نمایش «کرآوایی» به کارگردانی امید مشهدی در عمارت روبه‌رو روی صحنه رفته است.
نمایش «نذار این خواب تعبیر بشه»که این روزها به کارگردانی مهدی نصیری روی صحنه است، نقد و بررسی می‌شود.
سودابه میرکریمی که نمایش «ماتیک قرمز» را از 8 آبان‌ماه در سالن استاد انتظامی روی صحنه می‌برد، گفت: «این اثر نمایشی اثری دیالوگ محور است که با شکستن مرز زمان، حسرت‌های آدمی را در سه برهه زمانی نشان می‌دهد.»
چاپ هشتم نمایشنامه «خانه برناردا آلبا» اثر فدریکو گارسیا لورکا شاعر و نویسنده شهیر اسپانیایی با ترجمه محمود کیانوش توسط نشر قطره راهی بازار نشر شد
شبکه چهار سیما امشب موضوع «ضرورت همگرایی، رشد و ارتقای تئاتر کودک و نوجوان» را در برنامه «چشم شب روشن» بررسی می‌کند.
الناز شاکردوست بازیگر سینما با نمایش «گم وگور» بر صحنه تئاتر حاضر می شود تا نخستین تجربه تئاتری خود را کسب کند.
برنامه این هفته تالارهای نمایشی مجموعه تئاتر شهر در حالی اعلام شد که سه اثر نمایشی جدید در تالارهای چهارسو و قشقایی مجموعه تئاتر شهر به صحنه می رود.
چهارمین شماره از نشریه‌ی فرهنگی هنری «نقد هنر» با نگاهی به آثار و زندگی «سم شپرد» منتشر شد.
این تماشاخانه با هدف اعتلای هنر نمایشنامه‌خوانی و همچنین کشف استعدادهای جوان در عرصه نمایشنامه نویسی فراخوان اولین دوره رپرتوار نمایشنامه خوانی 16 در 16 منتشر شد
ساده‌ترین تعریفی که می‌توان از تئاتر کارگری ارائه کرد -فارغ از دوران و زمانه‌ی شکل‌گیری آن و نهادهایی که به این امر پرداخته‌اند- این است که تئاتر کارگری تئاتری با موضوع دغدغه‌ها و مسائل معیشتی و صنفی کارگران است که برای کارگران (و گاه به دست خود کارگران) اجرا می‌شود
گروه تئاتر بدن دیوانه برای حضور در فستیوال جهانی مونودرام ۲۰۱۷ در قبرس به این کشور سفر کرد.
نمایش کافی شاپ به کارگردانی حسینعلی بینوایی از روز یکشنبه ۸ آبان در خانه نمایش به صحنه می رود.
«بوی خواب» با کارگردانی سهراب سلیمی در تالار قشقایی روی صحنه می رود.
امیرکاوه آهنین جان نمایش «تنهایی پرهیاهو» را به زودی در تماشاخانه ایرانشهر به روی صحنه می برد.
اجرای شب گذشته «شوایک، سرباز ساده دل» به علی اشرف درویشیان تقدیم شد.
حسین دیردار، نمایش «شیو» را در تماشاخانه استاد انتظامی روی صحنه می‌برد.
فصل دوم اجرای «مورچه‌ها» که محصولی آزمایشگاهی از گاراژ تیاتر است از 10 آبان ماه آغاز می‌شود.
مشاوران و گروه کارگردانی نمایش موزیکال «الیور توئیست» به کارگردانی حسین پارسایی معرفی شدند.
یازدهمین شماره ماهنامه «پاراگراف» ویژه پری صابری کارگردان تئاتر ایران منتشر شد.
نمایش «همه چیز درباره آقای ف» به کارگردانی آرش عباسی و با حضور احمد مهرانفر سال جاری در یکی از سالن های خصوصی تئاتر به صحنه می رود.
