فیلم تازه «سدریک کلاپیش» با عنوان «Colours of Time» درامی دوخطی و پر از رنگ و احساس است که به شکلی شیرین و نوستالژیک، قصهی گذشتگان و نوادگان را در بستری از هنر و تاریخ پیوند میزند. اثری که با وجود ضعفهایی در روایت، قلب تماشاگر را بهلطف جذابیت تصویری و لطافت انسانیاش تسخیر میکند.
فیلم تازهی ریچارد لینکلیتر با عنوان «Nouvelle Vague» که اولین نمایش جهانیاش را در بخش مسابقهی جشنواره کن ۲۰۲۵ تجربه کرد، با استقبال فراوان منتقدان روبهرو شد و حالا با قراردادی رسمی در اختیار نتفلیکس قرار گرفته است. این فیلم، ادای احترامی عاشقانه به سینمای موج نوی فرانسه و شاهکار تاریخی «ازنفسافتاده» است.
در حالی که هواداران همچنان تحت تأثیر موفقیت جهانی «تاپ گان: ماوریک» هستند، کریستوفر مککوری، همکار دیرینه تام کروز، در گفتوگویی جدید از آماده بودن داستان قسمت سوم این فرنچایز محبوب خبر داده است. او در پادکست «Happy Sad Confused» اعلام کرد که بر خلاف تصور اولیه، یافتن مسیر داستانی برای «Top Gun 3» چندان سخت نبوده و چهارچوب آن تنها با یک جلسه بحث و ایدهپردازی شکل گرفته است.
کریستوفر مککوری، کارگردان فیلم جدید «ماموریت غیرممکن»، در گفتوگویی تأیید کرد که او و تام کروز به طور جدی در حال بررسی ساخت فیلمی مستقل برای شخصیت محبوب لس گراسمن هستند؛ شخصیتی که کروز در فیلم کمدی «تندر استوایی» ایفا کرد و به یکی از ماندگارترین نقشهای فرعیاش تبدیل شد.
رویداد «سینمای تجربی جهان» با نمایش فیلم سینمایی «قصبه» و فیلم کوتاه «پیله»، دو اثر اولیه از کارگردان برجسته، نوری بیلگه جیلان، روز شنبه ۱۰ خرداد از ساعت ۱۷ در پردیس سینمایی چارسو آغاز به کار میکند. پس از نمایش، جلسه نقد و بررسی با حضور مازیار فکری ارشاد برگزار خواهد شد.
فیلم پرهزینه و جاهطلبانهی Megalopolis در سال ۲۰۲۴ با شکست مواجه شد، اما فرانسیس فورد کاپولا به جای عقبنشینی، آن را به فرصتی برای راهاندازی یک کسبوکار جدید تبدیل کرد: تاسیس یک هتل خاص برای فیلمسازان و علاقهمندان به سینما!
آلفرد هیچکاک، استاد بیبدیل تعلیق، سالها پس از ساخت فیلم «The Wrong Man» اعتراف کرد که یکی از صحنههای مهم فیلم را اشتباهی کارگردانی کرده و آرزو میکند ای کاش هرگز آن را وارد فیلم نمیکرد. این اعتراف، یکی از معدود لحظات انتقاد هیچکاک از خودش به شمار میرود.
دهه ۲۰۱۰ تا ۲۰۲۰ یکی از دوران طلایی دنیای انیمه بود که با آثاری چون «هانتر × هانتر»، «سایکوی پاس»، و «حمله به تایتان» همراه شد. این انیمهها نه تنها مخاطبان جدید را جذب کردند، بلکه ژانرها و سبکهای متنوعی را به جهانیان معرفی کردند و جایگاه انیمه را در فرهنگ عامه تثبیت کردند.
فیلم «The Last One for the Road» ساخته فرانچسکو سوسای، با داستانی آرام و دوستانه درباره دو دوست میانسال که بین زندگی و پیری دست و پنجه نرم میکنند، تصویری لطیف و تلخ از مفهوم دوستی، گذر زمان و تلاش برای ماندن در لحظه ارائه میدهد. این فیلم ایتالیایی با فضایی گرم و ملودیک، مخاطب را به سفری دلنشین در مناظر و روابط انسانی دعوت میکند.
