شهرام کرمی که این روزها بیشتر در کار نوشتن است، امید دارد سال آینده نمایشی را به صحنه بیاورد.

پیکر احمد دامود ـ مدرس، بازیگر و مترجم تئاتر ـ که بامداد امروز از دنیا رفت، پس از بازگشت فرزندش به کشور، به خاک سپرده خواهد شد.

احمد دامود نویسنده، پژوهشگر، مدرس، مترجم و بازیگر، سینما، تئاتر و تلویزیون در ۸۴ سالگی درگذشت.

مالک پردیس تئاتر خصوصی شهرزاد در نامه‌ای خطاب به وزیر ارشاد نوشت: «به سبب بی‌کفایتی مسئولان امر در مرکز هنرهای نمایشی و بازی‌های روانی و رفتارهای سلیقه‌ای این نهادِ زیر دستِ شما (مشخصا شورای نظارت و ارزشیابی) و نیز دروغ‌های مکرر، پردیس تئاتر شهرزاد همانند دیگر مجموعه‌های خصوصی فرهنگی در شُرف تعطیلی و اضمحلال قرار گرفته است.»

شورای ارزشیابی و نظارت بر نمایش اداره کل هنر‌های نمایشی از نیمه خردادماه تا پایان سال ۱۴۰۱ حدود ۵۸۹ مجوز صادر کرد.

در سالی که در پایانش هستیم، خانواده تئاتر شرایط عجیبی را تجربه کردند. آنها قرار بود بعد از دو سال کرونا کار کنند و نمایش روی صحنه ببرند و مخاطب داشته باشند، اما اتفاقاتی افتاد آنها باز هم خانه‌نشین شدند.

پنج نمایشنامه‌ سری نخست مجموعه‌ «صحنه‌ کاغذی» با آثاری از نادر برهانی مرند، مهدی میرباقری، محمد مساوات، صحرا رمضانیان و بهزاد صدیقی منتشر شد.

نمایش «او کیست؟» به کارگردانی ارس راد که به موضوع ادعای عجیب یک کودک می پردازد روزهای پایانی هفته در ۲ نوبت روی صحنه تماشاخانه سیمرغ می‌رود.

میکائیل شهرستانی قصد دارد نمایش «باغ آلبالو» نوشته آنتوان چخوف را در تماشاخانه ایرانشهر روی صحنه بیاورد.

سه نمایش به صحنه رفته در تالار های قشقایی، سایه و کارگاه نمایش تئاتر شهر شامگاه روز دوشنبه بیست و دوم اسفندماه با قدردانی رئیس این مجموعه از کارگردانان این آثار نمایشی به اجرای خود پایان دادند.

آگوستو بوآل در مقدمه کتاب «تئاتر ستمدیده» یا آنچه «تئاتر ستمدیدگان» ترجمه شده، به چرایی این موضوع اشاره دارد که چرا «باید برای تئاتر ستیز کرد؟» به عقیده او «طبقات حاکم پیوسته سعی می‌کنند تئاتر را زیر سلطه خود نگه‌ دارند و از آن به ‌صورت ابزار استفاده کنند.» عملی که به «دگرگونی مفهوم تئاتر» منجر می‌شود. نگاهی به بعضی نمایش‌ها که در هفته‌ها و ماه‌های اخیر روی صحنه رفته‌اند، نشان می‌دهد نظر بوآل تا چه اندازه می‌تواند بر بال زمان نشسته و به جغرافیاهای متفاوت سفر کند.

وزیر مختار سفارت ژاپن در جمهوری اسلامی ایران شامگاه روز یکشنبه بیست و یکم اسفندماه با حضور در«کارگاه نمایش» ضمن تماشای نمایش« هایکوی پاروزن یکدست» با سید محمد جواد طاهری رئیس مجموعه تئاترشهر نیز دیدار کرد.

نسخه‌های اصلی «فولیوی یکم»‌ نوشته «شکسپیر» در ایرلند و بریتانیا به نمایش گذاشته خواهد شد.

