تئاتر ایران سال ۱۴۰۱ را با تغییر در بدنه معاونت هنری وزارت ارشاد آغاز کرد و انتظار می‌رفت شرایط برای تئاتر ایران در دولت جدید بهبود پیدا کند اما اتفاقات به گونه‌ای دیگر رقم خورده است.

دولت در حوزه تئاتر بی‌برنامه و مستأصل و سردرگم است و هیچ ایده‌ ویژه‌ای ندارد؛ اما بازار بدون توجه از رویدادهای درون‌سازمانی کار خودش را می‌کند. بازار ژانر مناسب این روزها را هم خوب دریافته است.

سرپرست گروه تئاتر «تی تووک» که این روزها نمایش «هملت پشت کوهی» را در شهر بندرعباس روی صحنه دارد از نبود توجه مسئولان و کمبود امکانات سخت‌افزاری تئاتر در استان هرمزگان، انتقاد کرد.

رئیس انجمن هنرهای نمایشی استان قزوین گفت: تئاتر قزوین اصلاً وضعیت مساعدی ندارد و این هنر به‌خوبی در جامعه شناخته‌ نشده؛ اگر تعداد جمعیت مردم قزوین را تقسیم کنید به تعداد صندلی‌های سالن‌های تئاتر یا تماشاخانه‌هایی که در شهر قزوین وجود دارد می‌بینید که بین مخاطب و تئاتر فاصله است و چقدر تئاتر مظلوم است و هیچ عزم راسخی وجود ندارد که این فاصله را در این سال‌ها کم‌تر کند.

هدایت هاشمی بازیگر تئاتر می‌گوید، وقتی جامعه تئاتری از ابتدایی‌ترین حقوق خود بی‌بهره است، دیگر از کدام مطالبه سخن بگوییم؟!

حسین کیانی با بیان اینکه اجرای نمایش «پروین» در سال جاری منتفی است، ابراز امیدواری می‌کند که مدیران جدید فرهنگی برای ساختن آمده باشند نه تقابل و تنازع .

در دو روز گذشته واکنش‌های زیادی به حذف رشته هنرهای نمایشی برای وردی‌های جدید هنرستان سوره نشان داده شده و اگرچه دائمی بودن این اتفاق تکذیب و فقط منوط به یک سال شده است، اما تصمیم گیری‌هایی از این دست، موقتی بودن این اتفاق را برای خیلی‌ها غیرقابل باور کرده و آنچه در هنرستان سوره رخ داده را آغاز یک اتفاق ناخوشایند تئاتری در تاریخ کشور می‌دانند.

ساختار اداری ما پاسخگوی نیاز امروز نیست و وزارت ارشاد مبتنی بر وضعیت سی‌ سال قبل عمل می‌كند. بنابراین در صورت ادامه روند فعلی نمی‌توان مشكلات تئاتر را برطرف کرد.

تعدادی از هنرمندان و چهره‌های شناخته شده تئاتر ایران در مطالبه از وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی دولت سیزدهم خواستار برنامه‌ریزی برای تعریف شغلی تئاتر و امنیت شغلی تئاتری‌ها شدند.

مهدی پاشایی با اشاره به شرایط نامناسب تئاتر در دوران کرونا از ورود افراد کم تجربه و کم دانش به فضای حرفه‌ای تئاتر گلایه کرد.

تئاتر ایران این روزها در حالی که کرونا جولان می دهد، وضعیت "شهر هرت" را پیدا کرده است.

حالا دیگر تعطیلی و بازگشایی تئاتر در دوران کرونا به قصه‌ای تکراری تبدیل شده که به سادگی نمی‌توان درباره آن قضاوت کرد و این چنین است که به فاصله اندکی بعد از تازه‌ترین تعطیلی تئاتر که از شنبه هفته سپری شده آغاز شده است، سالن‌های خصوصی تصمیم گرفته‌اند فعالیت خود را از روز یکشنبه ۲۰ تیر ماه از سر بگیرند ولی مجموعه‌های دولتی تا لحظه انتشار این گزارش، همچنان تعطیل هستند.

