«The Thing with Feathers» در ساندنس ۲۰۲۵ با ترکیبی از سوگ، وحشت و درامی خانوادگی عرضه شد؛ اما جایی که روایت گاه نامنسجم و عناصر وحشت کم‌اثر می‌شوند، بازی چندلایه بندیکت کامبربچ به‌عنوان پدری داغ‌دیده، فیلم را نجات می‌دهد.

فیلم «ابدیت» یک کمدی رومانتیک فانتزی است که عشق، مرگ و انتخابی عجیب در زندگی پس از مرگ را در قالبی بامزه روایت می‌کند. الیزابت اولسن در میان دو عشق از دو دوره متفاوت زندگی‌اش گرفتار می‌شود؛ انتخابی که هم خنده‌دار است و هم احساسی، اما فیلمنامه در پرداخت عمیق‌تر آن کمی کم می‌آورد. این نقد نگاهی کامل دارد به نقاط قوت، ضعف و جذابیت‌های این روم‌کام متفاوت محصول سال ۲۰۲۵.

نقد فیلم Wake Up Dead Man تازه‌ترین قسمت مجموعه محبوب Knives Out را بررسی می‌کند؛ اثری که هرچند در فضایی تاریک‌تر و مذهبی‌تر روایت می‌شود، اما به‌نظر می‌رسد بخشی از پیچیدگی و تازگی دو فیلم قبلی خود را از دست داده. این تحلیل نگاهی دقیق به داستان، شخصیت‌پردازی، لحن و نقاط قوت و ضعف کارگردانی رایان جانسون دارد.

نقد فیلم Jingle Bell Heist این کمدی رمانتیک تازه نتفلیکس را بررسی می‌کند؛ فیلمی که با ترکیب سرقت، طنز و حال‌وهوای کریسمس، روایت دو غریبه را نشان می‌دهد که برای انتقام از یک تاجر بی‌رحم وارد ماجراجویی می‌شوند. این نقد از زاویه‌ای تحلیلی، میزان جذابیت داستان، شخصیت‌پردازی و موفقیت فیلم در ژانر کریسمسی را بررسی می‌کند.

بررسی فیلم Wildcat نشان می‌دهد که جدیدترین اثر کیت بکینسیل، هرچند ظاهری کم‌هزینه دارد و تقلیدی از سبک گای ریچی به‌نظر می‌رسد، اما در مجموع یک اثر سرگرم‌کننده و پرکشش است. این فیلم اکشن جنایی که در شرق لندن و میان جنگ‌های خیابانی روایت می‌شود، بار دیگر توانایی بکینسیل در نقش‌های پرتنش را به نمایش می‌گذارد.

فیلم «غریزه»، چهارمین ساخته سیاوش اسعدی با بازی امین حیایی و پانته‌آ پناهی‌ها، در برنامه «کات» توسط مسعود فراستی و سعید قطبی‌زاده به شدت نقد شد. فراستی این اثر را "فیلم نابود متظاهر" و "تکه پاره‌هایی که به هم پیوند نمی‌خورند" توصیف کرد. در مقابل، قطبی‌زاده معتقد بود که فیلم ادامه منطقی ضعف‌های کارگردان است و "تصنع کل فیلم شبیه گریم امین حیایی" است و حاصل کپی‌برداری از آثاری چون سینما پارادیزو و داش آکل است.

نقد فیلم Keeper تازه‌ترین اثر اسگود پرکینز، بار دیگر مخاطب را به دنیایی می‌برد که در آن وحشت، توهم و خشونت در قالبی تجربی و غیرمتعارف با هم ترکیب می‌شوند. این فیلم با وجود فضاسازی قدرتمند و لحظه‌های واقعاً دلهره‌آور، از نظر انسجام روایی چالش‌های زیادی دارد و بیش از آن‌که یک داستان منسجم ارائه دهد، شبیه پازلی از تصاویر و ایده‌های پراکنده است.

فیلم Double Happiness مخاطب را به دل یک آشوب واقعی می‌برد؛ جایی که یک زوج تایوانی برای راضی نگه‌داشتن خانواده‌ها مجبورند دو مراسم عروسی را هم‌زمان برگزار کنند. فیلم با ترکیبی از کمدی، احساسات و بحران‌های خانوادگی تلاش می‌کند هم سرگرم‌کننده باشد و هم به مضامین عمیق‌تری بپردازد.

در نقد فیلم زمستان کلاغ با اثری روبه‌رو می‌شویم که فضای خفقان‌آور جنگ سرد را با روایت فرار و بقا در هم می‌آمیزد. حضور لزلی منویل، بازیگر توانمند بریتانیایی، فیلم را به تجربه‌ای پرتنش و تأثیرگذار تبدیل کرده است؛ تجربه‌ای که علاقه‌مندان تریلرهای سیاسی و آثار مرتبط با جنگ سرد را ناامید نخواهد کرد.

