نغمه‌ای محزون است، اصیل و بسیار دلنشین. از همان ابتدا که به گوش می‌خورد حالی در وجودتان حاصل می‌کند که گویی نمی‌خواهید از آن رها شوید. ملودی و حال و هوای اثر همچون بسیاری از آثاری که در آن دوره ساخته شدند، تصویرسازی دل‌انگیزی را مقابل چشمان تداعی می‌کند! گویی نوار فیلمی قدیمی است از سال‌های دور که آدم را می‌برد به آن روزها که خانه‌ها، خانه بودند موسیقی، موسیقی و زندگی، زندگی بود!
چارسو پرس: «تا بهار دلنشین» اثری امضادار است؛ چراکه به هر حال با حضور سه نام بزرگ از جمله روح‌الله خالقی، بیژن ترقی و غلامحسین بنان ساخته شده است. به هر حال وقتی که این سه بزرگمرد موسیقی و ترانه کنار هم گرد آمده باشند، احتمال خوب نشدن کار شاید زیر صفر باشد! نتیجه هم می‌شود اثری که ردی ماندگار به روحمان می‌گذارد و تنها یک بار شنیدنش کافی است تا سحری رویمان گذاشته شود و باقی عمرمان هر از گاهی بخواهیم این اثر را بشنویم. 

می‌گویند انتخاب خواننده اثر خیلی قبل‌تر از انتخاب ترانه‌سرا انجام شده بود، خالقی از ابتدا هم این اثر را برای غلامحسین بنان که صدایی محدود اما توانمند داشت نوشته بود؛ چراکه بنان در آن زمان نزد روح‌الله خالقی و علی‌نقی وزیری آواز خوانی روی آثار ارکسترال را آموزش دیده و به بزرگترین اجراکننده آهنگ‌های سبک وزیری و خالقی شهرت یافته بود.»

این قطعه نخستین‌بار ۷۰ سال قبل یعنی حدود سال‌های ۱۳۳۰ ساخته و بعدها از برنامه ۲۲۴ گل‌های رنگارنگ رادیو پخش شد.

تصنیف «بهار دلنشین» در دستگاه همایون، با مایه آواز یا بیات اصفهان به سرپرستی خالقی و توسط ارکستر گل‌ها با
ضرب شش هشتم شکسته نواخته و اجرا شد.