نمایش «خواب خوب خواب» به کارگردانی سلیم باشکوه برای اجرا در تماشاخانه ارغنون تمرین می شود.
میلاد نیک‌آبادی با نمایش «شب بیست و یکم» کارگردانی نمایشی از یک نویسنده ایرانی را تجربه می‌کند.
نظرسنجی از یک گروه ۷۰ نفره از کارشناسان، اجراهای بخش مرور تهران برای سی و ششمین جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر انتخاب خواهند شد.
پوستر نمایش «در انتظار آدولف» با ترجمه، دراماتورژی و کارگردانی علیرضا کوشک‌جلالی با طراحی سهیل دانش اشراقی رونمایی شد.
نمایش فیزیکال «سرتا سر» کار مشترکی از محمدرضا کیوانی و سروش کریمی‌نژاد در خانه نمایش «دا» روی صحنه می رود.
چنگیز جلیلوند با نمایش «پدر» به کارگردانی محمود زنده‌نام از 29 آبان روی صحنه می‌رود.
اجرای نمایش یک زندگی بهتر به کارگردانی شهاب الدین حسین پور از هفته اول آذر در تماشاخانه پالیز آغاز می شود.
نمایش «۱۱ نفر» به کارگردانی حسام کلانتری دهه آخر ماه صفر در خانه فرهنگ رایزن روی صحنه می رود.
« رقص کاغذ پاره‌ها» امروز در مجموعه تئاتر پایتخت نمایشنامه‌خوانی می‌شود.
کتاب تحلیلی- انتقادی «عبدالحسین نوشین» نوشته احسان حاجی‌پور منتشر شد.
اشکان خیل نژاد قصد دارد نمایش «پسران تاریخ» را مجددا به مدت ۱۵ شب در سالن استاد سمندریان تماشاخانه ایرانشهر به صحنه ببرد.
سوسن پرور نمایش «هایلات» را در تماشاخانه باران روی صحنه می برد
نمایش «شیرهای خان بابا سلطنه» از دوم دی ماه در پردیس تئاتر شهرزاد روی صحنه می رود
ثبت نام در سامانه جشنواره بین المللی سیمرغ (نهمین جشنواره فرهنگی وزارت بهداشت) از دهم آبان ماه آغاز شد.
تماشاخانه ی استاد اکبر رادی با حضور اعضای هیئت مدیره ی بنیاد اکبر رادی، جمعی از هنرمندان تئاتر، شهردار و مسئولان شهری رشت گشایش یافت.
همین که می‌شنوی جمعی از شاگردان زنده‌یاد سمندریان به همت خود دور یکدیگر گرد آمده‌اند و برای نمایش صحنه‌ای دست روی نمایشنامه‌ای گذاشته‌اند که تقریباً تمامی جایزه‌های معتبر تئاتری آمریکا اعم از جایزه‌ی الیویر، جایزه‌ی جامعه تئاتری وِستاِند، جایزه‌ی منتقدان نیویورک و همچنین جایزه‌ی معتبر پولیتزر در سال ۱۹۸۴ را از آنِ نویسنده‌اش کرده، کمی کنجکاو می‌شوی که اثر چگونه از آب درآمده است. این مهم از آنجایی برایت برجسته‌تر می شود که فی‌المجموع ارادت و احترامی ویژه به سبک و سیاق نمایشنامه‌نویس این اثر نیز قائل باشی. همین موضوع کافیست تا نقد این هفته را به نمایشی اختصاص دهیم که این روزها در تماشاخانه پایتخت به روی صحنه آمده است.
نمایش‌های «بکت» و «گالیله» در سالن دکتر ناظرزاده کرمانی و «اسطوره می‌شوم» و «دولت ضعیفه» در سالن استاد سمندریان تماشاخانه ایرانشهر هفته پایانی اجراهای خود را سپری می‌کنند
تالار مولوی میزبان سه نمایش از برگزیدگان بیستمین جشنواره تئاتر دانشگاهی شده است.
پوستر نمایش «دوزخ » با طراحی شایان کیانی رونمایی شد همزمان بلیت فروشی این نمایش از ساعت ۱۲ ظهر فردا آغاز می‌شود.
