پنجشنبه , ۲۲ خرداد, ۱۴۰۴
نقد- تئاتر | صفحه 3
نقد نمایش «زندانی در دانمارک»: برخاستن شبح هملت از تابوت تاریکی در خوانش محمد مساوات

نقد نمایش «زندانی در دانمارک»: برخاستن شبح هملت از تابوت تاریکی در خوانش محمد مساوات

نمایش «زندانی در دانمارک» به کارگردانی محمد مساوات، خوانشی جسورانه و پست‌دراماتیک از «هملت» شکسپیر است که به جای وفاداری به متن اصلی، بر واسازی رویداد اجرایی تمرکز دارد. در این اثر، شبح هملت از تابوت تاریکی برمی‌خیزد تا در جهانی از فساد و تباهی، مخاطب را به رویارویی با «امر واقعی» دعوت کند و با دستکاری لذت تئاتری سنتی، تجربه‌ای متفاوت رقم بزند.

درباره نمایش «شهربازی» به کارگردانی نوید محمدزاده؛ پناه بردن به فانتزی رهایی‌بخش یکشنبه 9 دی 1403 01:50

درباره نمایش «شهربازی» به کارگردانی نوید محمدزاده؛ پناه بردن به فانتزی رهایی‌بخش

نوید محمدزاده در پروژه کارگردانی خویش، مسیر دشواری را پیش گرفته که به نظر می‌آید در بعضی صحنه‌ها، بیش از اندازه معطوف به حضور او شده و به گنگی اجرا دامن زده است. به دیگر سخن، نمایش شهربازی سیاست اجرایی پر ابهامی را در پیش گرفته و مخاطبان پرشمارش را گرفتار سرگشتگی نالازمی کرده است.

درباره نمایش «دویل» به کارگردانی حمید رحیمی؛ مناسک طرد با طعم الهیات مسیحی شنبه 8 دی 1403 01:11

درباره نمایش «دویل» به کارگردانی حمید رحیمی؛ مناسک طرد با طعم الهیات مسیحی

دومین پروژه همکاری حمید رحیمی در جایگاه کارگردان و جعفر غلام‌پور به عنوان نمایشنامه‌نویس، اجرایی است مبتنی بر اغراق‌های بدنی و فضاسازی‌های هراس‌آور مکانی. متن نمایشنامه با نگاهی به «ساحره‌سوزان» آرتور میلر نوشته شده و تلاش دارد وضعیت انسان‌هایی را بیان کند که گرفتار حاکمان طماع و بی‌رحم سیاسی شده و به غیر از تبعیت محض از نهاد قدرت راهی پیش روی خود ندارند وگرنه مشمول حذف و طرد می‌شوند.

درباره نمایش وحشی به کارگردانی امیر ساعتچی؛ ناپدید شدن اعجاب‌انگیز گربه‌های محل جمعه 7 دی 1403 19:27

درباره نمایش وحشی به کارگردانی امیر ساعتچی؛ ناپدید شدن اعجاب‌انگیز گربه‌های محل

نمایش «وحشی» محصول تئاتر دانشگاهی است و شوربختانه در زمان خودش امکان اجرای عمومی نیافت و بعد از سال‌ها به‌حاشیه‌رفتن و فراموشی، اکنون این فرصت را یافته که در سالن «کاخ هنر» به مرحله اجرا برسد تا روایت ملموس اما شگفت‌انگیزش از زندگی جوانان نسل امروزی را به مخاطبان خویش عرضه کند.

درباره نمایش‌های «پروانه بر ناقوس» و «گاراژ»؛ تأملاتی شتابزده در باب جنگ و جنوب سه شنبه 27 آذر 1403 20:14

درباره نمایش‌های «پروانه بر ناقوس» و «گاراژ»؛ تأملاتی شتابزده در باب جنگ و جنوب

سال‌ها از جنگ تحمیلی عراق بر ایران می‌گذرد و این مساله، پرداختن به حوادث آن دوران را برای هنرمندانی که تجربه بی‌واسطه‌ای از جنگ نداشته و میل آن دارند که اثری در این زمینه خلق کنند، بیش از پیش دشوار کرده است.

