پایگاه خبری تئاتر: نمایش"91913" روایت‌گر یک زندانی است که دوران محکومیت خود را سپری می‌کند و درگیر ماجراهایی می‌شود که مخاطب بیشتر با عوامل دور و بر این زندانی سر و کار دارد.
سینا کرمی نقش زندانی را در این نمایش ایفا می‌کند و کامبیز دیرباز، مسعود رایگان، هوتن شکیبا، رویا تیموریان، پیام دهکردی، سیامک صفری، احمد مهرانفر و باران کوثری بازیگرانی هستند که به عنوان صداپیشه نقش‌های مختلف با این شخصیت سروکار دارند.
"91913" را آیدین الفت از 11 شهریور در تالار حافظ به روی صحنه برده و تا پایان شهریور ماه نیز این نمایش ادامه دارد.
الفت درباره نمایش خود به هنرآنلاین گفت: نمایش "91913" ابتدا یک فیلمنامه بود که در سال 86 به اسم "آب‌های رودخانه تیمز" نوشتم. آن طرح برداشتی آزاد از نمایش هملت شکسپیر بود که مسکوت ماند. بعد از آن با وادی صدا و علم صدابرداری آشنا شدم و تصمیم گرفتم این نمایش را بار دیگر غبار روبی کنم و شد این نمایش که درحال اجراست.
او درباره نام این نمایش عنوان کرد: نام نمایش در واقع شماره یک زندانی است. چرا که تمامی زندانی‌ها وقتی وارد زندان می‌شوند با یک شماره ثبت می‌شوند و این صرفا یک عدد است.
این کارگردان معتقد است مهمترین ویژگی این نمایش نوع برخورد آن با مخاطب است و ادامه داد: از سوی دیگر سیستم صدایی تکنیکال یک دهه است در اروپا مورد استفاده قرار می‌گیرد و ما از این تکنیک عقب هستیم. در تمام سینماهای دنیا از سیستم 22 استفاده میکنند و ما در این نمایش یک قدم فراتر رفتیم واز سیستم 26 .4 استفاده کردیم. این اولین بار است که در دنیا در نمایشی سیستم 4.26 استفاده می‌شود. یعنی 26 اسپیکر در سالن و چهار عدد زیر و بم خوان است. در مجموع از 30 اسپیکر در این نمایش استفاده می‌شود. این سیستم صوتی را خودم ساخته‌ام و امتحانش را هم پس داده است. استفاده از این تکنیک برای تاثیرگذاری بیشتر با مخاطب است. ضمن اینکه فقط مسئله صدا نیست تک بازیگر بودن کار و نوع ارتباطش و طراحی نور و صحنه همه دست به دست هم دادند تا احساسی که می‌خواهد این اثر با مخاطب داشته باشد، ژرفایش بیشتر و بیشتر شود.
الفت در پاسخ به این سوال که چرا از یک بازیگر بهره گرفته و با استفاده از صدای بازیگران دیگر کار را پیش می‌برد اظهارکرد: جمع کردن این‌همه بازیگرشناخته شده که در سینما، تئاتر و تلویزیون فعال هستند، کنار هم، کار دشواری است.ضمن این که سیستم صوتی که برای این نمایش استفاده کردیم، بردارهای صوتی خطی نیستند و براساس حجم شکل گرفته‌اند. زمانی که سیستم حجمی باشد، تداعی حضور بازیگر را ایجاد می‌کند. از آنجا که متن این نمایش را خودم نوشتم و میزانسن‌ها دست خودم بود، توانستم چیدمان را به گونه‌ای انجام دهم، که نیاز الزامی به حضور بازیگر نباشد. صداگذری آنلاینی که درکار استفاده کردیم نیز به گونه‌ای است که در هیچ یک مکالمات ضبط شده صداپیشگان فاصله زمانی مشخصی وجود ندارد. یکی از تفاوت‌های صدای یک انسان زنده با انسانی که صدایش ضبط شده دراین است که به غیر ازحجمی بودن صدا، وقتی مکالمه صورت می‌گیرد در لحظه باشد. ما تمام کلمات بازیگران را از هم تفکیک کردیم و هر کدام در یک سیستم پیشرفته صوتی قرار گرفته و درلحظه پخش می‌شود و دیگر آن حس صدای ضبط شده برای مخاطب پیش نمی‌اید و به نوعی مکالمه دونفره شده است.
بازیگر نمایش "هملت به روایت بایرام خان" درباره سبک اجرایی این کار نیز گفت: سبک و شیوه اجرایی ما سورئال است، اما بین رئال و سورئال فلاش بک می‌شود.
او با اشاره به همدوره بودن با سینا کرمی تنها بازیگر این نمایش بیان کرد: من با سینا کرمی در موسسه کارنامه همدوره بودیم و به لحاظ آشنایی که با او داشتم و می‌دانستم مشغول فعالیت حرفه‌ای در تئاتر است، می‌دانستم که می‌تواند این نقش را به بهترین شکل ممکن در بیاورد. ضمن این که ارتباطش با کارگردان ساده و درعین حال دقیق است.
الفت در پاسخ به این سوال که نمایش های منولوگ اغلب مخاطب را خسته و دچاررخوت میکنند برای جلوگیری از این امر چه تدبیری اندیشیدید گفت: در علم نمایشنامه نویسی و علم کارگردانی یکسری بسامدها باید رعایت شود و یک فرازو فرودهایی باید در متن نمایش وجود داشته باشد تا مخاطب را تا انتها در سالن نگه دارد. در کارهای تک‌پرسوناژ بیشتراز 50 دقیقه مخاطب خسته می‌شود، ضمن اینکه ما سعی کردیم این زمان را رعایت کنیم و با موسیقی و فضای کاری سعی کردیم خستگی و رخوتی برای مخاطب بوجود نیاید. ضمن این که همه چیز حول بازیگر و توانایی‌های او می‌چرخد و همه این ابزارها کمکی هستند. از آنجایی که همیشه ما دچار مشکل در ابزار هستیم بازیگر نمی‌تواند، حساب ویژه‌ای روی آن باز کند.خوشبختانه ما در این نمایش از سیستم صدایی مطمئن بودیم و بازیگر احساس راحتی با پارتنر صداییش می کند و این که کما کان همه چیز بر دوش بازیگر است و توانایی اوست که به رخ کشیده می‌شود.
بازیگر نمایش " فنجان، کافه، تو، در فال من" درباره فعالیت جدید خود عنوان کرد: به تازگی به گروه نمایش "p2 سه نقطه" پیوستم و سعی می‌کنم برایشان طراحی صدا انجام دهم.
الفت در پایان در پاسخ به این سوال که استفاده از تکنیک صدا چقدر در تئاتر می‌تواند موثرباشد خاطرنشان کرد: برخی از دوستان در مقابل فضاهای جدید جبهه گیری میکنند و می‌گویند، تئاتر در لحظه بودن و زنده بودنش مهم است وتکنیک دست بازیگر را می‌گیرد وذهن مخاطب را پریشان می‌کند. واقعیت این است که اینطور نیست و با نگاهی به تئاترهای دنیا می‌فهمیم که تکنیک نه تنها دست بازیگر را نمی‌بندد بلکه به بازی او کمک نیز کرده است.