اشکان درویشی کارگردان نمایش «فیش آباد» با اشاره به مضمون انتقادی این اثر نمایشی عنوان کرد تلاش می‌کند چه به‌عنوان مجری تلویزیون و چه به‌عنوان کارگردان حرف مردم و دغدغه‌هایشان را مطرح کند.

موسسه بین‌المللی تئاتر ، پیام روز جهانی تئاتر را به قلم «سمیحه ایوب» بازیگر مصری منتشر کرد.

معاون تئاتر کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان اعلام کرد برنامه‌ریزی‌ها به گونه‌ای است که اجراهای تئاتر کودک و نوجوان در کانون از ۶ فروردین ۱۴۰۲ آغاز شوند.

مدیرکل هنرهای نمایشی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی شامگاه جمعه نوزدهم اسفند ماه با حضور در تالارهای قشقایی و سایه مجموعه تئاتر شهر ضمن تماشای دو اثر نمایشی به صحنه رفته در این تالارها از عوامل این نمایش ها نیز قدردانی کرد.

نمایش «لیبرو» به کارگردانی احسان نگهبان که با استقبال مخاطبان در عمارت ارغوان مواجه شده است با یک اجرای ویژه در روز شنبه ۲۰ اسفندماه به کار خود خاتمه خواهد داد.

برشت در تئاتر به دنبال ابزاری بود تا بتواند از طریق آن نظم متظاهرانه‌ی اجتماعی را به هم بریزد. نظمی که بر اساس پول مناسبات مالی سرمایه‌داران بنا شده است و هیچ‌جای آن ارتباط انسانی دیده نمی‌شود.

حامد هوشیاری کارگردان و پژوهشگر تئاتر درباره پژوهشی که در زمینه حضور شیطان در ادبیات نمایشی انجام داده است، توضیحاتی ارائه داد.

با اجرای نمایش «مکبث زار» به کارگردانی ابراهیم پشت‌کوهی، تالار اصلی مجموعه تئاتر شهر بعد از چند ماه میزبان ، یک نمایش می شود.

محمد رحمانیان با ابراز خوشنودی از چاپ دوم نمایشنامه «شب سال نو» اعلام می‌کند که گروه‌های تئاتری در هر کجای کشورمان می‌توانند بدون اجازه او این نمایشنامه را اجرا کنند.

۱۰ دراماتراپیست سال ۱۴۰۱ انجمن بین المللی دراماتراپی ایران معرفی شدند.

اجرای نمایش «در و گبر و یک قرص نان» با تجلیل از داود فتحعلی بیگی نویسنده و کارگردان این اثر نمایشی در تالار چهارسو مجموعه تئاتر شهر به پایان رسید.

سجاد افشاریان گفت: خیلی علاقه داشتم که با تئاتر «بک تو بلک» به مشهد بیایم که مجوز آن گرفته شده و تلاش می‌کنیم این تئاتر را در سال ۱۴۰۲ در مشهد به نمایش دربیاوریم.

بعد از پایان یافتن جشنواره چهل‌ویکم تئاتر بین‌المللی فجر، در آخرین ماه زمستان، شاهد رونق گرفتن نه چندان امیدوارکننده اجراهای تئاتری هستیم. مسئله اینجاست که حرفه‌ای‌های عرصه نمایش همچنان به صحنه بازنگشته‌اند و فضا برای تازه‌نفس‌های بی‌تجربه و آماتور بیش از پیش گشوده شده است.

در سالی که در انتهایش به سر می‌بریم، چندین نمایش‌ کودک و نوجوان در تماشاخانه‌ها، کانون‌ها و فرهنگسراهای مختلف روی صحنه رفتند.

رضا سرور: «این میزان دموکراسی که در اجراهای متاخر مشاهده می‌شود، هرگز در سنت‌های تئاتر ایران دیده نشده است. به نظر من این شهامت، امروز از بیرون، جامعه و ارتباط با تئاتر جهان به تئاتر ما تزریق می‌شود.

فروید که در جنگ دوم جهانی ۸۳ ساله و درگیر بیماری سرطان بوده، در دهمین روز جنگ دست به خودکشی می‌زند. چراکه تبعات جنگ و اسارت خواهرانش به دست نازی‌ها و همینطور سرطان پیشرفته‌اش، آنچنان تاثیری بر او می‌گذارد که دیگر توان زنده ماندن ندارد. بنابراین به کمک یکی از دوستانش و با همراهی دخترش آنا، به مرگی خودخواسته دست می‌زند.

