نقد فیلم Saint Clare | بلا تورن در نقش قاتلی مرموز در تریلری پرزرق‌وبرق اما سردرگم

چارسو پرس: فیلم Saint Clare دومین اثر بلند Mitzi Peirone پس از فیلم «Braid» در سال ۲۰۱۸ است؛ فیلمی که بار دیگر نشان می‌دهد این کارگردان علاقه زیادی به سبک‌های بصری پرزرق‌وبرق و فضاهای ذهنی دارد. در این پروژه جدید، Peirone با همکاری Guinevere Turner فیلمنامه‌ای بر اساس رمان «Clare at Sixteen» نوشته‌ی Don Roff نوشته‌اند تا داستانی تیره، پیچیده و زن‌محور را روایت کنند؛ هرچند نتیجه نهایی، بیشتر به یک تریلر سبک‌زده و آشفته تبدیل شده تا اثری منسجم و مهیج.

داستان فیلم Saint Clare

بلا تورن (Bella Thorne) در نقش «کلر بلیکر» ظاهر می‌شود؛ دختری جوان که پس از مرگ والدینش، با مادربزرگ خود «جی‌جی» (با بازی ربکا د مورنی) در شهر کوچکی به نام Pickman Flats زندگی می‌کند. کلر از کودکی قربانی یک حادثه خشونت‌بار بوده و اکنون با نوعی اختلال روانی و خشم فروخورده، نقش یک قاتل زنجیره‌ایِ شکارچی شکارچیان را بر عهده گرفته است؛ یعنی افرادی که زنان را تهدید می‌کنند، اکنون خودشان قربانی می‌شوند.

در همان اوایل فیلم، با جمله‌ای منتسب به ژاندارک مواجه می‌شویم: «هرآنچه گفتم و کردم، در دستان خدا بود. برای این به دنیا آمدم. نمی‌ترسم.» این لحن حماسی، کلر را به‌عنوان شخصیتی دوگانه معرفی می‌کند: هم قربانی و هم مجری عدالت.

با وجود قتل‌هایی که توسط کلر انجام می‌شوند، همچنان دختران جوان در این منطقه ناپدید می‌شوند؛ اتفاقی که ظاهراً سابقه‌ای ۳۰ ساله دارد. این در حالی‌ست که کلر نه‌تنها از سوی اطرافیانش (از جمله پلیس و مادربزرگش) مورد شک قرار می‌گیرد، بلکه خود نیز نسبت به هم‌کلاسی‌ها و اطرافیانش دچار شک و تردید می‌شود.

بیشتر بخوانید: نقد فیلم «کریستی»؛ داستان دلگرم‌کننده دو برادر که زخم‌های زندگی در سیستم مراقبت اجتماعی ایرلند را ترمیم می‌کنند

شخصیت‌پردازی و فضای فیلم

در میان شخصیت‌های فرعی می‌توان به امی‌تی (Erica Dasher)، وید (Dylan Flashner)، جولیانا (Joy Rovaris) و ترومن (Jan Luis Castellanos) اشاره کرد؛ دانشجویانی که هر کدام به‌نوعی وارد دایره تردیدها و مشاهدات کلر می‌شوند. از سوی دیگر، کارآگاه تیمونز (با بازی رایان فیلیپ) در پی کشف حقیقت است.

فیلم با اضافه کردن عناصری مثل قاچاق انسان، فلاش‌بک‌های ذهنی، رویا، یک روح بامزه و نامرئی (با بازی Frank Whaley) و حتی نمایشی دانشجویی از نمایشنامه «Deathtrap» تلاش می‌کند فضا را پیچیده‌تر و غنی‌تر نشان دهد. اما نتیجه، بیشتر شبیه به وصله‌پینه‌ای از ایده‌های مختلف است تا یک داستان واحد.

جلوه‌های بصری و موسیقی

اگرچه فیلم در پرداخت منسجم داستان دچار ضعف است، اما از نظر بصری و صوتی پرانرژی و چشم‌نواز است. فیلم‌برداری توسط Luka Bazeli با استفاده از رنگ‌های داغ و زوایای عجیب انجام شده و موسیقی الکترونیک Zola Jesus نیز به شدت به خلق فضای دیوانه‌وار فیلم کمک می‌کند.

اما استفاده از مونتاژهای سریع، قطع‌های ناگهانی و سبک روایی گسسته، باعث شده فیلم از ایجاد حس تعلیق و منطق روایی ناتوان باشد. این باعث می‌شود مخاطب در نهایت بیش از آن‌که درگیر داستان شود، فقط جذب ظاهر پرزرق‌وبرق اثر شود.

بازی Bella Thorne

بلا تورن در نقش کلر، سعی دارد شخصیتی عمیق، تروما‌زده و مرموز ارائه دهد، اما فیلم هرگز به درستی تصمیم نمی‌گیرد که کلر را چگونه معرفی کند: آیا او یک قهرمان با زخم‌های روانی‌ست یا یک فرد خطرناک با اختلالات ذهنی؟ همین سردرگمی در طراحی شخصیت اصلی، ضربه‌ای جدی به انسجام فیلم وارد می‌کند.

جمع‌بندی: فیلمی پرزرق‌وبرق اما بی‌هویت

Saint Clare با وجود پتانسیل بالا در داستان و سوژه‌اش، در انتقال پیام و ایجاد تعلیق موفق عمل نمی‌کند. کارگردان بیشتر شیفته فرم و سبک است تا پرداخت درونی شخصیت‌ها و روایت منسجم. اگر از دوستداران تریلرهای فانتزی، داستان‌های انتقام‌جویانه و فضاهای سوررئال هستید، ممکن است از تماشای این فیلم لذت ببرید؛ اما اگر به دنبال داستانی منسجم، شخصیت‌پردازی قوی و پایان‌بندی تأثیرگذار هستید، Saint Clare احتمالاً شما را ناامید خواهد کرد.