نقد فیلم «پدر، مادر، خواهر، برادر»؛ بازگشت دلنشین جیم جارموش

The Boy and the Heron دست مخاطبش را گرفته و به جهانی خارق العاده و جذاب می‌برد. انیمیشن اثر تماماً آن حس رویایی آثار میازاکی را حفظ کرده و موسیقی بی‌نظیر هیسایشی حال و هوای آن را زیباتر کرده است. اما برخلاف آثار قبلی او، میازاکی چنان زیر و بم مکان‌ها و جهان جدیدش را نشان می‌دهد و بیشترشان به صورت رمز و راز باقی می‌مانند. به هر حال، با اثری رو به رو هستیم که شاهکار است و به تجربه‌ای خاص و فراموش نشدنی برای مخاطبش تبدیل خواهد شد.

سنت‌ها و آیین‌های بومیان آمریکا در فیلم Fancy Dance به شیوه‌ای زیبا و معنادار به تصویر کشیده شده‌اند. این عناصر فرهنگی نه تنها به عمق و غنای داستان کمک می‌کنند بلکه به مخاطبان فرصتی می‌دهند تا با تاریخ، هویت، و ارزش‌های بومیان آمریکا آشنا شوند.

فیلم In A Violent Nature شاید فیلم موفق و شاهکاری نباشد، اما احتمالا بتواند از پس سرگرم کردن طرفداران ژانر اسلشر تا حدودی بر بیاید و بتواند نیاز‌های آن‌ها را به عنوان انتظاری که از یک ژانر اسلشر دارند بر آورده کند.

فیلم Fly Me to the Moon با هنرنمایی چنینگ تیتوم و اسکارلت جوهانسون توانسته نمرات خوبی از منتقدان بگیرد.

فیلم Longlegs اثری در ژانر وحشت و معمایی به شمار می‌رود که توانسته نمرات بسیار خوبی را از منتقدان دریافت کند.

فیلم «A Family Affair» اثری تا حد امکان معمولی از نتفلیکس است که قبلاً بارها دیده‌ایم و در آینده نیز بارها خواهیم دید.

پلیس بورلی هیلز: اکسل اف سکانس آغازین و پایانی خوبی دارد، اما با میانه‌ای طولانی و حتی وحشتناک خسته‌کننده مخاطب را به سمت خواب پیش می‌برد؛ با این تفسیر حس نوستالژی، ادی مورفی و یک اکشن قدیمی نکاتی است که می‌تواند فیلم را برای طرفداران این فرنچایز برای یک بار دیدن سرگرم‌کننده کند.

«پسر و مرغ ماهی‌خوار» از آن فیلم‌هایی است که وقتی تمام می‌شود، تازه متوجه می‌شوی که چه فیلم خوبی دیده‎‌ای. این شامل حال تمام کارهای میازاکی می‌شود. بعضی از کارهایش در تمام لحظات تو را درگیر خودشان می‌کنند و پر از نقل قول‌های تأمل‌برانگیزند. تصویر و خط داستانی و شخصیت‌ها و اعمال خارق‌العاده انسانی و غیرانسانی‌شان که جای خود دارند.

«مکس دیوانه: جاده خشم» اثر مهمی در تاریخ سینما است. دلیل این موضوع به برآورده شدن آرزوی بسیاری از اکشن‌سازان در آن فیلم بازمی‌گردد.

نقد فیلم «نگهبانان» -یا «ناظران»- (The Watchers) را در این مطلب می‌خوانید

نقد انیمیشن «رویاهای روبات» را در این مطلب بخوانید.

فیلم Hit Man کمدی سیاهی محصول سال ۲۰۲۴ است که به کارگردانی ریچارد لینکلیتر توسعه یافته است.

در تاریخ ۶۰ ساله‌ی این فرنچایز، اولترامن‌های زیادی آمده و رفته‌اند که هر یک ویژگی‌های خود را داشته و میراثی از خود به جا گذاشته‌اند. «اولترامن: خیزش» (Ultraman: Rising) نتفلیکس، فیلم انیمیشنی است که داستان اولترامن را به مسیری تازه می‌برد که وقتی از این ابرقهرمان حرف می‌زنیم کمتر به ذهنمان می‌رسد: بچه‌داری! نقد «انیمیشن اولترامن: خیزش» را در این مطلب می‌خوانید.

یکی دیگر از فیلم‌های اخیری که در سبک ترسناک ساخته شده و المان‌های کمدی هم در آن به چشم می‌خورد فیلم Tarot است؛ در ادامه همراه باشید تا ببینیم چگونه میز کارت‌های تاروت محکوم‌ کننده‌ی انسان‌ها به سرنوشتی بی‌رحم هستند.

فیلم لینکلیتر قرار است یک کمدی سیاه اکشن باشد اما در لحظاتی در ژانر نوآر قرار می‌گیرد و این پتانسیل را دارد که به یک کمدی عاشقانه هم تبدیل شود. فیلم در گیشه شکست کامل خورده است اما نقدهای خوبی دریافت کرده است. امتیاز راتن تومیتوز فیلم به اندازه بعضی از بهترین فیلم‌های لینکلیتر است. اما «آدمکش» بدون شک بهترین فیلم او نیست.

فیلم Mother's Instinct، یکی از آثار کم سر و صدایی است که اخیراً به نمایش درآمده است؛ فیلمی پیچیده، غریب و در عین حال عمیق.

فیلم پنجره پشتی یا Rear Window محصول ۱۹۵۴ در ژانر هیجان‌انگیز و رازآلود از آثار برجسته آلفرد هیچکاک و البته سینمای کلاسیک جهان می‌باشد.

همواره وقتی حرف از سینما می‌شود نام جان فورد کارگردان بزرگ آمریکایی، همچون الماس می‌درخشد. از طرفی وقتی حرف از ادبیات آمریکا می‌شود؛ این‌بار نام جان اشتاین بک است که درخشیده و خودنمایی می‌کند.

یک درام دیدنی با لئا سیدوکس که زندگی‌های گذشته را به یاد می‌آورد.

به طرز وحشتناکی کسل کننده؛ فیلم به شکل عجیبی قابل پیش بینی و پیش پا افتاده است، گویی طبق یک کتابچه راهنمای آماده از کلیشه‌های رایج ساخته شده؛ در دوران سینمای پسا وحشت، چنین اسلشرهایی که از بیان زیرمتن اجتماعی یا ساختارشکنی در فرم ناتوان هستند، بنا به تعریف مشخص به درد هیچ مخاطبی نمی‌خورند.