نمایش‌نامه‌ی باغ آلبالو به نویسندگی آنتون چخوف در تاریخ تئاتر بسیار مهم است. جورجو استره‌لر، پیتر اشتاین و پیتر بروک، سه اجرای مشهور از این نمایش‌نامه را به‌صحنه برده‌اند. ماریا شِتسُوا و کریستوفر اینِس در کتاب «مقدمه‌ی کیمبریج بر کارگردانی تئاتر» به این موضوع پرداخته‌اند. ترجمه‌ی این مطلب را در ادامه می‌خوانید.
معتقدم براي تغيير به سوي آينده‌اي بهتر در تئاتر، نيازمند نگرش اصلاحي در افكار هنرمندان و مسئولين دولتي نسبت به جريان تئاتر هستيم.
روشن است كه اين مجموعه اطلاعاتبراى تحليل از سوى «دراماتورژ» ارايه مىشود. يكى از دلايل عمده حضورضرورى دراماتورژ در گروههاى اصيلتئاترى به همين جهت است. و شخص استكه زاويه ديد ما در رويكرد به «اديپوسشهريار» تحليل از منظر دراماتورژ است كهدر رأس هرم هر گروه تئاترى جاى دارد.
سال 92 برای نمایش‌های ایرانی و سنتی ایران سال خوبی نبود زیرا بزرگانی در این عرصه چشم از جهان فروبستند که بسیاری از تجربیات‌شان در سینه حبس ماند و فضا و بستر مناسبی برای انتقال این تجربیات و فعالیت مستمر در عرصه تئاتر و نمایش‌های سنتی برای‌شان فراهم نشد.
ما از نقد تئاتر چه انتظاری داریم؟ این سئوالی است که در طی یک ماه، منتقدان نیویورک تایمز به صورت آن‌لاین به بررسی آن پرداختند و خیلی زود به سئوال تازه‌ای رسیدند: منظور از «ما» کیست؟
تصمیم گرفتم اعتراض نامه ای بنویسم. نمی خواهم بگویم چرا تا وقتی زنده بود برای اش کاری نکردید و چرا مرده پرست هستید؛ چرا که با این حقیقت محتوم که ما مرده پرست هستیم کنار آمده ام یا بهتر است بگویم جایی برای دفاع باقی نمانده؛ اما پس از مرگ "محمود استاد محمد" به این باور رسیدم که ما مرده پرست نیستیم، کار ما به جایی کشیده است که به راحتی آب خوردن انسانی را می کشیم!
استادمحمد از نمایش‌نامه‌نویسان تاثیرگذاری است که به نوعی مسیر نمایش‌نامه‌نویسی ایران را جهت دهی کرد و بسیار تاثیرگذار بود.
هنر سهم قابل توجهي در رشد اقتصادي در كشورهاي توسعه يافته ايفا مي‌كند. بنا به گزارش مركز اقتصاد و تجارت بريتانيا، توليدات هنري تنها يك دهم درصد از هزينه‌هاي عمومي را به خود اختصاص مي‌دهند و در مقابل، چهار دهم درصد توليد ناخالص داخلي را شامل مي‌شوند.
یک یار دوازدهم در جشنواره نمایش‌های کمدی اصفهان
یک سال یعنی 365 روز. 365 روز را شاید بتوان در نگاهی اجمالی مرور کرد اما اگر بخواهیم لحظه لحظه‌ی آن را آنگونه که زندگی کردیم مرور کنیم یک سال بر عمرمان افزوده می‌شود. 365 روز پیش حمید سمندریان تصمیم گرفت که دیگر نباشد و نبیند. تصمیم گرفت که نباشد و نبیند که ما با خود و تئاتر، با خود و هنر چه می‌کنیم. تصمیم گرفت نباشد و نبیند که 365 روز بعد چگونه زندگی روزمره ما را در خود حل می‌کند.
وقتی عکاس جشنواره که مهمترین وظیفه را برای ثبت لحظات جشنواره دارد، برای 6 روز اجرا 50 هزار تومان دست‌مزد می‌گیرد زیاد نباید سخت بگیریم که دبیر کیست؟ جشنواره طنز چیست؟ کیفیت آثار در چه حد است؟ عکس تئاتر به چه معناست؟ وقس علی هذا!
سالی یکی دو جشنواره رسمی و اجراهای یکی در میان و پراکنده از سوی برخی از اهالی تئاتر که این روزها بیشتر دیده می‌شوند؛ واقعیت این است که وقایع تئاتری اصفهان امروز به همین ها ختم می‌شود.