مهتاب نصیرپور با ابراز تاسف از کم‌توجهی به مقوله فرهنگ و هنر می‌گوید تا وقتی مطالبه و درخواستی از جانب جامعه هنری مطرح نشود، مدیران هم فکر می‌کنند مشکلی نیست و همه چیز امن و امان است.

شهر تهران وارد شرایط قرمز کرونایی شده و تنها حوزه تئاتر به‌ عنوان یکی از مشاغل گروه ۲ ستاد ملی مقابله با کرونا تعطیل است و باقی مشاغل همچنان به فعالیت خود ادامه می‌دهند.

علیرضا معروفی با اشاره به اینکه در نمایش «تن‌ها» شکنجه ۸ رزمنده را در یک سلول یک در یک متر مربع به نمایش می‌گذارد، عنوان کرد در این اجرا به واسطه اثری با موضوع جنگ حرفی انسانی مطرح می‌شود.

شاهین چگینی با بیان اینکه مدیرکل هنرهای نمایشی نسبت به تعطیلی تئاتر بی‌تفاوتست او را شایسته مدیریت در این شرایط بحرانی ندانست.

دبیر اسبق مجمع تئاتر دانشگاهیان کشور و جشنواره تئاتر دانشگاهی نوشتاری را با عنوان «تئاتر بدون تماشاگر» منتشر کرد.

حمیدرضا نعیمی با گلایه از وضعیت تئاتر در یک سال و نیم گذشته و بی‌توجهی دولت به مقوله فرهنگ و هنر، عنوان کرد فعلا تصمیم گرفته به تئاتر فکر نکند و به دنبال شغلی دیگر باشد.

اشکان خطیبی از اجحافی بزرگ سخن می‌گوید که این روزها در حق یکسری از جوانان تئاتری انجام می‌شود.

کانون کارگردانان خانه تئاتر در واکنش به شرایط اسفناک و بحرانی تئاتر ایران خطاب به تاریخ، سیاست مداران و مسئولین کشور بیاینه ایی منتشر کرد.

فراهم کردن شرایط مناسب برای تولید تله‌تئاتر و تئاترآنلاین از جمله امکاناتی بود که دولت در زمان کرونا می‌توانست روی آن تمرکز کند اما تنها شاهد فعالیت‌های جسته و گریخته در این زمینه بودیم.

شکرخدا گودرزی که قصد داشت ۵ نمایشنامه اجرا شده‌اش (بهرام چوبینه، سیاووش، رستم و اسفندیار، خواجه نظام الملک و سهروردی) را در لرستان با هنرمندان لرستانی نمایشنامه‌خوانی کند، به دلیل مهیا نشدن شرایط لازم برای این کار، در نامه‌ای به مدیرکل هنرهای نمایشی از تئاتر کناره‌گیری کرد.

دومین مناظره نامزدهای سیزدهمین دوره از انتخابات ریاست جمهوری که قرار بود با تمرکز بر موضوعات فرهنگی و اجتماعی پخش شود، با حداقل اشاره‌ ها به این موضوعات و بدون ارائه برنامه‌ای برای آینده و راهکاری برای حل مشکلات حوزه فرهنگ و هنر، آب پاکی را روی دستان هنرمندان ریخت.

وزیر فرهنگ در واکنش به مناظره‌های انتخاباتی نوشت: فرهنگ و هنر بخش مغفول مناظرات بود، حتی در دومین مناظره با عنوان فرهنگی و اجتماعی.از کدام برنامه سخن می‌گوییم.

تعدادی از هنرمندان با ارزیابی خدمات صندوق اعتباری هنر، وجود این صندوق را مغتنم دانستند ولی انتقاداتی جدی را نسبت به وضعیت بیمه خود مطرح کردند.

میثم عبدی با اشاره به اهمیت پرداختن به دو امر تبلیغ و مستندنگاری تئاتر از سوی برنامه‌های رادیویی، از تفاوت‌های پادکست و برودکست در این زمینه گفت.

