پایگاه خبری تئاتر: این بازیگر تئاتر، سینما و تلویزیون درباره تعریف تهیه‌کنندگی در تئاتر ایران، ادامه داد: تهیه‌کنندگی تئاتر در ایران هیچ ساختار سیستماتیکی ندارد و خیلی دلی است و به نوعی جنون محض است زیرا در بسیاری از پروژه‌ها برگشت مالی وجود ندارد بنابراین تهیه‌کنندگی تئاتر جنونی است که از عشق به تئاتر ناشی می‌شود.
خطیبی اضافه کرد: درباره تعریف تهیه‌کنندگی تئاتر هیچ پاسخ منطقی نداریم زیرا اولین ویژگی‌های تهیه‌کنندگی را ندارد بنابراین شاید بتوان از تیرهای سرمایه‌گذار و مجری طرح استفاده کرد.
او با تشریح مشکلات متعدد تهیه‌کنندگی تئاتر در ایران افزود: در تئاتر ما سیستم نادرستی وجود دارد. مثلا بنیاد رودکی در بخش‌نامه جدید خود اعلام کرده اگر گروهی بخواهد از اثر خود فیلم بگیرد، بجز 20 درصد فروش گیشه که به این بنیاد پرداخت می‌شود باید مبلغی بالای دو میلیون تومان هم بپردازد. یا مثلا در شیراز که نمایشی را اجرا داشتیم پول حراست سالن را از ما گرفتند. این‌ها مسائلی است که در یک سیستم غلط اتفاق می‌افتد.
خطیبی که 17 تیرماه در نشست نمایش «پوزه چرمی» کار جدید علیرضا کوشک جلالی در تئاتر شهر سخن می‌گفت درباره دلایل پرکاری کوشک جلالی توضیح داد: ایشان پرکار است چون حرفی برای گفتن دارد و از نمایش‌هایش هم استقبال می‌شود.
وی اضافه کرد: در سالن تئاتر که دولتی هم هست، مدیران حق دارند سالن را به گروهی بدهند که تماشاگر دارد.
بازیگر نمایش‌های «خدای کشتار» و «ترانه‌های قدیمی» با اشاره به رکود سینما در سال‌های اخیر اضافه کرد: در این سال‌ها به دلیل رکود سینما بسیاری از تماشاگران آن به تئاتر و موسیقی جذب شده‌اند اما اجرای نمایش‌هایی که مخاطب‌پسند نباشد، باعث دفع این مخاطبان می‌شود و باید مراقب باشیم اتفاقی که چند سال اخیر در سینما افتاد حالا در تئاتر نیفتد.
خطیبی ادامه داد: مثلا سال گذشته مدام می‌گفتند چرا محمد رحمانیان این همه کار می‌کند در حالی که او 22 شب در تالار شمس اجرا داشت و در تالار وحدت هم در مجموع 20 تا اجرا داشت که این تعداد به اندازه یک اجرای معمولی است. اما گاهی استقبال تماشاگران این ذهنیت را ایجاد می‌کند که یک کارگردان خیلی پرکار است.
وی درباره تصمیم‌اش برای ادامه تهیه‌کنندگی تئاتر توضیح داد: قصد خاصی ندارم، خود را نه تهیه‌کننده می‌دانم و نه بازیگر اما افرادی هستند که حضور و بقایشان باعث بقا و رونق تئاتر می‌شوند، افرادی که سعی می‌کنند استعدادهایی را کشف کنند و به دلیل دشواری‌های تولید یک اثر نمایشی دچار مسائل فراوانی می‌شوند و من به آن‌ها کمک می‌کنم که راحت‌تر بتوانند کار کنند.
خطیبی از علیرضا کوشک جلالی کارگردان نمایش «پوزه چرمی» به عنوان یک کارگردان مولف نام برد و افزود: این دسته از کارگردان‌ها صفر تا 100 نمایش‌شان را در ذهن‌شان دارند، بنابراین اعضای گروه نمی‌توانند با ایده‌های چنین کارگردانی بجنگند چون جنگ بیهوده‌ای است. در این شرایط تحمیل بازیگر چهره به کارگردانی مثل او کار را دشوارتر می‌کند و یکی از دلایل همکاری من با این گروه همین مسائل بود تا چیزی به آقای کوشک جلالی تحمیل نشود زیرا او هنرمندی است که با وجود بیماری سختش زمان زیادی را صرف سفر کردن به شهرهای متفاوت ایران می‌کند و هر بار استعدادهای تازه‌ای را کشف می‌کند.
