افشین زمانی که این روزها نمایش «الف غین میم یا همه چشم‌ها برای او» را روی صحنه می‌برد، این نمایش را ادای دینی به دکتر علی رفیعی دانست و نسبت به تغییر سلیقه تماشاگر تئاتر هشدار داد.
چارسو پرس: این کارگردان در گفتگو با ایسنا با ارایه توضیحاتی درباره ویژگی‌های نمایش خود تاکید کرد که این نمایش قضاوتی درباره آغامحمد خان قاجار انجام نمی‌دهد.
او در آغاز درباره درون‌مایه این نمایش گفت: از چند سال پیش شروع به اجرای سه‌گانه‌ای کردم که این نمایش آخرین بخش آن است. تمرکزم در هر سه نمایش بر شخصیت‌های تاریخی ایران است و علاقه‌مند بودم یک داستان ایرانی را در فضای تئاتر مه‌یر هولدی اجرا کنم.
زمانی درباره خلاصه داستان این نمایش و اشاره آن به رمان «چشم‌هایش» از بزرگ علوی اضافه کرد: نمایش من درباره آغامحمد خان قاجار است و از آنجاکه رمان «چشم‌هایش» را هم بسیار دوست می‌دارم و چون در این نمایش اشاره‌های متعددی به چشم داریم، به نام این رمان هم ادای دینی کرده‌ایم.
این کارگردان تئاتر درباره رویکرد خود به کارکتر آغامحمد خان قاجار و اینکه چه در نمایشش چه نگاهی به این شخصیت دارد، گفت: رویکرد و کانسپت اصلی نمایش ما این است که سند بزرگی که به نام تاریخ می‌شناسیم، یک دروغ بزرگ است چراکه تاریخ را فاتحان نوشته‌اند اما باید دید زیست آغامحمد خان چگونه بوده و این ذهنیت وجود دارد که اگر این تاریخ غلط نوشته شده باشد، شاید روند زندگی آغامحمدخان جور دیگری بود. این نقطه شروع این نمایش در ذهن من است.
زمانی اضافه کرد: رویکرد من به شخصیت آغامحمدخان یک نگاه جهانشمول به مساله قدرت است؛ اینکه در پس هر قدرتی یک ذات شیطانی نهفته است. این نمایش به تاثیراتی می‌پردازد که روند زندگی فردی مانند آغامحمد خان، چگونه او را به شخصیتی تبدیل می‌کند که می‌شناسیم.
او با تاکید بر اینکه نمایشش درباره آغامحمد خان قاجار هیچ قضاوتی نمی‌کند، افزود: ما بدون قضاوت کردن، فقط طرح مساله می‌کنیم و جوابی به تماشاگر نمی‌دهیم چون شخصا هیچ دوست ندارم به تماشاگرم مانیفستی بدهم.
این کارگردان درباره شیوه اجرای نمایش خود نیز توضیح داد: من شاگرد سه تن از هنرمندان طلایی تئاتر کشور هستم؛ آقایان بیضایی، سمندریان و دکتر رفیعی. شاگردی این اسامی افتخار بزرگی است و از هر یک از آنان چیزی وام گرفته‌ام. از استاد بیضایی ادبیات، از استاد سمندریان، تحلیل نمایشنامه و نقش‌ها و از دکتر رفیعی نقاشی روی صحنه را.
زمانی نمایش خود را ادای دینی به علی رفیعی دانست و افزود: از آنجاکه فرم برایم اهمیت دارد، سبک اجرایی مه‌یر هولد را انتخاب کردم.
او با تاکید بر ارج نهادن به شخصیت‌هایی مانند علی رفیعی ادامه داد: باید شرایط اجرای تئاتر را برای استادانی مانند دکتر رفیعی فراهم کنیم چون حضور چنین هنرمندانی سند ارزشمندی تئاتر ماست. در زمانه‌ای که تئاتر بورژوازی در پی نابودی تئاتر کشور است، با اجرای آثاری مانند نمایش‌های دکتر رفیعی می‌توانیم سدی در برابر این نابودی بسازیم. بخصوص که متاسفانه در این مقطع میل تماشاگر به سمت کمدی‌های کم‌مایه و موسیقی نمایش بیشتر شده و اینها به آفتی برای تئاتر تبدیل شده‌اند.