فیلم اکنون مرا می‌بینی ۳ با نام اصلی Now You See Me: Now You Don’t تازه‌ترین اثر در مجموعه محبوب «اکنون مرا می‌بینی» است. این قسمت با بازی درخشان جسی آیزنبرگ و اضافه‌شدن تیمی از شعبده‌بازان نسل جدید، یکی از سرگرم‌کننده‌ترین آثار سینمایی سال به‌شمار می‌آید. فیلم بار دیگر با تلفیق جادو، اکشن و طنز هوشمندانه، دنیای پیچیده‌ی توهم و فریب را به پرده سینما بازمی‌گرداند.

فیلم The Running Man تازه‌ترین بازسازی از رمان ضدآرمان‌شهری استیون کینگ است که این‌بار با کارگردانی ادگار رایت و بازی گلن پاول، نگاهی تازه به مفهوم «خشونت به‌عنوان سرگرمی» دارد. این فیلم نسبت به نسخه دهه ۸۰ با بازی آرنولد شوارتزنگر، اثری هوشمندانه‌تر و بصری‌تر است، اما با وجود جلوه‌های چشم‌نواز و تم سیاسی پررنگش، هنوز از بار اضافی اغراق و خودنمایی در امان نیست.

فیلم میوه‌های جنگل تازه‌ترین ساخته ریتی پان، مستندساز تحسین‌شده کامبوجی، سفری شاعرانه و دردناک به دل جنگل‌های شرقی کامبوج است. پان در این اثر، زندگی قوم بونونگ را به تصویر می‌کشد؛ مردمانی که در کشاکش میان حفظ سنت‌های نیاکان و فشارهای مدرنیته، برای بقا و هویت خود می‌جنگند. این مستند نه‌تنها تصویری از یک قوم فراموش‌شده ارائه می‌دهد، بلکه آینه‌ای از جهانی است که در برابر تغییرات بی‌امان زمان، تسلیم نمی‌شود.

فیلم «کیکا» ساخته‌ی الکس پوکین، داستان زنی را روایت می‌کند که پس از فروپاشی زندگی شخصی‌اش، از کارمند اجتماعی به زنی بدل می‌شود که برای بقا راهی خلاف عرف می‌یابد. این فیلم که در فستیوال کن نیز به نمایش درآمد، با نگاهی انسانی و هوشمندانه مرز میان انتخاب و اجبار را به چالش می‌کشد.

فیلم شب در کاراکاس به کارگردانی ماریانا روندون و مارت ماریت اوگاس، تریلری تلخ و نفس‌گیر است که خشونت، فروپاشی اجتماعی و ترس را در دل اعتراضات سال ۲۰۱۷ ونزوئلا به تصویر می‌کشد. با بازی درخشان ناتالیا ریس و ادگار رامیرز، این اثر تصویری از جامعه‌ای فروپاشیده ارائه می‌دهد که در آن بقا تنها هدف انسان‌هاست.

فیلم «اسیر» به کارگردانی الخاندرو آمنابار، تصویری متفاوت از نویسنده مشهور دن کیشوت ارائه می‌دهد؛ اثری تاریخی و خیال‌انگیز که در آن میگل سروانتس نه‌تنها راوی، بلکه قهرمان ماجراست. این فیلم با بازآفرینی دوران اسارت سروانتس در الجزایر، تماشاگر را به دنیایی میان واقعیت و افسانه می‌برد.

فیلم «پایان‌های خشن» داستان فروپاشی یک خانواده مافیایی در آرکانزاس را روایت می‌کند. در این نقد فیلم، به بررسی روایت کند، شخصیت‌پردازی سطحی و ضعف‌های داستانی اثر جان-مایکل پاول می‌پردازیم تا ببینیم چرا این تریلر جنایی، علی‌رغم خشونت و تنش‌هایش، چندان تأثیرگذار نیست.

فیلم Predator: Badlands تازه‌ترین اثر دن تراختنبرگ، کارگردان فیلم تحسین‌شده Prey، بار دیگر مخاطبان را به دنیای خشن و پرهیجان شکارچی‌ها بازمی‌گرداند. این فیلم با روایتی نوآورانه، قهرمانی متفاوت و ترکیب جذاب اکشن و علمی‌تخیلی، نه‌تنها نفس تازه‌ای به مجموعه فیلم‌های شکارچی می‌بخشد، بلکه آن را به یکی از فیلم‌های علمی تخیلی جدید شاخص سال تبدیل می‌کند.

فیلم بوگونیا، تازه‌ترین همکاری اما استون و یورگوس لانتیموس، پس از اکران محدود موفق خود حالا به‌صورت گسترده روی پرده رفته است. با وجود بازی‌های درخشان اما استون و جسی پلمونز و کارگردانی چشمگیر لانتیموس، پایان فیلم از دید بسیاری از منتقدان به‌اندازه‌ی باقی بخش‌ها رضایت‌بخش نیست و بیش از آنکه غافلگیرکننده باشد، کاملاً قابل پیش‌بینی است.

