن غوطه‌ور است، اضافه می‌کند.

«تلماسه: بخش دو» تصمیم گرفت برای قابل درک شدن داستان برای مخاطب امروزی به جای این‌که غرابت جهان‌سازی و وقایع را تلطیف کند، قهرمان و زاویه دید خود را به دیدگاهی آشناتر و قابل درک‌تر تغییر می‌دهد: شخصیت زندایا، جنگجوی فریمن، چانی. از قبل وعده داده شده بود که نقش این شخصیت در فیلم دوم بیشتر از فردی از رویاهای پل باشد که خیلی کوتاه پس از حمله‌ی خانواده هارکونن و قتل عام خاندان آتریدس در فیلم اول با آن مواجه شدیم. اما او در واقع به روح فیلم جدید تبدیل شده است.

طرح Imaginary ساده و تکراری است. نقل مکان خانواده‌ای تراماتایز شده به خانه‌ای جدید و وقوع اتفاقات ناشناخته! با این وجود Imaginary ایده‌های خوبی برای داستان خود دارد. استفاده از فانتزی‌های کودکانه و واقعی کردن تخیلات آن هم به شیوه‌ای که المان وحشت‌زا جنبه‌ای حقیقی نگیرد. مثل خرسی که نه به شیوه خرس واقعی بلکه به شیوه تجسم بخشیدن به تخیل کودکانه جنبه غیرمجازی پیدا می‌کند.

The Iron Claw مبارزات پسران فریتز فون اریش، مالک یک کمپانی کشتی (Promoter) را به تصویر می‌کشد. فیلم پنجه آهنی با بودجه حدود ۱۶ میلیون دلاری توانست ۴۳ میلیون دلار از گیشه‌های سینمایی دریافت کند. علاوه بر این The Iron Claw نظرات مثبت زیادی را از سوی مخاطب‌ها و منتقدین دریافت کرده است.

The Three Musketeers یک فیلم اکشن، ماجراجویی و حماسی، محصول مشترک سال ۲۰۲۳ فرانسه، بلژیک، آلمان، اسپانیا و اولین قسمت از مجموعه دو بخشی می‌باشد. The Three Musketeers فیلمی به کارگردانی مارتین بوربولون (Martin Bourboulon) است که بر اساس کتاب سه تفنگدار الکساندر دوما که در سال ۱۸۴۴ به رشته تحریر درآمده، ساخته و پرداخته شده است. فیلم‌نامه این اثر نیز بر عهده متیو دلاپورت (Matthieu Delaporte) و الکساندرا دلا پاتلیر (Alexandre de La Patellière) می‌باشد. این مجموعه دو قسمتی یکی از پرهزینه‌ترین فیلم‌های ۲۰۲۳ فرانسه به شمار می‌روند. علاوه بر این، سه تفنگدار توانسته فروش چشم‌گیری در گیشه‌های سینما هم داشته باشد.

"بیچارگان" را اثری جسور می‌دانم که علی‌رغم افتی که در پرده سوم به آن گرفتار می‌شود و نقصانی که در منطق روایی برخی رخدادهای پایانی بر خود دارد، اما نقطه مهمی در کارنامه لانتیموس است و پرداختی‌ست محترم به مقوله فمینیسم، آن هم در سالی که فاجعه‌ای به نام باربی وجود داشته است!

اینکه سکانس‌های اکشنی که داخل قصه‌ی خیالی فیلم اتفاق می‌افتند، اغراق‌آمیز باشند، منطقی است و ایرادی به آن‌ها وارد نیست اما بعدتر می‌بینیم که هیچ تفاوتی میان این قصه‌ی خیالی و دنیای واقعی فیلم وجود ندارد، چه بسا دنیای واقعی حتی اغراق‌آمیزتر هم باشد. متیو وان شاید قصد دارد پیام خاصی را مخابره کند اما هرچه که هست، به مقصد نرسیده است.