چارسو پرس: این بازیگر و کارگردان که در حال اجرای نمایش «آن سوی آینه» در تماشاخانه شهرزاد است گفت: در همه جای دنیا کسی که تئاتر می‌بیند برای آن هزینه می‌کند، ولی در کشور ما اخیرا توجه به گیشه و درآمد آنقدر زیاد شده که سایت‌های فروش بلیت تئاتر هم به این موضوع مبتلا شده‌اند و شناخته‌شده‌ترین سایت فروش بلیت تئاتر ما به چیزی شبیه جمعه بازار تبدیل شده است.
سرابی با اشاره به اینکه هیچ گاه برای نمایش خود تخفیف به شکلی که این روزها باب شده نگذاشته است، گفت: در مملکت ما اگر روزانه بخواهید غذا بخورید دست‌کم 30 هزار تومان برای آن باید هزینه کنید. ضمن اینکه بسیاری از دانشجویان هنر در دانشگاه آزاد تحصیل می‌کنند و هزینه‌های هنگفتی برای واحدهای خود می‌پردازند. با این شرایط آیا برای یک گروه حرفه‌ای تئاتر و بازیگری که سال‌ها زحمت کشیده تا هنر خود را هر شب روی صحنه به اجرا برساند قیمت بلیت 30، 40 هزار تومانی آنقدر زیاد است که باید همان هم با تخفیف ارائه شود؟ این در حالی است که تماشای تئاتر مثل خوردن غذا، روزانه نیست و هر از گاهی برای مخاطب و علاقمندش پیش می‌آید.
این بازیگر اضافه کرد: برای تئاتر ایران زشت است که وقتی صفحه بلیت فروشی نمایش‌هایش باز می‌شود با این حجم زیاد تخفیف روبرو شویم و نمی‌دانم چرا همکاران من با تماشاگر تئاتر این کار را می‌کنند تا تماشاگران تئاتر به این عادت کنند که فقط نمایش‌های تخفیف دار را ببیند. چرا تماشاگر نباید به این توجه کند که نمایشنامه چیست؟ کارگردان کیست؟ یا اصلا سابقه آن گروه تئاتری چیست؟ چرا به جای توجه به آنچه مربوط به تئاتر است باید به تخفیف آن فکر کرد؟
کارگردان نمایش «خدای کشتار» ادامه داد: بزرگترین دلیل این مسئله به صاحبان تئاترها، تهیه کننده‌ها و بعد مدیریت سایت‌ها برمی‌گردد، چون آن‌ها باید برای خلق تماشاگر حرفه‌ای فعالیت کنند و این اشتباه است که ما تماشاگران خود را به جای نگاه حرفه‌ای به سمت تئاتر به سوی تخفیف و درآمد سوق می‌دهیم.
سرابی درباره اینکه در بسیاری از کشورهای بزرگ دنیا که صاحب تئاتر هستند منتقدان برجسته‌ای در انتخاب تماشاگران برای دیدن تئاتر تاثیر می‌گذارند و خدمات ویژه‌ای به اعضای ثابت یک سایت یا یک گروه تئاتری ارائه می‌شود، گفت: این اتفاق درست است ولی ما شکل دیگری از آن را در ایران می‌بینیم و زمانی این اتفاق می‌تواند درست باشد که مدیر سایت فروش بلیت تحصیل‌کرده تئاتر و دارای مدارک مربوط باشد یا لااقل از یک تیم حرفه‌ای برخوردار باشد. آن وقت او می‌تواند به خودش اجازه دهد که نظرات مخاطبانش را هم منتشر کند، نه اینکه ما در سایت‌های فعلی می‌بینیم هر کسی با هر سلیقه، نظر، دانش و ادبیاتی که دارد هر آنچه را دوست دارد درباره یک نمایش می‌نویسد و متاسفانه مدیریت سایت هم آن را منتشر می‌کند.
او گفت: مدیر سایت‌های فروش بلیت تئاتر باید از این رویه در سایت‌های خودشان جلوگیری کنند چرا که زمانی امکان انتشار نظرات مخاطبان باید وجود داشته باشد که حرفی با دانش و منطق گفته شود.
سرابی در آخر بیان کرد: این مسئله زمانی می‌تواند دردسرساز شود که افرادی با رفتاری غیراخلاقی به انتشار مطالبی دست بزنند. همانطور که من کارگردانی را می‌شناسم که فردی را اجیر کرده بود تا در همین سایت تئاتری مورد نظر مطالبی را درباره خودش و مطالب دیگری را هم علیه یک گروه نمایشی دیگر منتشر کند. البته من خودم از تبلیغاتی که برای آثارم در این سایت انجام شده راضی هستم، اما از اینکه همکارانم در عرصه تئاتر مدام روی کارهایشان تخفیف می‌گذارند انتقاد دارم و نمی‌دانم چرا اینقدر ترس از آمدن یا نیامدن تماشاگر وجود دارد. این برای تئاتر ایران ناپسند است، چون تا چند سال قبل به این شکل نبود ولی الان رواج پیدا کرده است.
