فیلم «پدر، مادر، خواهر، برادر» تازه‌ترین اثر جیم جارموش، در جشنواره ونیز ۲۰۲۵ با استقبال منتقدان روبه‌رو شد. این درام سه‌گانه خانوادگی با بازی ستارگانی چون آدام درایور، کیت بلانشت، ویکی کریپس، تام ویتس و شارلوت رمپلینگ، روایتگر لحظه‌های طنزآمیز و در عین حال تلخ از روابط میان والدین و فرزندان است. جارموش با بهره‌گیری از لحن مینیمالیستی و نگاه شاعرانه‌اش، پرتره‌ای تازه از خانواده و فاصله‌های پنهان میان نسل‌ها ترسیم می‌کند.
فیلم «Steal Away» به کارگردانی کلمنت ویرگو (Clement Virgo) و با بازی آنگوری رایس (Angourie Rice) و مالوری جانسون (Mallori Johnson) داستان دو دختر جوان را روایت می‌کند، اما روایت پیچیده و تم‌های فلسفی آن برای مخاطب عادی مبهم و ناتمام باقی می‌ماند.
فیلم «Kokuho» ساخته «Lee Sang-il»، کارگردان شناخته‌شده ژاپنی، با بازی «Ryo Yoshizawa» به‌عنوان قهرمان داستان، روایتی گسترده و پرجزئیات از زندگی یک بازیگر افسانه‌ای کابوکی را به تصویر می‌کشد. این درام تاریخی که بیش از سه ساعت به طول می‌انجامد، نه‌تنها به نمایش شکوه و رنج‌های این هنر می‌پردازد بلکه بازتابی از پیچیدگی‌های اجتماعی و تاریخی ژاپن معاصر نیز ارائه می‌دهد.
انیمه «Demon Slayer: Infinity Castle» به کارگردانی هاروئو سوتوزاکی، اولین قسمت از سه‌گانه‌ای است که دنباله مستقیم سریال محبوب «Demon Slayer: Kimetsu No Yaiba» محسوب می‌شود. این فیلم ۱۵۵ دقیقه‌ای، که توسط کرانچی‌رول در سطح جهانی عرضه شده، تجربه‌ای بصری خیره‌کننده است اما در روایت آن‌قدر به پیش‌دانسته‌های مخاطب وابسته است که تماشاگر تازه‌کار را عملاً از همان دقایق آغازین سردرگم می‌گذارد.
ژولیت بینوش، ستاره فرانسوی و برنده اسکار، برای اولین بار پشت دوربین می‌رود تا مستند «In-I In Motion» را بسازد، فیلمی که بازسازی صادقانه همکاری او با رقصنده و کرئوگرافر بریتانیایی، اکرام خان، در پروژه صحنه‌ای «In-I» در سال ۲۰۰۸ است. این اثر، تجربه‌ای منحصر به فرد و دشوار از آموزش متقابل بازیگری و رقص، و تلاش هنرمندان برای غلبه بر محدودیت‌های خود را به تصویر می‌کشد.
فیلم بیوپیک جدید آگنیشکا هالند، «فرانتز»، زندگی فرانز کافکا را به‌صورت یک پرتره پراکنده و تجربی بازآفرینی می‌کند. اثر تلاش می‌کند با ساختاری نوآورانه و بازی با زمان و فضا، خلاقیت و فشارهای روانی نویسنده چک را به تصویر بکشد، اما هرچند جسورانه است، در یافتن یک نقطه تمرکز و پیام مشخص ناتوان است.
فیلم «Good News» ساخته بیون سونگ-هیون، اثری کمدی و سیاسی است که با رویکردی هجوآمیز، روایتی از یک هواپیماربایی تاریخی در دهه ۷۰ میلادی را به تصویر می‌کشد. این فیلم با تمرکز بر بی‌کفایتی مقامات و ناشی‌گری تروریست‌ها، طنزی سیاه و پرکشش ارائه می‌دهد که پس از نمایش موفق در جشنواره‌ها، از ۱۷ اکتبر در نتفلیکس منتشر می‌شود.
فیلم «Exit 8» به کارگردانی Genki Kawamura، اقتباسی هوشمندانه از بازی ویدیویی محبوب با همین نام، تماشاگر را به دنیایی مینیمالیستی و ذهنی می‌برد. مرد گمشده، شخصیت اصلی، در تونل‌های مترو گرفتار شده و تنها با شناسایی «ناهنجاری‌ها» قادر به پیشروی است. این فیلم، با ترکیب سبک بصری روشن و روانشناختی، تجربه‌ای شبیه حل معما ارائه می‌دهد و همزمان به بررسی چرخه‌های ذهنی و تصمیم‌گیری اخلاقی در زندگی واقعی می‌پردازد.
فیلم «Swiped» زندگی و موفقیت‌های وایتنی ولف-هرد، بنیان‌گذار اپلیکیشن Bumble، را روایت می‌کند. این بیوپیک به کارگردانی ریچل لی گلدنبرگ، با ظاهری جذاب و درخشان، مسیر صعود او را نمایش می‌دهد، اما در عین حال بیش از حد سطحی است و عمق واقعی چالش‌ها و بحران‌های زندگی یک زن کارآفرین را ارائه نمی‌دهد.
«Him» به کارگردانی جاستین تیپینگ و تهیه‌کنندگی جردن پیل، فوتبال حرفه‌ای را از دریچه‌ای وحشتناک و پرتنش به تصویر می‌کشد؛ جایی که ضربه مغزی، رقابت شدید و فداکاری‌های خطرناک، بازیکنان را در معرض پیامدهای جسمی و روانی می‌گذارد و مخاطب را وادار می‌کند دیگر هرگز ورزش محبوب آمریکا را مثل قبل نبیند.