معضلات قرارداد گروه‌های نمایشی مساله تازه‌ای نیست. سال‌هاست جامعه تئاتری با مشکلات گوناگونی در زمینه قراردادهای خود رو به رو هستند ولی آنچه این مساله تکراری را همچنان نو نگه می‌دارد، تغییراتی است که در هر دوره اتفاق می‌افتد و عموما هم، خانواده تئاتر بوی بهبود از این تغییرات حس نمی‌کند.

بیشتر از یک سال است که به خاطر شیوع ویروس کرونا تئاتر تعطیل است. نگاه نکنیم به این باز شدن‌های هر از گاهی تماشاخانه‌ها، نگاه نکنیم به جشنواره تئاتر فجر و دیگر جشنواره‌ها. این‌ها حتی مسکّن هم نیستند چه رسد به اینکه بخواهیم اسمش را بگذاریم بازگشایی تئاتر.

مدیر مجموعه تئاتر شهر با ابراز نگرانی از بی‌برقی‌های اخیر هشدار می‌دهد که این اتفاق می‌تواند ضررهایی بدتر از کرونا به تئاتر وارد کند و دوباره آن را به تعطیلی بکشاند.

جمعی از هنرمندان و اهالی تئاتر امروز مقابل مجلس شورای اسلامی تجمع و مطالبات خود را مطرح کردند.‌

شهرام گیل‌آبادی با اشاره به این که بدنه دولت در حوزه فرهنگ و هنر بسیار ضعیف است، ‌ گفت: در ایام همه‌گیری ویروس کرونا حدود 30 هزار نفر از فعالان تئاتر بیکار شده‌اند.

حمیدرضا نعیمی روزگار خانواده تئاتر را اینطور توصیف می‌کند: خانواده تئاتر از پا درآمدند و به سرنوشت سرخپوست‌ها در آمریکا گرفتار شدند. همانطور که دیگر سرخپوست واقعی وجود ندارد، انگار دیگر تئاتر واقعی هم وجود ندارد. دیگر تمام شد، دیگر گذشت که ما روی صحنه‌های تئاتر انگار شاهکارها را ببینیم، دیگر فرصت از دست رفت. من نمی‌دانم واقعا سال آینده چه اتفاقی قرار است بیفتد، چون یک سال گذشت و یکی از ما نپرسید که شما زنده‌اید؟ شما مُرده‌اید؟

حمیدرضا نعیمی با اشاره به این که تئاتر در زمان کرونا زمین‌گیر شده است، گفت: فعالان تئاتر در شرایط فعلی حتی به اندازه‌ی یک شهروند معمولی هم مورد توجه قرار نمی‌گیرند.

قطب‌الدین صادقی با اشاره به ناچیز بودن بودجه فرهنگ به خصوص تئاتر از تعطیلی تماشاخانه «شانو» به دلیل مشکلات اقتصادی و حمایت نکردن از حوزه تئاتر در شرایط بحران کرونا خبر داد.

منیژه محامدی کارگردان تئاتر معتقد است در شرایط پیش رو فضای مناسبی برای تئاتر کار کردن فراهم نیست اما دولت باید از مردم جامعه حمایت کند تا بتوانند چرخ زندگی‌شان را بچرخانند.

محدودیت‌هایی کرونایی از ابتدای آذر با شدت بیشتری نسبت به قبل و طی ۲ هفته اجرا خواهد شد و این در حالی است که وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی تکلیف هنرمندان تئاتر در این باره را روشن نمی‌کند.

مدیرعامل خانه تئاتر با اشاره به این که تئاتر در بودجه‌ریزی‌های کشور مورد توجه قرار نمی‌گیرد، گفت: متاسفانه هنرمندان ایران در ساختار تامین اجتماعی جایگاه مشخص و مناسبی ندارند.

ایمان افشاریان از هنرمندان فعال حوزه تئاتر معتقد است تنها راه پیش‌رو برای نجات تئاتر از بحران کرونا، تعطیلی کامل آن و پرداخت سوبسید از طرف دولت به هنرمندان این حوزه است.

حمیدرضا نعیمی از هنرمندان تئاتر، شغل محسوب نشدن «تئاتر» را مشکل اساسی فعالان این حوزه می‌داند که متأسفانه در دهه‌های مختلف مدیران و مسئولان فرهنگی نسبت به رفع آن بی‌توجه بوده‌اند.