فیلم مستند «Militantropos» با روایتی جسورانه و فرمگرایانه، نگاهی ضدجنگ و ژرف به تأثیرات روانی و انسانی جنگ اوکراین دارد. ترکیبی از زیبایی بصری و وحشت واقعی که بیننده را به تفکر درباره مرزهای زیبایی، واقعیت و اخلاق در سینمای مستند وامیدارد.
فیلم «پسران شب نئون» ساخته جونو مک، پس از هفت سال تأخیر بالاخره روی پرده رفت؛ اثری که با فضایی مرموز و بصری اغواگر آغاز میشود، اما در ادامه گرفتار روایتی شلوغ، شخصیتپردازی ناقص و ایدههایی ناپخته میشود. آیا این فیلم لایق اینهمه انتظار بود؟
فیلم «Love Me Tender» به کارگردانی آنا کازناو کامبه و با بازی درخشان ویکی کریپس، روایتی عمیق و تأثیرگذار از مادری است که در تلاش برای حفظ هویت فردیاش، با ساختارهای خشک و محافظهکار جامعه روبرو میشود. این اثر فرانسوی بر اساس رمان نیمهزندگینامهای کنستانس دُبره ساخته شده و تصویری صادقانه و گاه دردناک از تقابل مادر بودن با زن بودن ارائه میدهد.
مایکل داگلاس، بازیگر و تهیهکننده سرشناس هالیوودی، در جشنواره بینالمللی فیلم تااورمینا ۲۰۲۴ ایتالیا با دریافت جایزه یک عمر دستاورد هنری مورد تقدیر قرار میگیرد. در این رویداد، نسخه ترمیمشده فیلم کلاسیک «دیوانهای از قفس پرید» که با تهیهکنندگی داگلاس ساخته شده، در مراسم افتتاحیه به نمایش درمیآید.
فیلم «لیلو و استیچ» دیزنی با کسب ۱۸۳ میلیون دلار فروش داخلی و ۳۴۱ میلیون دلار در سراسر جهان، رکورد بزرگترین افتتاحیه تعطیلات یادبود را شکست. در این مطلب بررسی میکنیم که چرا این فیلم خانوادگی توانست به چنین موفقیتی دست پیدا کند.
جشنواره فیلم کن ۲۰۲۵ با خاموشی گستردهای در روز پایانیاش، احتمالاً به دلیل خرابکاری، به پایان رسید. از شوکهای غیرمنتظره تا استقبال بینظیر منتقدان از آثار خاص، این دوره پر از غافلگیری بود. در این مطلب، بهترین فیلمهای جشنواره را به انتخاب منتقدان بینالمللی معرفی میکنیم.
هانا گوتیرز-رید، مسئول اسلحه فیلم جنجالی «زنگار» که در پی مرگ غمانگیز هالینا هاچینز، فیلمبردار این پروژه در سال ۲۰۲۱، به زندان افتاده بود، پس از گذراندن ۸۵ درصد از حکم ۱۸ ماههاش و با رعایت ضوابط رفتاری مثبت، از زندان آزاد شد.
مارسل اوفولس، کارگردان مستند برنده جایزه اسکار که با فیلم جنجالی «مصیبت و همدردی» پرده از همکاری فرانسه با نازیها در دوران جنگ جهانی دوم برداشت، در سن ۹۷ سالگی درگذشت.
«Highest 2 Lowest» بازسازی هوشمندانه و مدرن فیلم کلاسیک «High and Low» اثر آکیرا کوروساوا است که توسط اسپایک لی کارگردانی شده است. این فیلم با بازی درخشان دنزل واشنگتن و حضور متفاوت A$AP Rocky، داستانی پرتنش از ربوده شدن فرزند یک تاجر موفق در نیویورک را روایت میکند؛ اثری که نه تنها یک تریلر جذاب است، بلکه به مانیفستی اجتماعی و فرهنگی درباره عدالت، نژاد و قدرت تبدیل میشود.
هاروی واینستین، تهیهکننده رسواشده هالیوود، در مصاحبهای بحثبرانگیز با کاندیس اوونز از داخل زندان، ادعا کرد که «بهاشتباه محکوم شده» و اتهامات ستارگانی مانند گوئینت پالترو و رز مکگوآن را «ساختگی» خواند.