اکبر زنجان‌پور این روزها بیشتر در خانه است و گاهی هم برای فیزیوتراپی از منزل بیرون می‌رود.

فرزاد سهرابی کارگردان نمایش «اتاق شماره ۶» درباره ویژگی‌های این اثر نمایشی و نقش تهیه‌کننده و کارگردان هنری در این نمایش توضیحاتی ارائه داد.

نمایش «لیبرو» به کارگردانی احسان نگهبان از ۷ اسفند هر شب ساعت ۱۹:۱۹ میزبان مخاطبان در عمارت ارغوان می‌شود.

شانزدهمین جشنواره تئاتر ملی رضوی که خرداد سال آینده در تبریز برگزار خواهد شد، هیأت بازخوانی متون خود را معرفی کرد.

محمد رضایی راد که تابستان امسال و پیش از ناآرامی‌ها از اجرای نمایش خود در تالار اصلی مجموعه تئاتر شهر انصراف داد، تاکید می‌کند نمی‌توانیم از هنرمند تئاتر بخواهیم در این شرایط نمایشش را اجرا کند یا نه چون هر چیزی که برای هنرمند جنبه تجویزی داشته باشد، از قبل محکوم به شکست است.

بازیگر به ‌واسطه نقش‌های متعدد که بازی می‌کند به‌ شدت با پدیده گوستینگ مواجه است، چون شبحِ نقش‌های قبلی در وجودش با او همراه می‌شود. حالا امکان دارد از جایی به بعد بخواهد با این اشباح مبارزه کند و چهره خود را تغییر دهد. ماجرا تازه از اینجا شروع می‌شود.

مدیران سالن‌های خصوصی و دولتی امروز توانایی برقراری ارتباط موثر با هنرمندان با استعداد و موثر، ایجاد امکانات مورد نیازِ آنها برای اجرا، برنامه‌ریزی مناسب با هدف درآمدزایی و البته دریافت حق اساسی‌ خود از محل بودجه عمومی کشور را ندارند. با وجود فشار رو به فزونی انواع شوراهای نظارت که به چشم‌پوشی و انصراف هنرمندان جریان‌ساز (نمایشنامه‌نویس، کارگردان، بازیگر، برنامه‌ریز، طراح صحنه و ...) منجر شده، نمی‌توان کاستی‌های مدیریتی مجموعه‌های خصوصی و دولتی را در به وجود آمدن این غیاب و کناره‌گیری بی‌تاثیر دانست

براساس مصوبه مورد اشاره، موانع قطعی دریافت مجوز اجرای آثار نمایشی 14 مورد است، درحالی که با مراجعه به فرمِ معروف به «سه‌ برگی» درخواست اجرای نمایش مصوب «شورای ارزشیابی و نظارت اداره کل هنرهای نمایشی»! شما با 16 مورد مواجه می‌شوید و البته تغییرِ بعضی واژه‌‎ها که ماهیت و بارِ حقوقی دارند.

تا هنگامی که کسانی نگهبان فرهنگ هستند، تولیدکنندگان فرهنگ مسوول فرهنگ نیستند، زیرا در حاشیه هستند، از این‌رو در نبود نظارت و نگهبان، تولیدکنندگان فرهنگ و هنر، مسوول خواهند بود. اگر جامعه‌ای عقب‌مانده است و تولیدکنندگان فرهنگ در حاشیه‌اند، مسوولیت تمام عقب‌ماندگی مردم بر گردن دولت است.

نمایش «انتظار در برزخ» به کارگردانی الهه تنهایی تا دوازدهم اسفند در خانه نمایش دا به صحنه می‌رود.

«مجلس تقلید؛ کاش چشم نمی‌دید؛ مضحکه قتل امیرکبیر» در خانه نمایش دا روی صحنه رفت.

یک بازیگر تئاتر با اشاره به یکی از نصیحت‌های علی نصیریان گفت: حیف که شرایط اجازه نمی‌دهد نصیحت استاد نصیریان را اجرایی کنیم.