درباره نمایش «خانه عروسک: قسمت دوم» به کارگردانی آشا محرابی؛ مناسک خروج؛ نورای ایبسن و مسئله معاصر بودن سه شنبه 13 آذر 1403 16:54

درباره نمایش «خانه عروسک: قسمت دوم» به کارگردانی آشا محرابی؛ مناسک خروج؛ نورای ایبسن و مسئله معاصر بودن

آشا محرابی، به‌عنوان یک کارگردان زن، رویکردی محافظه‌کارانه به مفهوم اجرا دارد و تلاشی که به انجام رسانده، نمایشی است متعارف که چندان به تجربه‌گرایی گشوده نیست. درواقع در اجراهای مبتنی بر بازنمایی رئالیستی رویدادها، می‌توان شیوه اجرایی سربه‌راهی را به تماشا نشست که توان بحرانی کردن روح زمانه تئاتر را ندارد.

درباره نمایش «منگی» به کارگردانی محمدامین سعدی؛ نشخوارهای ذهنی یک وسواسی سه شنبه 13 آذر 1403 16:26

درباره نمایش «منگی» به کارگردانی محمدامین سعدی؛ نشخوارهای ذهنی یک وسواسی

نمایش منگی، نشخوارهای ذهن فردی وسواسی است که با نگاه نهیلیستی به اجرا درآمده و به‌طور کلی هم اجرای موفقی است که با تمرین بسیار زیاد و فشار مضاعف بازیگر می‌تواند آنچه نویسنده در ذهن داشته است را بازسازی کند.

درباره نمایش‌های «چیزی شبیه تئاتر» و «سمت تاریک خرس»؛ اجراهایی بر مدار تعامل با مخاطب پنجشنبه 8 آذر 1403 19:06

درباره نمایش‌های «چیزی شبیه تئاتر» و «سمت تاریک خرس»؛ اجراهایی بر مدار تعامل با مخاطب

مشکل این اجرا به مانند آثار قبلی آرش سنجابی، روایتگری بجای بیانگری است. به دیگر سخن، صحنه‌ها بیش از آنکه از طریق کنش بدنی متعین شوند، به میانجی زبان، تعریف می‌شوند. گفتاری که مبتنی بر شاعرانگی است و همراه می‌شود با مصرف انبوهی گزین‌گویه و تاملات شبه‌فلسفی. به عبارت دیگر اگر این اجرا از خصلت دراماتیک بودن دست بردارد و فی‌المثل نمایشی پست‌دراماتیک باشد، می‌تواند به اجرایی موفق‌تر بدل شود.

درباره نمایش «اکتینگ» به کارگردانی اکبر زنجانپور؛ آموختن تئاتر در انزوای محبس چهارشنبه 7 آذر 1403 20:57

درباره نمایش «اکتینگ» به کارگردانی اکبر زنجانپور؛ آموختن تئاتر در انزوای محبس

زنجانپور با انتخاب متنی چالش‌برانگیز به پشت پرده مناسبات فاسد صنعت سرگرمی‌سازی سینما و تئاتر ما نقب زده است.

درباره نمایش ناصدا به کارگردانی مهدی برومند؛ صداهایی که از وضوح خارج‌ شده‌اند دوشنبه 5 آذر 1403 20:50

درباره نمایش ناصدا به کارگردانی مهدی برومند؛ صداهایی که از وضوح خارج‌ شده‌اند

اجرای «ناصدا»، نویدبخش یک آینده روشن برای مهدی برومند است، اگر که جسارت بیشتری کند و به سوی نمایشنامه‌هایی برود که بیش از کلام به فضاسازی میدان می‌دهند.

درباره نمایش بهمن به کارگردانی علی زندیه؛ شیر اصیل ایرانی چهارشنبه 30 آبان 1403 01:07

درباره نمایش بهمن به کارگردانی علی زندیه؛ شیر اصیل ایرانی

بوروکراسی در جهان مدرن برای نظم‌بخشی به امور جاری زندگی به‌وجود آمده و قرار شده رابطه شهروندان با دولت را سامان بخشد.