زمانی همچنین ابراز امیدواری کرد هم‌نسلی‌هایش که در چند سال گذشته به دلایل گوناگون، ناچار به ترک صحنه تئاتر شدند، بار دیگر به صحنه بازگردند.
او ابراز تاسف کرد: تئاتر ما از ناحیه کارگردانی واقعا دچار مشکل شده و در حال افول است ولی امیدوارم شرایط به سمتی برود که کارگردانان صاحب‌نظر دوباره کار کنند تا تئاتر روشنفکری ما و فرهنگ‌مان زنده بماند چون آثار این چند ساله، سلیقه تماشاگر را به شدت به سطح رسانده است و این آسیبی جدی به تئاتر و فرهنگ کشور می‌زند.
بازیگران این نمایش (به ترتیب ورود) عبارتند از: مهسا ظهیری، امیرحسین نعیمی، علیرضا خراسانی، تینا یلان، روشنا مثنوی، سارا مهین ترابی، فریبا صارمی، تینا تابان، شیوا جگروند، علیرضا موسوی، پارسا معانی، افشین حسینی، مهدی شمس، دانیال حسینی، فاناز سلوکی، المیرا حسنلو، افشین زمانی.
دیگر اعضای گروه اجرایی این نمایش به شرح زیر هستند:
طراح هنری: محیا قبادی، دستیار کارگردان، برنامه‌ریز: امیرحسین نعیمی، طراح لباس: محیا قبادی، طراح موسیقی: بهزاد بختیاری، طراح گریم: ساچلین مهدیلو، طراح نور: فرشاد نصیری، گروه کارگردانی: پریا بختیاری، امیرمحمد عمورضا، پارسا فارسی، یاسین مستقیم عکاس: پرتو جغتایی، طراح تاج و ساخت تاج: پریا بختیاری، طراح پوستر: دیبا عدن، دستیار موسیقی: پارسا فارسی، مجری صحنه: کوروش لشکری، مشاور رسانه و تبلیغات: مریم رودبارانی
او در آغاز درباره درون‌مایه این نمایش گفت: از چند سال پیش شروع به اجرای سه‌گانه‌ای کردم که این نمایش آخرین بخش آن است. تمرکزم در هر سه نمایش بر شخصیت‌های تاریخی ایران است و علاقه‌مند بودم یک داستان ایرانی را در فضای تئاتر مه‌یر هولدی اجرا کنم.
زمانی درباره خلاصه داستان این نمایش و اشاره آن به رمان «چشم‌هایش» از بزرگ علوی اضافه کرد: نمایش من درباره آغامحمد خان قاجار است و از آنجاکه رمان «چشم‌هایش» را هم بسیار دوست می‌دارم و چون در این نمایش اشاره‌های متعددی به چشم داریم، به نام این رمان هم ادای دینی کرده‌ایم.
این کارگردان تئاتر درباره رویکرد خود به کارکتر آغامحمد خان قاجار و اینکه چه در نمایشش چه نگاهی به این شخصیت دارد، گفت: رویکرد و کانسپت اصلی نمایش ما این است که سند بزرگی که به نام تاریخ می‌شناسیم، یک دروغ بزرگ است چراکه تاریخ را فاتحان نوشته‌اند اما باید دید زیست آغامحمد خان چگونه بوده و این ذهنیت وجود دارد که اگر این تاریخ غلط نوشته شده باشد، شاید روند زندگی آغامحمدخان جور دیگری بود. این نقطه شروع این نمایش در ذهن من است.
زمانی اضافه کرد: رویکرد من به شخصیت آغامحمدخان یک نگاه جهانشمول به مساله قدرت است؛ اینکه در پس هر قدرتی یک ذات شیطانی نهفته است. این نمایش به تاثیراتی می‌پردازد که روند زندگی فردی مانند آغامحمد خان، چگونه او را به شخصیتی تبدیل می‌کند که می‌شناسیم.