«ایوب آقاخانی» کارگردان و نویسنده ایرانی، در خصوص تماشاخانه های خصوصی فعلی گفت: این فضاها تنها توانستند در آمار افزایش سالن های نمایش و اجرای بیشتر تئاتر تغییر ایجاد کنند، اما در بهبود این حوزه تاثیری نداشته اند.
به طرف صندلی خالی کنار دست من، که کیفم را رویش گذاشته‌ام می‌آید؛ می‌خواهم کیف را بردارم که پیش‌دستی می‌کند و روی همان صندلی می‌نشیند و کیف را محکم بغل می‌کند. زل می‌زند در چشمانم و شروع به حرف زدن می‌کند. می‌پرسد که آیا حاضرم برای کسی که دوستش دارم «هرکاری» بکنم؟ جوابی نمی‌دهم، باز می‌پرسد، فکر کنم چشمانم به او گفتند «نه». با استیصال برمی‌خیزد، کیف را پرت می‌کند روی صندلی، چرخی می‌زند، برمی‌گردد روبه‌رویم می‌ایستد و از شیرینی پایان انتظار می‌گوید؛ از لحظه‌ای که او می‌رسد، روبه‌رویت می‌ایستد و تو تنها می‌توانی دستانت را جلویش دراز کنی و تقاضای رقصیدن کنی؛ می‌رود و با خیالی که منتظرش بوده می‌رقصد. همه این بازی‌ها را سعید چنگیزیان می‌کند، تک‌کاراکتر نمایش «کروکی». نمایشی مونولوگ‌محور که پرده‌ای بزرگ در پشت دکور مشوش و کج و معوجش آویخته شده و ویدئوهایی در آن پخش می‌شود که گویای ذهن کاراکتر ماست. خانه ای با تختی قناس کنار کتابخانه. روبه‌رو پیشخوانی است با دو عدد چهارپایه، یکی ایستاده و دیگری واژگون. جلوتر کاناپه‌ای است با خطوطی اریب همه چیز ترکیبی از سیاه و سفید، روبه‌روی در، پنجره‌ایست که در طاقچه بیرونش گلدان‌هایی است سرشار از رنگ، رنگ از خانه و ذهن این مرد فرار کرده یا زندگی او عاری از رنگ شده است؟مردبا خود خلوت کرده، کاری که شاید لازم است هرکسی، در مقطعی از زندگی بکند و به خویش نهیبی بزند.نمایش «کروکی» به نویسندگی و کارگردانی مجتبی احمدی، تا دهم آبان ، در سالن شماره یک تماشاخانه پالیز روی صحنه است.
فراخوان اجرهای عموم در سالن های استاد "خسرو شکیبایی" و استاد" رکن الدین خسروی" تا پایان سال 96 منشر شد.
فرهاد مهندس پور، دبیر جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر احکام جداگانه‌ای برای مدیران بخش‌های مختلف جشنواره صادر کرد.
مدرس و پژوهشگر تئاتر در خصوص افزایش تماشاخانه های خصوصی در شهر تهران گفت: این تکثر، نشان دهنده توسعه هست اما نشانی از رشد و بالندگی تئاتر در خود ندارد.
نمایش«دار و دسته ونیزی» تازه ترین نمایش مازیار سیدی به زودی در شهر رشت روی صحنه خواهد رفت.
نمایش «کار خانگی» به کارگردانی نرگس بهروزیان تا ۸ آبان ماه تمدید شد و در روزهای باقی مانده به صورت ۲ اجرایی به صحنه می رود.
تئاتر تلویزیونی «آخرین گودو» به کارگردانی هنری زنده‌یاد داوود رشیدی پنجشنبه ۵ آبان روی آنتن شبکه چهار سیما می رود.
«حرف بزن مده‌آ» به نویسندگی و کارگردانی مهدی شیخوند در چهار بخش نامزد دریافت جایزه از فستیوال AAB پریشتینا شد.