نگاهی به نمایش «مالی سویینی» به کارگردانی مرتضی میرمنتظمی؛ شادمانه زیستن میان بینایی و نابینایی چهارشنبه 30 آبان 1403 00:33

نگاهی به نمایش «مالی سویینی» به کارگردانی مرتضی میرمنتظمی؛ شادمانه زیستن میان بینایی و نابینایی

مرتضی میرمنتظمی در مسیری که برای به صحنه بردن مالی سویینی انتخاب کرده، نسبت به گذشته، ریسک‌پذیرتر و تجربی‌تر شده است. جسارت او را باید ستود و این تغییرات را به فال نیک گرفت. اما از طرف دیگر می‌توان این انتظار را داشت که متن نمایشنامه بدون حذفیات بر صحنه آید و زمان طولانی اجرا، موجب عقب‌نشینی گروه اجرایی نشود.

درباره نمایش «جن‌زدگان» به کارگردانی سعید کریمی؛ وقتی ایبسن ردای اکسپرسیونیستی بر تن می‌کند یکشنبه 27 آبان 1403 10:31

درباره نمایش «جن‌زدگان» به کارگردانی سعید کریمی؛ وقتی ایبسن ردای اکسپرسیونیستی بر تن می‌کند

سعید کریمی در مقام کارگردان بار دیگر سراغ هنریک ایبسن رفته و این روزها اجرایی از نمایشنامه «جن‌زدگان» را در سالن اصلی مولوی به صحنه برده که حال‌وهوایی اکسپرسیونیستی دارد و به‌واقع در تخالف با رئالیسم قرن نوزدهمی ایبسن معنا می‌یابد.

درباره نمایش «زنان آوینیون» به کارگردانی حسن معینی/ آن مکبث جنوبی که طغیان می‌کند و گرفتار زار است یکشنبه 27 آبان 1403 10:23

درباره نمایش «زنان آوینیون» به کارگردانی حسن معینی/ آن مکبث جنوبی که طغیان می‌کند و گرفتار زار است

حسن معینی میل دارد یک اجتماع تئاتری بسازد که مابین اجراگر و تماشاگر، امکان تعامل وجود داشته باشد. سنت نمایش‌های ایرانی و اجراهایی که از دل سنت‌های محلی بیرون آمده‌اند اغلب مبتنی بر این تعامل‌پذیری بوده‌اند.

درباره نمایش «بونکر» به نویسندگی و کارگردانی جلال تهرانی؛ در فقدان رادیکالیسم تئاتری دهه هفتاد شمسی پنجشنبه 17 آبان 1403 21:33

درباره نمایش «بونکر» به نویسندگی و کارگردانی جلال تهرانی؛ در فقدان رادیکالیسم تئاتری دهه هفتاد شمسی

جلال تهرانی استاد ساختن موقعیت‌های نادر اجتماعی است و اینجا هم از طریق یک جغرافیای نامتعارف و ملاقات دو نفر در یک وضعیت خاص، میل آن دارد که اجرایی مبتنی بر اتصال با امر غریب بسازد.

درباره نمایش «قلاده برای یک سگ مرده» به کارگردانی غلامرضا عربی؛ ساختن یک «ما»ی جمعی، دگردیسیِ « امر تماشایی چهارشنبه 16 آبان 1403 18:29

درباره نمایش «قلاده برای یک سگ مرده» به کارگردانی غلامرضا عربی؛ ساختن یک «ما»ی جمعی، دگردیسیِ « امر تماشایی

بازیگران این اجرا که نابینا هستند، به خوبی توانسته‌اند با رویکردی همدلانه و جمعی، تئاتری تماشایی و تاثیرگذار بر صحنه آورده و تماشاگران را غافلگیر کنند.