بیشتر بخوانید: مطالب مربوط به تئاتر ایران
او با تاکید بر اینکه نمایشش درباره آغامحمد خان قاجار هیچ قضاوتی نمی‌کند، افزود: ما بدون قضاوت کردن، فقط طرح مساله می‌کنیم و جوابی به تماشاگر نمی‌دهیم چون شخصا هیچ دوست ندارم به تماشاگرم مانیفستی بدهم.
این کارگردان درباره شیوه اجرای نمایش خود نیز توضیح داد: من شاگرد سه تن از هنرمندان طلایی تئاتر کشور هستم؛ آقایان بیضایی، سمندریان و دکتر رفیعی. شاگردی این اسامی افتخار بزرگی است و از هر یک از آنان چیزی وام گرفته‌ام. از استاد بیضایی ادبیات، از استاد سمندریان، تحلیل نمایشنامه و نقش‌ها و از دکتر رفیعی نقاشی روی صحنه را.
زمانی نمایش خود را ادای دینی به علی رفیعی دانست و افزود: از آنجاکه فرم برایم اهمیت دارد، سبک اجرایی مه‌یر هولد را انتخاب کردم.
او با تاکید بر ارج نهادن به شخصیت‌هایی مانند علی رفیعی ادامه داد: باید شرایط اجرای تئاتر را برای استادانی مانند دکتر رفیعی فراهم کنیم چون حضور چنین هنرمندانی سند ارزشمندی تئاتر ماست. در زمانه‌ای که تئاتر بورژوازی در پی نابودی تئاتر کشور است، با اجرای آثاری مانند نمایش‌های دکتر رفیعی می‌توانیم سدی در برابر این نابودی بسازیم. بخصوص که متاسفانه در این مقطع میل تماشاگر به سمت کمدی‌های کم‌مایه و موسیقی نمایش بیشتر شده و اینها به آفتی برای تئاتر تبدیل شده‌اند.
زمانی همچنین ابراز امیدواری کرد هم‌نسلی‌هایش که در چند سال گذشته به دلایل گوناگون، ناچار به ترک صحنه تئاتر شدند، بار دیگر به صحنه بازگردند.
او ابراز تاسف کرد: تئاتر ما از ناحیه کارگردانی واقعا دچار مشکل شده و در حال افول است ولی امیدوارم شرایط به سمتی برود که کارگردانان صاحب‌نظر دوباره کار کنند تا تئاتر روشنفکری ما و فرهنگ‌مان زنده بماند چون آثار این چند ساله، سلیقه تماشاگر را به شدت به سطح رسانده است و این آسیبی جدی به تئاتر و فرهنگ کشور می‌زند.
بازیگران این نمایش (به ترتیب ورود) عبارتند از: مهسا ظهیری، امیرحسین نعیمی، علیرضا خراسانی، تینا یلان، روشنا مثنوی، سارا مهین ترابی، فریبا صارمی، تینا تابان، شیوا جگروند، علیرضا موسوی، پارسا معانی، افشین حسینی، مهدی شمس، دانیال حسینی، فاناز سلوکی، المیرا حسنلو، افشین زمانی.
دیگر اعضای گروه اجرایی این نمایش به شرح زیر هستند:
طراح هنری: محیا قبادی، دستیار کارگردان، برنامه‌ریز: امیرحسین نعیمی، طراح لباس: محیا قبادی، طراح موسیقی: بهزاد بختیاری، طراح گریم: ساچلین مهدیلو، طراح نور: فرشاد نصیری، گروه کارگردانی: پریا بختیاری، امیرمحمد عمورضا، پارسا فارسی، یاسین مستقیم عکاس: پرتو جغتایی، طراح تاج و ساخت تاج: پریا بختیاری، طراح پوستر: دیبا عدن، دستیار موسیقی: پارسا فارسی، مجری صحنه: کوروش لشکری، مشاور رسانه و تبلیغات: مریم رودبارانی
https://teater.ir/news/66255