بهزاد صدیقی (نمایش نامه نویس و مدرس تئاتر) طی یادداشتی به نمایش کوکوی کبوتران حرم نوشته علیرضا نادری و کارگردانی افسانه ماهیان پرداخت
دبیر گروه تئاتر دانشگاه سوره با بیان اینکه جشنواره دانشجویی تئاتر سوره برای برگزاری نیازسنجی شده است، گفت: این جشنواره هویت دانشجویی خود را به دور از نمادهای حرفه ای نادرست برای برگزاری حفظ کرده است.
اصلی‌ترین دغدغه نمایش «این یک پیپ نیست» رؤیت‌پذیرکردن امر رؤیت‌ناپذیر و درعین‌حال رؤیت‌ناپذیرکردن امر رؤیت‌پذیر دانست، آن هم نه با ارجاع به «واقعیت» معهود که با تلاش برای پدیدارگی بیرونیتِ «امر واقع». اصلا با تمرکز بر همین نقطه است که نمایش به هویت مستقل و متمایز خودش دست می‌یابد.
تجربه اجرائي جديد «محمد مساوات» مي‌تواند موافقان و مخالفان بسياري داشته باشد اما هيچ‌يک نمي‌توانند حضور اين نويسنده و کارگردان جوان تئاتر را به عنوان يکي از نشانه‌هاي تئاتر دهه ٩٠ ايران انکار کنند. او که تلاش مي‌کند در وراي بازي‌هاي سوداگرانه تئاتر امروز ايران صدا و بازنمودي از جهان ذهني خودش باشد، باز هم با بازيگوشي تازه‌اي بر صحنه ظاهر شده و تئاتر غريزي و خلاقانه‌اش را اين بار بر بستري از گزاره‌هاي فلسفي و هستي‌شناسانه در حوزه روايتگري تئاتر استوار کرده است. «اين يک پيپ نيست» با تأثير عميقي که از زيبايي‌شناسي آثار «رنه ماگريت»، نقاش شهير بلژيکي، دارد، بايد در امتداد دو اثر ديگر مساوات يعني «خانه- واده» و «بي‌پدر» مورد خوانش قرار گيرد؛ کوششي در جهت رسيدن به نوعي بازنمايي اضطراب بر صحنه. هرچند مساوات در تمام طول اين گفت‌وگو هوشمندانه سعي مي‌کند از هرگونه اظهارنظر معناشناختي درباره آثارش دوري کرده و کلِ فرايند حاضر در آنها را برآمده از مهندسي يک ذهن اجراگر معرفي کند، اما در پس اين جهان ِ عيني، واکنشي پرسشگرانه و گاه ويرانگرانه به اقتدار الگوهاي زيبايي‌شناسانه رسمي تئاتري از طريق ترکيب و التقاط شيوه‌ها و رويکردهاي گوناگون قابل مشاهده است؛ او در پسِ بازي با تمام چارچوب‌هاي تثبيت‌شده، مي‌کوشد همچون هر کارگردان خلاق ديگري به‌واسطه واکاوي و انهدام از درون الگوها، به شکل‌هاي بديع اجرائي دست يابد. گفت‌وگوي پيش‌ِرو مي‌تواند به عنوان کوششي جهت يافتن وجوه معناشناختي و ادراک لايه‌هاي زيرين اجراي «اين يک پيپ نيست» مورد توجه قرار گيرد.
نویسنده، کارگردان و بازیگر نمایش «پرواز شماره 745» از تجربه متفاوت به صحنه بردن اثری سخن گفت که شیوه اجرایی اش یکی از متفاوت ترین گونه های نمایشی تجربه شده در کشورمان است.
تا پایان سال کارگردان‌هایی چون مهرداد رایانی مخصوص، وحید رهبانی و رضا ثروتی قصد دارند جدیدترین تجربیات خود در زمینه کارگردانی تئاتر را در پردیس تئاتر «شهرزاد» به صحنه ببرند.