در ادامه این نشست محمد ولی‌زادگان یکی از بازیگران نمایش «پوزه چرمی» با ارائه توضیحاتی درباره داستان این نمایش گفت: قصه به گونه‌ای است که مابه‌ازاهای بسیاری در جامعه ما دارد و ماجراهایش برای ما ملموس است. در این نمایش شاهد حضور آدمی هستیم که ناچار است برخلاف جریان اجتماع رفتار کند. زن و شوهری را می‌بنیم که ناچار به آنارشی‌گری هستند.
این بازیگر جوان که پیش از این در نمایش «راهزنان» هم با کوشک جلالی همکاری داشته است با اشاره به تنوع آثار این کارگردان گفت: ایشان در بعضی از کارهایش سطح متوسط جامعه را با تئاتر آشتی می‌دهد و به همین دلیل چند نمایش بسیار پرفروش دارد اما در کنارش آثار خاص‌تر هم دارد که نشان می‌دهد او ژانرهای دیگر را هم می‌شناسد و نمایش «پوزه چرمی» هم جزو همین آثارش است.
سپس بهار کاتوزی دیگر بازیگر نمایش نیز یادآور شد: داستان درباره آدم‌هایی است که نمونه‌های آن در اطراف ما زیاد وجود دارد. آدم‌هایی که با چیزهای خیلی کوچک شاد و خوشبخت می‌شوند اما همین شادی کوچک از آن‌ها دریغ می‌شود. در واقع نمایش درباره سرخوردگی و روابط آدم‌ها است.
این بازیگر جوان اضافه کرد: خاص بودن نمایش «پوزه چرمی» به این دلیل است که به درون آدم‌ها نقب می‌زند و به آن‌ها نزدیک می‌شود.
به گزارش ایسنا، ارشام مودبیان آهنگساز این نمایش نیز گفت: موسیقی این کار را به سمت موسیقی مدرن می‌بریم چون فضای نمایش اجازه چنین کاری به ما می‌دهد.
الهام معین طراح لباس نیز توضیح کوتاهی درباره همکاری‌اش با این گروه ارائه کرد و افزود: داستان نمایش مدرن است و به تنهایی انسان مدرن اشاره دارد بنابراین در طراحی لباس ابتدا باید مدرن و معمولی بودن لباس‌ها نشان داده می‌شد اما در عین حال نباید اغراق می‌کردیم.
امیرحسین دوانی طراح صحنه نمایش نیز مشکلات مالی را یکی از بزرگترین دغدغه‌های طراحان صحنه تئاتر دانست و توضیح داد: این روزها بیش از هر چیز درگیر مسائل مالی هستیم و اولین جایی که ضربه می‌خورد بخش صحنه است که یا مختصرتر می‌شود یا باید سعی کنیم به خلاقیت برسیم تا کمبودها را جبران کنیم. خوشبختانه در این نمایش چند معجزه اتفاق افتاد و توانستیم کار را به سرانجام برسانیم.
نمایش «پوزه چرمی» به کارگردانی علیرضا کوشک جلالی از روز پنج‌شنبه 19 تیرماه در تالار سایه تئاتر شهر به صحنه می‌رود.
کوشک جلالی کارگردان ایرانی مقیم آلمان است که مدتی است دچار بیماری شده و طبق گفته اشکان خطیبی به دلیل شدت بیماری‌اش و نیز مشکلات اجرای نمایش تازه‌اش نتوانست در نشست خبری این نمایش حضور داشته باشد.
اشکان خطیبی تهیه‌کننده این نمایش در پایان این نشست «پوزه چرمی» را اثری متعلق به تئاتر مستقل ایران دانست و گفت: گروه اجرایی پافشاری کرد تا این نمایش به عنوان یک تئاتر مستقل به صحنه برود و امیدواریم از حمایت مخاطبان برخوردار شویم.
