فیلم «پدر، مادر، خواهر، برادر» تازه‌ترین اثر جیم جارموش، در جشنواره ونیز ۲۰۲۵ با استقبال منتقدان روبه‌رو شد. این درام سه‌گانه خانوادگی با بازی ستارگانی چون آدام درایور، کیت بلانشت، ویکی کریپس، تام ویتس و شارلوت رمپلینگ، روایتگر لحظه‌های طنزآمیز و در عین حال تلخ از روابط میان والدین و فرزندان است. جارموش با بهره‌گیری از لحن مینیمالیستی و نگاه شاعرانه‌اش، پرتره‌ای تازه از خانواده و فاصله‌های پنهان میان نسل‌ها ترسیم می‌کند.
فیلم «اسیر امواج» -یا گرفتار جزر و مد- (Caught by the Tide)، ساخته‌ی جدید فیلمساز تحسین‌شده‌ی چینی، جیا ژانکو است که در جشنواره کن ۲۰۲۴ برای نخل طلا رقابت می‌کند و تا اینجا نقدهای مثبتی کسب کرده است.
طی ۲۰ سال گذشته در جشنواره کن چند فیلم رومانیایی برجسته از موج نو رومانیایی به نمایش درآمده است. اما فیلم نئورئالیستی «سه کیلومتر تا پایان جهان»، نتوانسته در حد و اندازه‌های «مرگ آقای لازارسکو» (The Death of Mr. Lazarescu) یا «۴ماه، ۳ هفته و ۲ روز» (۴ Months, 3 Weeks and 2 Days) ظاهر شود.
«Sting» این است که اجزای خوبی دارد، از فیلمبرداری و عنکبوت ترسناک بگیرید تا بازیگران قابل قبول، اما نمی‌تواند کار جالبی با آنها انجام دهد. در ابتدا هیچ اتفاق جالبی در داستان نمی‌افتد، و سپس حتی فینال هم به نوعی خیلی پایان گویایی نیست. نمی‌دانم کمبود بودجه یا ایده وجود داشته، اما فیلم استینگ از آن دست تولیداتی است که اگر کاملا تشنه آثاری با محوریت موجودات ترسناک نباشید، می‌توانید به راحتی از آن بگذرید.
فیلم «الماس وحشی» (Wild Diamond) به کارگردانی آگاته رایدینگر روز گذشته برای اولین بار در جشنواره فیلم کن ۲۰۲۴ به نمایش درآمد. این درام که حول داستان بلوغ دختری ۱۹ ساله می‌چرخد، اولین فیلم بلند رایدینگر، سینماگر فرانسوی محسوب می‌شود که توسط او نوشته و کارگردانی شده است. در ادامه با نقدهای فیلم «الماس وحشی» در هفتادوهفتمین دوره جشنواره فیلم کن همراه باشید.
نقد فیلم «گودزیلا و کونگ: امپراتوری جدید» (Godzilla x Kong: The New Empire) را در این مطلب می‌خوانید.
فیلم «پرنده» (Bird) جدیدترین ساخته‌ی آندریا آرنولد است که آثار تحسین‌شده‌ای همچون «تنگ ماهی» و «عزیز آمریکایی» را در کارنامه دارد؛ این فیلم که برای نخل طلای جشنواره کن ۲۰۲۴ رقابت می‌کند، در روز دوم به نمایش درآمد و تا اینجا نقدهای مثبتی دریافت کرده است.
گای ریچی که به ریتم اهمیت زیادی می‌دهد و علاقه دارد قصه‌اش را سریع پیش ببرد، اینجا هم همه‌چیز را بازیگران سپرده است تا شخصیت خود را دوست‌داشتنی عرضه کنند. با این حال، وقتی به پایان فیلم می‌رسیم، ما همچنان شناخت درستی از این آدم‌ها نداریم و فقط می‌دانیم که برای هدف والاتر، حاضرند خودشان را فدا کنند.
هفتادوهفتمین دوره جشنواره فیلم کن روز گذشته ۱۴ می ۲۰۲۴ با فیلم «پرده دوم» (The Second Act) ساخته‌ی کوئنتین دوپیو رسما آغاز شد. این فیلم کمدی سورئال با بازی لئا سیدو در نقدها و نمرات اولیه متوسط ظاهر شد و منتقدان نقش‌آفرینی بازیگران و کارگردانی دوپیو را از نقاط قوت فیلم عنوان عنوان کردند.
با اکران فیلم Furiosa: A Mad Max Saga در جشنواره فیلم کن، نقدها و نمرات آن نیز منتشر شدند.