نخستین شماره از مجله تخصصی پژوهشی «کتاب تئاتر» منتشر شد.

هرمن در کتاب خود با عنوان تروما و درمان یک این مراحل را در ارتباط سه‌گانه شکل گرفته میان قربانی، متجاوز و ناظر تعریف کرده است. به این ترتیب اجرای تئاتر و تماشای آن راهی می‌شود برای درمان قربانیان ترومازده، طی تمام اتفاقات و رخدادهای مهم تاریخی قرن بیستم و بیست و یکم: از اتفاقاتی چون جنگ، تروریسم، تجاوز و حقوق پایمال شده زنان تا مسائلی شخصی‌تری چون ارتباط میان خانواده و اجتماع.

هملت صحنه تئاتر «تله‌موش» را در کاخ ترتیب می‌دهد تا واکنش کلادیوس را بسنجد. او سرانجام می‌تواند «کیستی» کلادیوس را با فاصله و با اتکای صحنه خود شناسایی کند و دست به عمل بزند. آگاهانه یا ناآگاهانه یکی از عللی که به تئاتر می‌رویم یافتن همین نقطه است. اوضاع‌مان از هملت بهتر نبوده و نیست و کمتر از او پریشان نیستیم. به تئاتر می‌رویم وقتی نفس‌مان تنگ است و تردید سراپای‌مان را گرفته، وقتی منبع آلوده شهر سلامت همه را تهدید می‌کند و گمان می‌کنیم باید کاری کنیم، وقتی احساس می‌کنیم زیر فشار ضرورت، گوریل یا کرگدن شده‌ایم... باز هم به تئاتر م ی‌رویم تا برای لحظاتی با فاصله به خویش نگاه کنیم.

کنش‌های اجتماعی ما به واسطه شکل‌گیری راه‌های ارتباطی نوین دستخوش تغییرهای خیره‌کننده و سریع شده. شبکه‌های اجتماعی، پلتفرم‌های ارایه‌دهنده خدمات ارتباطات تصویری، تلفن‌های هوشمند، اینترنت فراگیرِ جهانی و غیره، تمام اینها شهروندان را به یکدیگر نزدیک کرده و به شبکه‌ای از پیوندها و باورهای مشترک دامن زده است. فرهنگِ انسان قرن بیست و یکم به مراتب با انسان قرن بیستم تفاوت دارد؛ خواسته‌های اجتماعی و کنش‌هایش دگرگون شده‌اند. تئاتر باید تصمیم بگیرد به نیازهای زمانه خودش چگونه پاسخ می‌دهد؟ مثل دوران web2 یا زمانه نفوذ روزافزون web3 البته اگر اینترنت قطع نباشد!

گزارش تصویری- نمایش «شکوفه های گیلاس» به کارگردانی محمد مساوات

شکاف میان تئاتر دولتی و تئاتر آرمان‌گرا؛ و همچنین تئاتر عامه‌پسند و نخبه‌پسند، آنچنان زیاد شده‌ که نمی‌شود به راحتی درباره کلیت تئاتر ایران صحبت کرد.

مدیرکل هنرهای نمایشی اعلام کرد طبق توافق ستاد ملی مقابله با کرونا محدودیت‌های کرونایی تئاتر لغو و با رعایت پروتکل‌های بهداشتی از ظرفیت کامل سالن‌ها استفاده می‌شود.

کتاب «تعبیر و تحلیل متون دراماتیک: رویکرد نقش‌گرای نظام‌بنیاد» به قلم دکتر راضیه قلی پور در نشر «آواژ» منتشر شد.

شکرخدا گودرزی که قصد داشت ۵ نمایشنامه اجرا شده‌اش (بهرام چوبینه، سیاووش، رستم و اسفندیار، خواجه نظام الملک و سهروردی) را در لرستان با هنرمندان لرستانی نمایشنامه‌خوانی کند، به دلیل مهیا نشدن شرایط لازم برای این کار، در نامه‌ای به مدیرکل هنرهای نمایشی از تئاتر کناره‌گیری کرد.