شورای علمی دومین دوره سمپوزیوم بین المللی طراحی صحنه و لباس مشخص شدند.
«این یک پیپ نیست»، تلاش جسورانه یک نقاش-کارگردان است در انضمامی کردن مفاهیم فلسفی یک نقاشی بر روی صحنه… در این نمایش روایت‌های واقعی مألوف دچار اختلال و فروپاشی شده و امکان‌های ناشناخته، متفاوت و متضادی از روایت‌ها (واقعیت‌ها) پدیدار می‌شوند. امور نامرئی و ناملموس هم‌تراز واقعیت‌های مرئی و مأنوس به برانگیختگی معماگونه و رازآلودگی در این نمایش می‌انجامد.
هجدهمین جشنواره تئاتر تجربه با حضور دکتر محمود نیلی احمدآبادی رئیس دانشگاه تهران، دکتر مجید سرسنگی معاون فرهنگی دانشگاه، اعضای شورای سیاست گذاری جشنواره و جمع کثیری از دانشجویان، استادان و هنرمندان بنام کشور در عرصه تئاتر و سینما، شامگاه شنبه 29 مهر ماه در تالار شهید آوینی پردیس هنرهای زیبای دانشگاه تهران افتتاح شد.
شایسته ایرانی «سنترال پارک وست» اثر وودی آلن را در پردیس شهرزاد نمایشنامه‌خوانی می‌کند.
نمایش «زندگی در تئاتر» به کارگردانی محمد برهمنی و تهیه‌کنندگی نوید محمدزاده از شش آبان ماه در پردیس تئاتر شهرزاد اجرا می‌شود.
مراسم یادبود محمود استادمحمد و رونمایی از کتاب «آسیدکاظم و تیغ و ترنا» برگزار می‌شود.
علیرضا کوشک جلالی نمایش فرانسوی «نام: آدولف ... چی؟!» را در تماشاخانه ایرانشهر به صحنه می برد.
با استقبال مخاطبان از نمایش «شوایک، سرباز ساده دل» و درخواست‌هایی برای اجرای زودتر این نمایش شنبه ششم آبان ماه ساعت 19 به صحنه می رود.
مرتضي ميرمنتظمي بعد از كارگرداني نمايش‌هاي «p٢»، «مالي سوييني» و «پنج ثانيه برف» در سه سال گذشته حالا به تجربه نمايش «بكت» نوشته ژان آنوي رسيده است؛ نمايشي كه قرار است در آن شاهد بازي بازيگران در لايه‌هاي تودرتوي قدرت باشيم. اما در سطحي ديگر كارگردان با تمهيد فرستادن بازيگران به ميان جمعيت حاضر در سالن تلاش دارد بگويد اين بازي نه تنها بين اهل سياست كه در ميان مردم- جامعه- نيز در جريان است و چه بسا هريك از ما در روابط روزمره خود مشغول شكل دادن به بازي‌هايي پيچيده هستيم. به روابط حاكم بر محيط كار، دانشگاه و حتي خانواده دقت كنيد! در سطح ديگر استفاده از بازي بسكتبال به عنوان بستري كه قرار است ماجراي نمايش در ميانه ميدانش طرح شود نيز جلب‌توجه مي‌كند و البته اين پرسش را به وجود مي‌آورد كه آيا روابط حاكم بر بازي به فرم مورد نظر كارگردان كمك مي‌كند. آيا مجموعه بازيگران به هارموني و كيفيت مورد نظر براي ارايه همزمان دو بازي- بسكتبال و ايفاي نقش در مقام شخصيت‌هاي نمايشنامه- را به دست آورده‌اند؟ به هرترتيب گروه تئاتر «مشق» با نمايش «بكت» وارد فضاي آزمون و خطايي تازه شده است؛ به اين معني كه خودش را با چالشي جديد مواجه كرده و قدم در مسيري گذاشته كه با در نظر گرفتن شرايط اقتصادي حاكم بر تئاتر نبايد انتظار داشته باشيم گروه‌ها به آن تن دهند؛ كاري كه گروه تئاتر مشق فارغ از اينكه نمايش «بكت» به كيفيت مطلوب دست يافته باشد يا نه انجام داده و روحيه تجربه‌گراي خود را همچنان حفظ كرده است.