فیلم «الینور کبیر» به کارگردانی اسکارلت جوهانسون، اولین تجربه کارگردانی این بازیگر مطرح هالیوود، با حضور درخشان اما بحثبرانگیز جون اسکوئیب، بازیگر ۹۵ ساله، تلاش میکند ترکیبی از طنز، غم و هویت فرهنگی را ارائه دهد. اما آیا این اثر در رسیدن به هدف خود موفق بوده است؟
یک قرن پس از نخستین نمایش «تب طلا»، شاهکار صامت چارلی چاپلین با بازسازی ۴K و اکرانی همزمان در بیش از ۷۰ کشور به پرده نقرهای بازمیگردد. این بازگشت تاریخی، فرصتی کمنظیر برای تماشای یکی از تأثیرگذارترین فیلمهای تاریخ سینما در قالبی مدرن و با کیفیت تصویری بیسابقه است.
فیلم «خیابان ترس: ملکه پرام» (Fear Street: Prom Queen) به عنوان جدیدترین اثر مستقل از مجموعه ترسناک نوجوانانه R.L. Stine، در حالی توسط نتفلیکس منتشر شده که نه تنها از فضای سهگانهی اولیه فاصله گرفته، بلکه با تکرار کلیشههای قدیمی و روایت سطحی، عملاً به یک اسلشر فراموششدنی تبدیل شده است.
فیلم جدید برادران داردن با عنوان «مادران جوان» در جشنوارههای بینالمللی با تحسین منتقدان مواجه شده است. این فیلم که با محوریت بارداری نوجوانان و زندگی در خانههای حمایت اجتماعی ساخته شده، روایتی تلخ و در عین حال سرشار از امید از واقعیتهای جامعه معاصر بلژیک ارائه میدهد.
استودیوی مارول تاریخ اکران دو فیلم مهم «Avengers: Doomsday» و «Avengers: Secret Wars» را به تعویق انداخت. بر اساس برنامه جدید، هر دو فیلم در ماه دسامبر سالهای ۲۰۲۶ و ۲۰۲۷ روی پرده خواهند رفت. این تأخیر بخشی از بازنگری گسترده دیزنی در تقویم اکران آثار آینده است.
در آخرین روز هفتاد و هشتمین جشنواره فیلم کن، گمانهزنیها درباره برندگان جوایز اصلی، به ویژه نخل طلا، به اوج خود رسیده است. منتقدان و منابع نزدیک به هیئت داوران، فیلم «ارزش احساسی» ساخته یوآخیم تریه را پیشتاز اصلی میدانند.
در مراسمی که شامگاه جمعه ۲۳ می ۲۰۲۵ (۲ خرداد ۱۴۰۴) برگزار شد، برندگان بخش رقابتی «نوعی نگاه» (Un Certain Regard) در هفتاد و هشتمین جشنواره بینالمللی فیلم کن معرفی شدند. فیلم «نگاه اسرارآمیز فلامینگو» به کارگردانی دیگو سسپید جایزه بهترین فیلم را از آن خود کرد.
جعفر پناهی، کارگردان سرشناس و منتقد اجتماعی سینمای ایران، پس از آزادی از زندان با فیلم جدیدش «فقط یک تصادف بود» به رقابت اصلی جشنواره کن بازگشت و با تشویق ایستاده نزدیک به ۸ دقیقه، سالن را به صحنهای از شور و احساس بدل کرد.
بازگشت باشکوه جودی فاستر به سینمای فرانسه با «زندگی خصوصی» در نقش رواندرمانگری گرفتار در راز مرگ یک بیمار، تجربهای متفاوت از تریلری روانشناختی و شخصیتمحور را رقم میزند.
فیلم معمایی جدید «Vie Privée» با بازی جودی فاستر و کارگردانی ربکا زلوتوفسکی در جشنواره فیلم کن با استقبال بینظیر منتقدان و تماشاگران مواجه شد و تشویق ایستاده ۸ دقیقهای را به همراه داشت. این فیلم، نخستین تجربه فاستر در سینمای فرانسه پس از دو دهه است.
کری مالیگن، بازیگر تحسینشده و نامزد سه دوره اسکار، در حال مذاکره برای پیوستن به اقتباس سینمایی جدید «نارنیا» به کارگردانی گرتا گرویگ است؛ فیلمی که با حضور بازیگرانی چون دنیل کریگ، مریل استریپ و اما مککی، یکی از پروژههای بزرگ و پرستاره نتفلیکس به شمار میرود.
