مخملباف اگر چه رفتارش در قیاس با آوینی، قدری عوامانه بود. اما هر دو، تقریبا در یک دوران، و از یک منظر، به یک هنرمندروشنفکر - مهرجویی- تاخته بودند. آن دو، در آن روزگار دغدغههایی شبیه به هم داشتند .
مشکل اصلی ساعت 6 صبح پرداخت و اجرای ضعیف مدیری از سوژهای است که فیالنفسه سوژه بدی نیست اما همین سوژه نسبتا خوب آدم کاربلدی میخواهد تا با پرداختی درست آن را تبدیل به فیلمی پرکشش نماید. «ساعت 6 صبح» بار دیگر این فرضیه را اثبات میکند که مهران مدیری برای ساخت یک اثر ماندگار احتیاج به زمان بیشتری به اندازه یک سریال دارد و زمانی که قرار است یک داستان را در طول90 دقیقه جمع و جور کند عاجز میشود.
دقایق پایانی فیلم که صحنه در تصرف نویسنده، کارگردان و بازیگر است، جذابیتهایی دارد که از فیلمهای معمول پلیسی ایرانی انتظار ندارید، هر چند از شخصیت مهران مدیری دور نیست، اما این دقایق آخر از پس حل و فصل چالشهای مهم فیلم از آن جمله شخصیتپردازیهای ناقص، خردهداستانهای رها شده، منطق داستانی ضعیف و شلوغی بیمعنی صحنه بر نمیآید.
دومین ساخته سینمایی حسین دوماری و پدرام پورامیری، نسبت به فیلم نخستشان (جاندار)، چند گام به عقب محسوب میشود.
فیلم سینمایی «شین» درامی است دلهرهآور با مایههای ترسناک که تلاش شده با تکیه بر یک ماجرای واقعی از بستری ایرانی و اینجایی برای بسط مفهوم ظلم و تاوان سنگین آن از گذشته تا حال بهره ببرد.
دومین ساخته سینمایی مهران مدیری بهواسطه عدمطراحی راهکارهایی موجه در هنگام بحران، به فیلمی با ریتم کند تبدیل شده که نمیتواند انتظارات حداقلی مخاطب را پوشش دهد.
وقوع اعتراضات اجتماعی و همدلی گروهی از هنرمندان با معترضان، در هیچ جامعهای دور از ذهن نیست. اتفاقی که پاییز ۱۴۰۱ نیز در ایران رخ داد. در آن مقطع زمانی، مجموع شرایط به گونهای پیش رفت که عدهای ازجمله برخی هنرمندان «مهاجرت» را به گزینههای دیگر ترجیح دادند. هنرمندان مهاجر که حمایت خود را از معترضان به شیوههای گوناگون ابراز کرده بودند در جامعه جدید، با موقعیتی متفاوت از آنچه در ایران داشتند روبهرو شدند.
فیلم «آبی روشن» دومین اثر سینمایی بابک خواجهپاشا پس از فیلم «در آغوش درخت»، در زمره فیلمهای معناگرا با نگاهی عرفانی و جادهای است.
فیلم روایت ناتمام سیما یکی از آثار جدید به نویسندگی و کارگردانی علیرضا صمدی است که متاسفانه از الگوی اصغر فرهادی پیروی کرده و در این زمینه هم موفق عمل نکرده است.
در یک نگاه واقعبینانه تاریخی، سنت ستارهسازی حاکم بر سینمای ایران بعد از کودتای 28 مرداد عمدتا در مجموعه آثاری که نگاه عامهپسند را مدنظر داشت، موضوعیت پیدا میکرد. روی همین اصل، بازیگرانی که آن دوره تاریخی را شامل میشوند، در کنار آن محبوبیت عوامانهای که مخاطبشناسی خاص خودش را میطلبید، نتوانستند پا فراتر بگذارند و در تاریخ سینمای ایران حضوری ماندگار داشته باشند.