سه اثر نمایشی به صحنه رفته در تالارهای اصلی و سایه مجموعه تئاتر شهر پنجشنبه چهارم آبان ماه به مناسبت سالروز شهادت امام حسن مجتبی (ع) به صحنه نمی روند.
«کار خانگی» پنجشنبه روی صحنه نمی رود.
شمارش معکوس برای اجرای موزیکال الیور توئیست آغاز شده و تمرینات سخت و فشرده گروه های موسیقی و نمایشی در طبقه هفتم تالار وحدت همچنان ادامه دارد.
«بین خودمان باشد» تا اواخر آبان ماه روی صحنه است.
سال‌هاست که تبلیغات بخش قابل توجهی از فضای سمعی و بصری زندگی ما را اشغال کرده است و با گسترش وسایل ارتباطی و دسترسی همگانی به فضای مجازی و ابزارهای ارتباط جمعی، هر روز نیز شاهد اشکال جدیدتری از تبلیغات هستیم. در هر رده‌ی سنی که باشیم و به هر شغل و فعالیتی مشغول باشیم، هر روزه با حجم گسترده و غیرقابل چشم‌پوشی از تبلیغات به اشکال گوناگون روبرو هستیم. از اشکال قدیمی‌تر تبلیغات مانند بیلبوردها و تابلوها، تبلیغات کاغذی که در خیابان به دست‌مان می‌دهند یا به در و دیوار و ماشین‌ها می‌زنند، به اصطلاح «دادزن»ها و «بفرمازن»ها که صدایشان را در خیابان می‌شنویم و ما را به خرید از فروشگاهی یا دستفروشی یا خوردن در رستورانی دعوت می‌کنند و اشکال نسبتاً جدیدتر مانند تبلیغات رادیویی و تلویزیونی گرفته تا تبلیغات جدیدتر مانند پیامک، ایمیل، بنرهایی که در گوشه‌ی وبسایت‌ها جا خوش کرده‌اند و جدیدتر از همه تبلیغاتی که از طریق رسانه‌هایی چون اینستاگرام، تلگرام و… منتشر می‌شوند. تبلیغاتی که به ما می‌گویند چه بخوریم، چه بپوشیم، چه ماشینی سوار شویم، کجا برویم و در یک کلام، چطور زندگی کنیم. به موازات این جریان در تئاتر نیز شاهد ورود انواع تبلیغات مختلف برای جلب مخاطب هستیم. اگر به تئاتر علاقمند باشید و یا به این حرفه مشغول باشید، احتمالاً در فضای مجازی عضو خبرنامه‌ها و گروه‌های اطلاع‌رسانی رویدادهای تئاتری هستید و از این طریق اخبار و اطلاعات دنیای تئاتر را دنبال می‌کنید. در این صورت حتماً هر روزه با سیل عظیم انواع و اقسام تبلیغات پیامکی، پست‌های اینستاگرام، گروه‌های تلگرامی، ایمیل و… مواجه می‌شوید که قرار است اطلاع‌رسانی کنند، اما گاه تا حدی تکراری و بیش از اندازه می‌شوند که ممکن است نخوانده از کنارشان رد شوید. اما این تبلیغات چه می‌گویند؟ از ما چه می‌خواهند؟ چه هدفی دارند؟ و چرا به این شکل عمل می‌کنند؟
اعضای جدید هئیت مدیره کانون کارگردانان تئاتر، روز گذشته طی رأی‌گیری معرفی شدند