دیمین شزل، کارگردان برنده اسکار، در جدیدترین پروژه سینماییاش که به احتمال زیاد یک درام زندانمحور خواهد بود، به دنبال همکاری با دو ستاره بزرگ سینما، کیلین مورفی و دنیل کریگ است؛ گفتوگوها برای نهایی شدن قرارداد این دو بازیگر در جریان است.
در حالی که جشنواره فیلم کن ۲۰۲۵ به نیمه رسید، نشانههایی از بازگشت شور و هیجان سالهای گذشته دیده میشد؛ اما واقعیت آن است که سیاست، محدودیتهای مالی و قوانین سختگیرانه فرش قرمز، بیش از هر زمان دیگری بر فضای جشنواره سایه انداختهاند. حتی حضور ستارگان هم نتوانست حواسها را از تغییراتی که جشنواره را دگرگون کرده، پرت کند.
کوین اسپیسی، بازیگر سرشناس و برنده دو جایزه اسکار، پس از تقریباً یک دهه دوری از جشنواره کن و پس از تبرئه کامل از تمامی اتهامات جنسی، با سخنرانی احساسی و آتشین به صحنه بازگشت. او در مراسمی که توسط مؤسسه Better World Fund برگزار شد، با نقلقولی از التون جان تأکید کرد: «من هنوز سر پا هستم.»
فیلم «ناپدید شدن یوزف منگله» به کارگردانی کیریل سربرنیکوف، تلاش دارد تا چهرهی فرشته مرگ اردوگاههای نازی را در تبعید بازسازی کند؛ اما با وجود بازی درخشان آگوست دیل، درگیر ساختاری پراکنده و روایتی سردرگم میشود که مانع شکلگیری یک پرتره انسانی و روانشناسانه میگردد.
فیلم «عقابهای جمهوری» (Eagles of the Republic) به کارگردانی طارق صالح، روایتی هوشمندانه و در عین حال ناهماهنگ از زندگی یک ستارهی سینما در دل نظامی استبدادی است. اثری که هم جذاب است و هم ناامیدکننده، و بیش از هر زمان دیگری بهخصوص برای مخاطب جهانی، آشنا و ملموس به نظر میرسد.
در نخستین اقتباس سینمایی از رمان کازوئو ایشیگورو، کارگردان ژاپنی کِی ایشیکاوا میکوشد تا مرزهای بین حافظه، غم و هویت را به تصویر بکشد. اما «چشماندازی کمرنگ از تپهها»، با وجود جاهطلبی بصری و وفاداری ظاهری به متن، از درک لطافت و ابهام ادبی اثر اصلی بازمیماند.
«تاریخچه آب» ساخته اول کریستن استوارت، با بازی خیرهکننده ایمون پوتس، داستانی تأثیرگذار و صادقانه از مبارزه یک زن با زخمهای کودکی و جستوجوی رهایی را به تصویر میکشد.
فیلم درام تازه «آمروم» به کارگردانی فاتح آکین، که در جشنواره کن به نمایش درآمد، داستانی لطیف و تأملبرانگیز از بلوغی انسانی را در واپسین روزهای جنگ جهانی دوم روایت میکند. این اثر با نگاهی عمیق و پرظرافت، به بررسی مرزهای دشوار اخلاقی و امکان نیکی در دل تاریکی میپردازد.
جشنواره فیلم کن که زمانی بستری معتبر برای بزرگداشت سینما بود، در سالهای اخیر و به ویژه در سال ۲۰۲۵، با حضور گسترده اینفلوئنسرهای بدون ارتباط سینمایی و جنجال «بستههای فرش قرمز» با قیمتهای دهها هزار دلاری، بیشتر به کتواک مد تبدیل شده و تمرکز را از فیلمسازان به حواشی مد و بازاریابی برندها منتقل کرده است.
شایا لابوف در مصاحبهای صریح از تجربه پیچیدهاش در فیلم علمی-تخیلی «مگالوپولیس» به کارگردانی فرانسیس فورد کاپولا سخن گفته است. او با اشاره به سبک کار نامعمول و مبهم کاپولا، تأکید میکند که تلاش برای درک خواستههای کارگردان باعث تنش و سردرگمیاش شده است: «برای فهمیدن منظورش باید ذهنش را کاوش میکردیم.»