«اعتماد» هنرمندان حلقه مفقوده امروز ارشادنشينان به‌نظر مي‌رسد، وگرنه در روزگاري كه نفر دوم دولت مي‌گويد «براي كاهش قيمت‌ها دعا كنيد» و وزير كابينه درباره افزايش مرگ ناشي از ويروس كرونا معتقد است «مردم بايد خود مراقبتي كنند» حكايت هنرمند تئاتر و اين چندرغاز بودجه نانوشته از پيش روشن است.

یک مرکز تئاتر دیگر از بخش خصوصی، یعنی یکی از همان‌هایی که مدیریت وزارت مربوط، به وجود و فعالیتشان می‌بالید، پس از هشتمین ماه جولان‌دهی ویروس مرگبار، با انتشار متنی غمناک، اعلام کرد که پس از یک دهه حیات، دیگر امکان نفس کشیدن ندارد و کرکره را پایین کشید.

تعطیلی تئاتر به بهانه اعمال محدودیت‌های کرونایی همزمان با فعالیت بسیاری از مشاغل پرخطر، تنها باعث نابودی معیشت هنرمندان تئاتر شده است؛ وضعیتی که گویا برای وزارت ارشاد چندان حائز اهمیت نیست!

"می‌توان دست به قلم شد و نمایشنامه نوشت و هزار تا ایده برای اجرایش داشت ولی با خودم می‌گویم، برای کدام بچه بنویسم وقتی تئاتر کودک ماه‌هاست که تعطیل است."

اصغر همت با ابراز تاسف از وضعیت اقتصادی و تنگناهای مالی هنرمندان تئاتر در دوران کرونایی گفت: ظاهرا ضرب‌المثلی که می‌گوید «سیر از گرسنه خبر ندارد، سوار از پیاده» این روزها جای خود را در تئاتر پیدا کرده چون مسئولان کار کرده و نکرده، در این مدت حقوق خود را دریافت کرده‌اند اما بچه‌های ما در کار کرایه خانه و فراهم آوردن مایحتاج عمومی مانده‌اند.

آرش فلاحت‌پیشه که از پایان این هفته نمایش «پنهان‌خانه پنج در» را به صحنه می‌برد، می‌گوید گیرم که ما یک سال دیگر هم دندان روی جگر بگذاریم اما چه تضمینی وجود دارد که کرونا برطرف شود یا شرایط تغییر کند.

یک بازیگر تئاتر اظهار داشت: چرا باید بسیاری از کارگردان‌های تئاتر بیکار بمانند؟ در حالی که دولت می‌تواند به این افراد سفارش دهد و حمایت کند.

مدیر عمارت نوفل‌لوشاتو با اشاره به وقت‌کشی دولت در حمایت از تئاتر، گفت: مساعدت و کمک مالی به موسسات و فعالیت‌های هنری ازجمله وظایف قانونی دستگاه‌های دولتی و عمومی و شهرداری‌هاست اما به‌نظر می‌رسد شهرداری مدت‌هاست از زیر بار مسئولیتش شانه خالی کرده است.

کارگردان تئاتر گفت: خیلی از هنرمندان قبلا خرج زندگی را با اجرا‌های مداوم کسب می‌کردند، اما الان پس انداز و حتی نان شب هم ندارند.

امروز شاهد موج جدیدی از مخاطب تئاتر در سالن‌های نمایشی هستیم که به دنبال سلفی گرفتن با بازیگران یا خوانندگان مورد علاقه‌شان هستند. اینجا این سوال به ذهن متبادر می‌شود که آیا عرصه نمایش سطحی شده یا اینکه سطح سلیقه مخاطب نزول کرده است؟!

تئاتر ایران سال‌هاست که در بخش غیرآزاد، درگیر موضوعی به نام فروش شده است. تئاتر که تا اواخر دهه هشتاد با حمایت مستقیم دولت روی صحنه می‌رفت و عوامل یک نمایش به واسطه اجرا از دولت دستمزد دریافت می‌کردند، ناگهان به سمت و سوی خصوصی‌سازی سوق داده شد