فیلمساز بدون ردوبدل‌شدن هیچ دیالوگی، شخصیت‌هایش را تاحدود قابل‌توجهی پردازش می‌کند. آنها گویا مشغول به‌جاآوردن مناسکی مقدس هستند. اصلا غذاخوردن در این فیلم مناسکی مقدس است.
ابیگیل سعی می‌کند به عنوان یک فیلم ژانری چندین چیز باشد؛ این یعنی سازندگان هم به دنبال فیلمی هیولایی با چاشنی یک دختر خون‌آشام بوده‌اند، و هم سعی در ایجاد اثری تنش آفرین با چاشنی یک معمای هیجان‌انگیز داشته‌اند.
این فیلم بر اساس کتاب «وزارت جنگ ناجوانمردانه: چگونه جنگجویان مخفی چرچیل اروپا را به آتش کشیدند و عملیات سیاه مدرن را به دنیا آوردند» نوشته دیمین لوئیس تولید شده است. در واقع داستان این اثر سینمایی بر اساس پرونده‌های اخیراً از طبقه‌بندی خارج شده وزارت جنگ بریتانیا و با الهام از وقایع تاریخی نوشته شده است.
با نگاه فرمالیستی، آناتومی یک سقوط در ژانر درام دادگاهی ساخته شده و بر همین اساس، بیش‌تر صحنه‌های فیلم در دادگاه و کشمکش بین دادستان، متهم و وکیل مدافع، بر سر گناه‌کاری یا بی‌گناهی متهم سپری می‌شود. اما در محتوا، آناتومی یک سقوط به بررسی جزئیات اضمحلال یک رابطه عاشقانه و گسست زندگی زناشویی می‌پردازد.
مایکل کیتون، بازیگر مشهور هالیوود، در دومین تجربه کارگردانی خود فیلم «ناکس کنار می‌رود» را ساخته است. در این فیلم آل پاچینو هم به ایفای نقش پرداخته است.
پیش از شروع نقد فیلم، باید به حال و هوای پرهیجان سال‌های ۱۹۶۰ تا ۱۹۷۲ موج نوی سینمای فرانسه گریزی زد. کشور آمریکا پیروز جنگ جهانی دوم و اقتصادش قدرتمندتر از اروپا شده است. اروپا تحت تأثیر همین جنگ وارد رکود و ورشکستگی و در چنین شرایطی بدیهی است که سینمای آمریکا -هالیوود- هم بخواهد قلدرمآبانه هنر دنیا را قبضه کند.
«کافه کنار جاده» تنها عنوان بازسازی را به دوش نمی‌کشد تا بخواهد با تکیه بر عنصر نوستالژی به زور عده‌ای از طرفداران فیلم سابق را پای خود بنشاند؛ بلکه یک فیلم کاملا تازه، با خطوط داستانی و حتی شخصیت‌پردازی تازه است و حضور داگ لیمان و جیلنهال هم با آن کارنامه‌ی درخشانشان فیلم را چند پله بالاتر از اثر هرینتگون قرار می‌دهد.
یک اثر مهیج و تاریک درباره کار دشوار امدادگران؛ یک فیلم پر جنب و جوش، اما نه بدون تنش معمولی این ژانر.
اشکال اصلی فیلم سگ‌های خفته به شیوه روایت و رسیدن به پاسخ نهایی و حل معمای قتل دکتر ویدر بازمی‌گردد. فیلمنامه با آنکه شروع خوبی دارد و می‌تواند حال و گذشته را به وسیله پل‌های ارتباطی که خود طراحی کرده به یکدیگر پیوند زده تا مخاطب رفته رفته دست به کشف اتفاقات بزند، در پایان‌بندی از مسیر خود خارج شده و شباهتی به شروع خود ندارد.
«امپراتوری یخ‌زده» از طریق برخی شخصیت‌های جدید و سرگرم‌کننده خود، لحن کارگردان و صحنه‌های رضایت‌بخشی که گاه بین شخصیت‌ها به وجود می‌آید، نشان می‌دهد که هنوز کمی زندگی در این دنیا (فرنچایز) وجود دارد، اما تنها زمانی این زندگی رشد می‌کند که گذشته رها شود.
«پاندای کونگ‌فو کار ۴» (Kung Fu Panda 4) جدیدترین قسمت از این مجموعه انیمیشنی محبوب، با وجود انتظارات فراوان، رضایت‌بخش نیست. در این نسخه نه اثری از خلاقیت دیده می‌شود، نه طنز و نه حتی عشق به کونگ‌فو! نقد انیمیشن «پاندای کونگ‌فو کار ۴» را در این مطلب می‌خوانید.