درباره نمایش «ناسور» به کارگردانی مسعود سالاری؛ همزیستی ناممکن بی‌خانمان‌ها پنجشنبه 10 آبان 1403 17:26

درباره نمایش «ناسور» به کارگردانی مسعود سالاری؛ همزیستی ناممکن بی‌خانمان‌ها

نمایش «ناسور» با مرگی شاعرانه پایان می‌پذیرد. افراد در گورهای خود آرمیده و با دستانی بر گوش، انتزاع‌شان را از جهانی این‌چنین خشن اعلام می‌کنند. پس جای تعجب نخواهد بود که این نمایش هم نظریه رهایی نداشته باشد و مقهور مناسبات ویرانگر زمانه‌اش شده باشد. ناسور زخمی است چرکین و ورم‌کرده.

یادداشتی بر نمایش «قلب نارنگی» به كارگردانی داریوش علیزاده؛ جهانی ساده و شگرف سه شنبه 8 آبان 1403 16:29

یادداشتی بر نمایش «قلب نارنگی» به كارگردانی داریوش علیزاده؛ جهانی ساده و شگرف

اجرایی چون «قلب نارنگی» را هوایی تازه در این وانفسای تئاتر بدنه دانست كه توانسته فضای مفرحی را برای تماشاگران ترتیب دهد و به دام ابتذال نیفتد. اینكه با تمرین زیاد، همدلی گروهی و امكانات محدود بشود اثری در خور تولید كرد قابل ستایش است.

درباره نمایش «آدمبچه» به کارگردانی جابر رمضانی؛ گذر شتابناک کودکی به بزرگسالی در خانه ساحلی غرق در باران پنجشنبه 3 آبان 1403 12:59

درباره نمایش «آدمبچه» به کارگردانی جابر رمضانی؛ گذر شتابناک کودکی به بزرگسالی در خانه ساحلی غرق در باران

نمایش آدمبچه حرکتی است جسورانه از جابر رمضانی که به دوران کودکی ما انسان‌ها می‌پردازد و از یک منظر تازه، با کنار هم قرار دادن بزرگسالی و نوجوانی، این نکته را تذکار می‌دهد که نمی‌توان به راحتی از دوران حساس کودکی گذشت و سراسیمه، بنابر منطق پیشرفت در سرمایه‌داری، به سوی موفقیت در بزرگسالی تاخت.

درباره نمایش‌های «پپرونی برای دیکتاتور» و «جزیره لولو»؛ اجراهایی که خوب می‌فروشند سه شنبه 1 آبان 1403 18:29

درباره نمایش‌های «پپرونی برای دیکتاتور» و «جزیره لولو»؛ اجراهایی که خوب می‌فروشند

اجرایی چون «جزیره لولو» در این وانفسای تئاترهای رئالیستی ملال‌آور تا حدودی قابل اعتنا و تماشایی است. اینکه متن نمایشنامه از مختصات غربی به خاورمیانه انتقال یافته و رنگ و بوی مردمان این منطقه را گرفته، راهکار جالب توجهی است که ‌باید بیش از این به آن بال و پر داده شود و گشودگی به فضاهای وهمی، چشم‌اندازی تازه و نامکشوف را ترسیم کند.

نگاهی به اجرای تئاتر «هاملن» به کارگردانی مژگان معقولی/ جست ‌و جوی آینده در تاریکی آخرالزمانی سه شنبه 1 آبان 1403 18:18

نگاهی به اجرای تئاتر «هاملن» به کارگردانی مژگان معقولی/ جست ‌و جوی آینده در تاریکی آخرالزمانی

شخصیت اصلی نمایشنامه که می‌خواهد از حقیقت و راستی در مقابل جامعه و رفتارهای برآمده از دروغ مقابله کند، دشمن به حساب می‌آید. در چنین موقعیتی است که استوکمان در نمایشنامه ایبسن می‌گوید: «حق با اکثریت نیست، بلکه با فرد است؛ فردی که نه تنها حاضر نیست رفتار برآمده از دروغ را بپذیرد، بلکه علیه آن اقدام می‌کند.»