مستند جدید «داستان ناگفته» که از هولو پخش شده، به بررسی جشنواره موسیقی «Lilith Fair» در دهه ۱۹۹۰ می‌پردازد؛ رویدادی پیشگامانه به رهبری سارا مک‌لاکلن که به نمادی از قدرت و نفوذ زنان در صنعت موسیقی تبدیل شد. این مستند، با نگاهی به موفقیت‌ها و چالش‌های این جشنواره، به مخاطب نشان می‌دهد که چرا Lilith Fair در زمان خود، حسی انقلابی داشت.
فیلم «نبردی پس از دیگری» (One Battle After Another) ساخته پل توماس اندرسون، تصویری دلهره‌آور و انسانی از آمریکای آینده را به نمایش می‌گذارد؛ کشوری که در چنگال دولت پلیسی و ملی‌گرایی مسیحی گرفتار شده و انقلاب، خانواده و سرنوشت یک پدر و دختر را به هم گره می‌زند. حضور لئوناردو دی‌کاپریو و شان پن در نقش‌های اصلی، این اثر را به یکی از مهم‌ترین فیلم‌های سال بدل کرده است.
فیلم تازه فرانسیس لارنس، «پیاده‌روی طولانی»، اقتباسی از رمان مشهور استیون کینگ، اثری دیستوپیایی است که در نهایت به درامی پرتنش و غافلگیرکننده تبدیل می‌شود. این فیلم داستان جوانانی را دنبال می‌کند که در یک مسابقه تلویزیونی مجبور به پیاده‌روی بی‌پایان می‌شوند؛ رویدادی که تنها یک برنده خواهد داشت و بقیه توسط سربازان مسلح حذف خواهند شد.
مستند «یادداشت‌های یک جنایتکار واقعی»، تازه‌ترین اثر الکساندر رودنیانسکی، تهیه‌کننده سرشناس، نگاهی عمیق و شخصی به تاریخ رنج‌آلود اوکراین دارد. این فیلم، تاریخچه خانوادگی رودنیانسکی را با وقایع کلان تاریخی، از فاجعه هولوکاست و کشتار بابین یار در سال ۱۹۴۱ تا حمله روسیه در سال ۲۰۲۲، پیوند می‌زند و نشان می‌دهد که چگونه چرخه خشونت در این سرزمین تکرار می‌شود.
فیلم «Good Fortune» اولین تجربه کارگردانی عزیز انصاری است که با بازی کیانو ریوز، داستانی طنزآمیز و در عین حال انتقادی از جامعه و اقتصاد گیگی را روایت می‌کند. نقد زندگی روزمره، کارگران و ثروت محور فیلم است.
فیلم «Eternity» به کارگردانی دیوید فرین، اثری متفاوت و خلاقانه در ژانر کمدی-رمانتیک فانتزی است که داستانش در جهان پس از مرگ اتفاق می‌افتد. این فیلم با بازی مایلز تلر و الیزابت اولسن، پرسش‌هایی عمیق درباره عشق، انتخاب و ابدیت مطرح می‌کند.
فیلم «Couture» به کارگردانی آلیس وینکور، با رویکردی متفاوت و آرام، به جای نمایش زرق‌وبرق و هیاهوی هفته مد پاریس، بر بحران‌های انسانی و شخصی تمرکز می‌کند. این فیلم با بازی درخشان آنجلینا جولی، روایتی نئورئالیستی از دنیای مد ارائه می‌دهد که با کلیشه‌های رایج فاصله دارد.
فیلم «I Swear» به کارگردانی کِرک جونز، یک درام اجتماعی صادقانه و انسانی است که بر اساس زندگی واقعی جان دیویدسون، فعال اجتماعی اسکاتلندی، ساخته شده است. این فیلم به لطف بازی درخشان رابرت آرامایو، به پرتره‌ای تکان‌دهنده و تأثیرگذار از یک فرد مبتلا به سندرم تورت تبدیل می‌شود.
فیلم «The Sun Rises On Us All» به کارگردانی کای شانگجون، اثری طولانی اما عمیق است که با نگاهی تلخ به روابط ازهم‌گسیخته، این پرسش دردناک را مطرح می‌کند: «ما به کسانی که دوستشان داریم چه بدهکاریم؟». این ملودرام اخلاقی، به لطف بازی‌های درخشان شین ژی‌لی و ژانگ سونگ‌ون، از سطح یک روایت شعاری فراتر می‌رود و به پرتره‌ای باورپذیر از عشق ازدست‌رفته و تعهدات ویرانگر تبدیل می‌شود.
«!Bravo Bene»، فیلم جدید فرانکو مارسکو، کارگردان جنجالی ایتالیایی، در جشنواره ونیز به نمایش درآمد. این اثر بیشتر شبیه یک شوخی خصوصی برای حلقه‌ای محدود از همکاران و طرفداران مارسکو است و بعید است بتواند موفقیتی فراتر از مرزهای ایتالیا به دست آورد.
فیلم Maddie’s Secret نخستین تجربه کارگردانی جان ارلی، کمدین مشهور آمریکایی، در جشنواره‌ها توجه زیادی را به خود جلب کرده است. اثری که در مرز میان کمدی سیاه و ملودرام اجتماعی حرکت می‌کند و با انتخابی بحث‌برانگیز ـ حضور خود ارلی در نقش اصلی یک زن ـ مخاطبان را میان خنده و تأمل معلق نگه می‌دارد.