علیرضا معتمدی در «چرا گریه نمیکنی؟» باز هم بخشی از زندگی شخصی و تجربههای تلخ و سهمگین خود را مقابل چشمان ما تماشاگران عرضه میکند، اما تاثیرگذاری فیلم فقط محصول نمایش این ویرانی و زخم درمان نشده نیست.
محمدمهدی اسماعیلی، اگرچه در کلام خود را حامی همه اهالی فرهنگ و هنر میدانست اما شواهد نشان میدهد که در عمل چنین نبود
ایرج طهماسب: تلویزیون الان خوب شده است کافی است ذوق و سلیقه داشته باشید و راههای خوبی از نظر اجرایی در کار شما وجود داشته باشد.
طبیعتا هر کسی هنگام بررسی کارنامه سعید راد به مقطعی برمیخورد که او دیگر فعالیتی نکرده است اما از جایی به بعد دوباره برمیگردد و در میانسالی و پیری کارش را ادامه میدهد. اتفاقا بحث درباره همین مقطع از زندگی این هنرپیشه است که دریچهای به بحثهای ناتمام ما درباره نسبت هنرمندان یا چهرههای مشهورمان با میهنشان میگشاید.
«ساعت ۶ صبح» از روز چهارشنبه هفته آینده ۳ مرداد ماه روی پرده سینماها میرود.در فاصله این ۸ سال مدیری فراز و نشیب های زیادی را پشت سر گذاشت و چندین سریال و برنامه تلویزیونی تولید کرد که تقریبا در بیشتر آنها ورسیون های مختلفی از تصویر آشنایش را به نمایش گذاشت.
باران کوثری، ترانه علیدوستی، هنگامه قاضیانی و لیلی رشیدی ... تنها چند اسم از انبوه زنان سینماگر و هنرمندی هستند که پس از اتفاقات 1401 دچار مشکل و محدودیت شدهاند.
کارش را سالها پیش از انقلاب با تئاتر آغاز کرده بود و در استودیوهای دوبله بهجای شخصیتهای روی پرده دیالوگ میگفت؛ از سال ۴۲ و از نوزدهسالگی روی صحنه رفت؛ اما با عباس جوانمرد گوهرش کشف شد و به بازیگری حرفهای روی صحنه بدل شد.
ضریب سرمایهگذاریهای دولتی و عمومی در سینِما درحالی سیر صعودی به خود گرفته است که توان بخش خصوصی متناسب با آن رشد نکرده است و صاحبان سرمایه به دلیل شرایط موجود اقتصادی، سینِما را عرصه جذابی برای سرمایهگذاری محسوب نمیکنند.
پس از تحولات اخیر و انتخاب آقای پزشکیان و عدم حضور بیش از پنجاهدرصد رأیدهندگان در انتخابات، بخصوص قشر سینماگر، تغییر رئیس سازمان سینمایی و سایر مدیران از جمله نظارت و دبیر جشنواره فیلم فجر، ضروری است!
آمدنهای سفارشی و رفاقتی و مقطعی که به درد اصحاب سینما نمیخورد. سینماگران حق دارند که بترسند، چراکه یک انتخاب شتابزده، نسنجیده یا سفارشی دیگر، باعث تکرار همان وضعیت سابق و تلخکامیهای دیگری خواهد شد. خانه سینما باید به اتفاق تشکلهای چهارگانه تهیهکنندگان، یک هماندیشی و همهپرسی داخلی را برای این امر مهم و سرنوشتساز با حضور اعضای صنوف خانه تشکیل دهد. نظر همه اعضای خانه سینما و فعالان این عرصه برای انتخاب مدیر آینده باید پرسیده شود و نظر اکثریت برای انتخاب اصلح لحاظ گردد.
جواد طوسی نوشت: با مرور اجمالی مجموعه آثار ناصر تقوایی (اعم از مستند، فیلم سینمایی و سریال و چند داستان کوتاهش) در کنار یکسری مولفههای اصلی همچون توجه به «فرم» و شیوه روایت و هویت دادن به جغرافیا و لوکیشن انتخابی، بیش از همه «خلاقیت بصری» محوریت دارد.