انگشتان بر سفیدی صندلی که می‌کوبند از کمی آنطرف‌تر موسیقی شنیده می‌شود. پرفورمر خود متعجب از آواهایی که می‌شنود، به شیطنت ریتمی قدیمی می‌گیرد و می‌خواند: «تو اگر عشوه بر خسرو پرویز کنی ، همچو فرهاد روم از عقب کوه کنی...». سایه‌ای رقصان با شمایلی عربی، در پشت مرد، ظاهر می‌شود. اینجا شهر-بازی است. کاری ساخته و طراحی بامداد افشار با اجرای اصغر پیران و پگاه طبسی‌نژاد که آتیلا پسیانی با دستیاری سیما خوش‌نویس بخشی از آن را کارگردانی کرده است. موسیقی و کلام این پرفورمنس-کنسرت، برای مخاطب شکل جدیدی از اجرای موزیک و شعر است که افشار برای فهم بهتر اثرش از ویدئو یاری گرفته است. نمایشی درباره شهر، درباره مدرنیته و تقابلی که با سنت در شهری به پهنای تهران به راه انداخته است. این اجرا چندماه پیش، بدون حضور پسیانی و طبسی‌نژاد که از گروه تئاتربازی میهمان این کار شده‌اند، با اجرای پیران در گالری محسن و تئاتر آفتاب اجرا شده بود و حالا با اجرایی جدید، تا نیمه آبان، در تماشاخانه پالیز به صحنه می‌رود. دغدغه افشار و گروهش تهران است، تهرانی که شاید برخی از آن و همهمه‌اش بیزار باشیم، اما امثال افشار این شهر را دوست دارند، با تمام هرج‌ومرجی که دارد، با تمام آواهایش. شهر-بازی برای بیان دردهای نهفته در این شهر، که شاید نمادی از رشد بی‌رویه تکنولوژی در جهان است، به استقبال مخاطبان آمده است.
نمایش «آن سه نفر» به کارگردانی شهاب راحله در پلاتو اجرای تئاتر شهر تا روز شانزدهم آبان در دو نوبت به صحنه می‌رود.
نمونه فیلم‌های ساخته شده براساسِ «الیور توئیستِ» چارلز دیکنز کم نبوده و باید در نسخه ایرانی آن که قرار است در تالار وحدت روی صحنه برود کدام یک الگو قرار گرفته‌اند؟
سال‌ها پیش مقاله‌ای در گاردین خواندم، درباره ظهور خصوصی‌ترین شهرهای دنیا. نگارنده برای بسط ادعای خود که چرا فضاهای عمومی به شدت به فضاهای خصوصی تبدیل می‌شوند، وارد تحلیل‌های طبقاتی شده بود و این خودخواهی در ظهور شهرهای محصور را معلول «سرمایه‌داری افراطی» خوانده بود. همان‌جا جریان سیال ذهن مرا جایی برد پشت درهای این شهرها و اینکه گیریم که رشد کردند و تعدادشان فراتر از تصور امروز ما رفت. آن وقت با کنجکاوانی که می‌خواهند خود را به این شهرها برسانند چه می‌کنند؟
جایزه بهترین اثر بخش تئاتر جشنواره بین المللى مونولیت اسپانیا به قطعه " من او هستم" از گروه تئاتر سایه ایران رسید.
تماشاخانه پالیز اجراهای خود تا پایان پاییز را اعلام کرد که طبق آن شهاب‌الدین حسین‌پور با نمایش «یک زندگى بهتر» در این سالن ماندگار خواهد بود.
«مهدی شفیعی» از حضور دوباره "یوجینو باربا"، کارگردان سرشناس ایتالیایی در ایران و پیگیری برپایی بازار بهاره تئاتر خبر داد.
نمایش «گلن گری گلن راس» نوشته دیوید ممت و کارگردانی فرید رحمتی تا سوم آذر ماه در تماشاخانه پایتخت به اجرا می رسد.
مهدی شفیعی -مدیرکل مرکز هنرهای نمایشی- میزان بودجه سی و ششمین جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر را ۴ میلیارد تومان اعلام کرد.
پیش‌فروش نمایش موزیکال الیور توئیست از شنبه ١٣ آبان ماه ساعت ١٢ ظهر آغاز می‌شود.
مهدی شفیعی مدیرکل هنرهای نمایشی با اشاره به اینکه تا امروز تنها ۱۶ درصد از اعتبارات تئاتر تأمین شده است، ابراز امیدواری کرد تا آخر سال جاری موزه تئاتر افتتاح شود.
رضا اصغری از چهاردهم آبان ماه در پردیس تئاتر شهرزاد نمایش «دوزخ» را با اقتباسی از نمایشنامه «دوزخ» اثرِ ژان پل سارتر روی صحنه می‌برد.
اجرای نمایش «طپانچه خانم» به کارگردانی شهاب الدین حسین پور تا ۲۴ آبان در تماشاخانه پالیز تمدید شد.
مهلت ارسال آثار برای شرکت در بخش جایزه ادبیات نمایشی سی و ششمین جشنواره بین المللی تئاتر فجر تا روز شنبه ۱۳ آبان ۹۶ تمدید شد.