با وجود وعدههای دولت یونان برای تقویت صنعت سینما از طریق مشوق نقدی ۴۰ درصد، بحران تأخیر در پرداختها به بیش از ۱۰۰ میلیون یورو رسیده است. پروژههای بزرگی چون «اودیسه» به کارگردانی کریستوفر نولان و «ماریا» با بازی آنجلینا جولی، حالا با بلاتکلیفی و تردید تهیهکنندگان خارجی نسبت به ادامه فعالیت در یونان روبهرو هستند.
در شبی ویژه در جشنواره کن ۲۰۲۵، اسپایک لی با اهدای نخل طلای افتخاری به دنزل واشنگتن، از همکاری دیرینه و تاثیرگذارشان در سینمای آمریکا تقدیر کرد. این اتفاق در جریان نمایش جهانی فیلم جدید لی، «از بالا به پایینترین» رخ داد.
در حالی که جشنواره فیلم کن ۲۰۲۵ به نیمه رسیده، گمانهزنیها درباره ترکیب فیلمهای حاضر در جشنواره بینالمللی فیلم ونیز امسال آغاز شده است. آثار جدیدی از بنی سفدی، یورگوس لانتیموس، کلویی ژائو، جیم جارموش و لوکا گوادانینو از جمله گزینههایی هستند که احتمال حضورشان در لیست نهایی بسیار بالاست.
ریچارد لینکلیتر پس از تحسین گسترده فیلم جدیدش «موج نو» در جشنواره کن، به مرور خاطراتش از انقلاب سینمای مستقل دهه ۹۰، تأثیر عمیق ژان لوک گدار بر تاریخ سینما و چالشهای فیلمسازی امروز پرداخت. او معتقد است اگر فیلمی پشتوانه مالی نداشته باشد، دیگر کسی به آن توجه نمیکند.
داکوتا جانسون، بازیگر و تهیهکننده آمریکایی، در نخستین حضور خود در جشنواره فیلم کن با فیلم «Splitsville» از رویکرد محافظهکارانه استودیوها انتقاد کرد و گفت بارها با دیدن نسخه نهایی فیلمهایی که در آنها بازی کرده، شوکه شده چون آن چیزی نبوده که تصور میکرده. او همچنین از مبارزه دائمی برای حفظ اصالت در تولیدات هنری سخن گفت.
فیلم روزها و شبها در جنگل (1970) به کارگردانی ساتیاجیت رای، با تلاش و حمایت وس اندرسن و مشارکت بنیاد فیلم مارتین اسکورسیزی و دیگر نهادها، مرمت و به جشنواره کن ۲۰۲۵ بازگشت.
وس اندرسن در نشست خبری فیلم جدیدش طرح فینیقی در جشنواره کن، به پیشنهاد دونالد ترامپ درباره وضع تعرفه ۱۰۰ درصدی بر فیلمهایی که خارج از آمریکا فیلمبرداری میشوند، واکنش طنزآمیز نشان داد و گفت: «فیلم که مثل کالا از گمرک رد نمیشود!»
«Slauson Rec» مستندی جسور و نگرانکننده از پشتپردهی کارگاه بازیگری شایا لابوف است؛ روایتی از امید و اعتماد که در لبهی فروپاشی روانی و سوءاستفاده عاطفی فرو میریزد.
هریس دیکینسون، بازیگر تحسینشدهی فیلمهای مستقل، در نخستین تجربه کارگردانیاش با فیلم «Urchin»، تصویری تلخ، انسانی و درعینحال شاعرانه از بحران بیخانمانی در لندن ارائه میدهد. این درام اجتماعی که در بخش «نگاه نو» جشنواره کن به نمایش درآمده، با بازی چشمگیر فرانک دیلان، تماشاگر را به دلِ چرخهی خشونت، اعتیاد و طردشدگی میبرد؛ بیآنکه وعده رستگاری بدهد یا پایانبندی خوشی تحمیل کند.
ویکی کریپس، بازیگر مطرح فیلم «Phantom Thread»، در آستانه نمایش جهانی فیلم جدیدش «Love Me Tender» در بخش "نگاه نو" جشنواره کن، از یکی از چالشبرانگیزترین و آسیبزنندهترین تجربههای کاری خود پرده برداشت؛ پروژهای که او را از نظر روحی و جسمی به مرز فرسودگی رسانده است.