علیرضا کوشک جلالی با نمایش «در انتظار آدلف» به نویسندگی ماتیو دلاپورته و الکساندر دلا پتلیر در سالن ناظرزاده کرمانی تماشاخانه ایرانشهر به صحنه می‌رود.
نمایش «چه زود زمستون میشه» به کارگردانی بهار کریم زاده به مدت ۲۰ شب در خانه نمایش پذیرای مخاطبان می شود.
جهانگیر الماسی قصد دارد بعد از سال ها در مقام کارگردان، نمایش «قرمز» اثر جان لوگان را در یکی از سالن های حرفه ای تئاتر به صحنه ببرد.
نمایش «اصفهان، شهر بچه‌های لهستان» نوشته محمد چرمشیر با طراحی رکسانا مهرافزون با حضور گروهی از بازیگران کودک و نوجوان ششم تا دوازدهم آذر در سالن پلاتو اجرا مجموعه تئاتر شهر روی صحنه می رود.
نمایش «بوی خواب» به کارگردانی سهراب سلیمی، یکشنبه شب، 7 آبان ماه در تالار قشقایی تئاتر شهر افتتاح شد.
حسین مسافرآستانه که حدود 6 ماه به عنوان مدیر پردیس تئاتر تهران فعالیت کرد، از این مسئولیت استعفا داد.
محمد رحمانیان نمایش «ترانه‌های قدیمی: پیکان جوانان» را با روایتی از سازه‌های فراموش شده تهران و با دکور «پیکان جوانان» اجرا می‌کند.
ساناز بیان نمایش جدیدی را با حضور نسیم ادبی و حمیدرضا آذرنگ روی صحنه می‌برد.
«کوکوی کبوتران حرم» در یک سانس اختصاصی برای معصومه ابتکار معاون رئیس جمهوری، علی مرادخانی معاون وزیرارشاد ، مهدی شفیعی مدیرمرکز هنرهای نمایشی، سعید ایزدی معاون وزیر راه و شهرسازی همراه با اعضای شهر کتاب و دیگر تولیدکنندگان محصولات فرهنگی به نمایش درآمد.
ششم آبان، سالروز فوت شاهین سرکیسیان است. ٥١ سال پیش سرکیسیان می‌خواست «روزنه آبی» اکبر رادی را به صحنه ببرد، ولی متأسفانه باز هم از این آرزو به زبان پارسی بازماند و شاگرد خلفش همانا آربی آوانسیان بنابر همان میزانسن‌ها این آرزو را محقق کرد.
پنجمین نشست نقد صحنه توسط باشگاه تئاتر فرهنگسرای ارسباران با همکاری موسسه ی افرامانا برگزارشد
تئاتر اجتماعی پرداختن به یک درام با موقعیت استثنایی نیست بلکه توجه به گره‌ایست که زندگی روزمره تعداد قابل توجهی از افراد جامعه را مختل کرده است و باید برای باز شدنش به فکر چاره بود. بنده به واقع خجالت می‌کشم تا در باب دوخطی نمایشنامه این اثر صحبتی به میان آورم اما برای بررسی عمق فاجعه چاره‌ای نیست که به دلِ فاجعه زد.
تبلیغات حمایتیِ واحد تبلیغات فرهنگی و مشارکت‌های مردمی سازمان زیباسازی شهرداری تهران در دو قالب انجام می‌شود؛ یکی اطلاع‌رسانی در مورد اتفاقات فرهنگی مانند تئاترها و دیگری کمپین‌های فرهنگی مثل «نگارخانه‌ای به وسعت یک شهر»، «سبک زندگی» و غیره اما نسبت‌ها چگونه تعیین می‌شود؟
پری صابری می‌گوید: «من فکر می‌کنم دو پدر و مادر در تئاتر ایران داریم که یکی از این‌ها تعزیه و دیگری روحوضی است و ریشه‌های تئاتر ایران هستند.»
نمایش «کرآوایی» به کارگردانی امید مشهدی در عمارت روبه‌رو روی صحنه رفته است.
نمایش «نذار این خواب تعبیر بشه»که این روزها به کارگردانی مهدی نصیری روی صحنه است، نقد و بررسی می‌شود.
سودابه میرکریمی که نمایش «ماتیک قرمز» را از 8 آبان‌ماه در سالن استاد انتظامی روی صحنه می‌برد، گفت: «این اثر نمایشی اثری دیالوگ محور است که با شکستن مرز زمان، حسرت‌های آدمی را در سه برهه زمانی نشان می‌دهد.»