«غریزه»، تازه‌ترین اثر سینمایی، با روایت عاشقانه‌ای سوزان و آتشین در دهه‌ چهل شمسی، به عنوان فیلمی از جنس سینمای ناب و خوش‌ساخت ارزیابی شده است. این فیلم به دلیل فضای نوستالژیک و ارجاعات پنهان، مخاطب را به یاد آثاری چون «سینما پارادیزو» و دوران اوج سینمای مسعود کیمیایی می‌اندازد.

جان کومسا با فیلم «Anniversary» تجربه‌ای عجیب خلق کرده است؛ فیلمی درباره رشد یک کشور واپس‌گرا و فاشیستی که از انتشار کتابی بحث‌برانگیز شکل می‌گیرد، داستانی شبیه به «The Handmaid's Tale» دارد، اما جزئیات سیاسی آن به‌طور کنجکاوانه‌ای ارائه نمی‌شود و مشخص نیست کومسا قصد دارد چه پیامی منتقل کند.

در میان هزاران تصویر و خبر از غزه، نام «هند رجب» بیش از هر چیز دیگر وجدان جهان را لرزاند. فیلم مستند-داستانی «صدای هند رجب» ساخته‌ی «کاوتر بن هانیا»، تلاشی شجاعانه برای بازسازی آخرین ساعات زندگی دختربچه‌ای پنج‌ساله است که صدایش از دل محاصره و ویرانی شنیده شد؛ صدایی که به نماد انسانیت در میانه‌ی نسل‌کشی بدل شد.

فیلم جدید استیون سودربرگ، Black Bag، با بازی مایکل فاسبندر و کیت بلانشت، برخلاف اغلب آثار جاسوسی، بر اکشن و خیانت تمرکز ندارد، بلکه عشق و اعتماد را محور خود قرار داده است. سودربرگ با کنار گذاشتن کلیشه‌ی «بی‌اعتمادی میان مأموران»، توانسته داستانی انسانی و احساسی خلق کند که در دل دنیایی پر از رمز و دروغ، هنوز به صداقت باور دارد.

فیلم سینمایی «گوزن‌های اتوبان» به کارگردانی ابوالفضل صفاری و نویسندگی مشترک با باقر سروش، به معضل داغ جامعه یعنی انتقال مرجعیت اجتماعی به اینفلوئنسرها و تقلا برای کسب شهرت به هر قیمت در اینستاگرام می‌پردازد.

فیلم سینمایی «لاک‌پشت» به کارگردانی بهمن کامیار، تلاش دارد تا در ژانر سینمای روان‌شناسانه به کاوش درونیات دکتر پیروز بپردازد که دچار اختلال اسکیزوفرنی است. فیلم «لاک‌پشت» با وجود ایده محوری قوی، به دلیل ریتم کُند، شخصیت‌پردازی سطحی و استفاده صرفاً "بزک شده ماورایی" از المان‌هایی چون کاراکتر دختر مرده، در ایجاد گره‌افکنی، تعلیق و همذات‌پنداری مخاطب شکست خورده است و در نهایت، به جای لاک‌پشتی خفته و ترسناک، بیشتر شمایلی از «گربه در حال نوازش» را ارائه می‌دهد.

فیلم «The Choral» چهارمین همکاری الن بنت، نویسنده برجسته بریتانیایی، با نیکلاس هایتنر کارگردان نام‌آشناست. اثری آرام، خوش‌ساخت و در عین حال منتقد ملی‌گرایی که در بستر جنگ جهانی اول، با نگاهی شاعرانه و طنزی ظریف به ستایش هنر در برابر میهن‌پرستی می‌پردازد.

فیلم جدید کاترین بیگلو با نام «A House of Dynamite» تلاش می‌کند مخاطب را از احتمال وقوع جنگ هسته‌ای بترساند، اما با داستانی اغراق‌آمیز و متناقض، بیش از آن‌که هشداردهنده باشد، به اثری استثماری و هیجانی شبیه است.

فیلم ««Shelby Oaks» نخستین تجربه کارگردانی کریس استاکمن، یوتیوبر محبوب و منتقد سابق سینماست؛ اثری که با وجود شروعی امیدوارکننده و بودجه موفق از طریق Kickstarter، بیشتر به مجموعه‌ای از کلیشه‌های ژانر وحشت شباهت دارد تا یک اثر تازه و خلاقانه.

فیلم «سه خداحافظی» ساخته ایزابل کویشت، با بازی درخشان آلبا رورواکر، اقتباسی از آثار نویسنده فقید ایتالیایی میکله مورجیا است؛ اثری که با نگاهی لطیف و انسان‌دوستانه، مرز میان وداع و تداوم زندگی را بازتعریف می‌کند.

فیلم «Vicious»، جدیدترین اثر برایان برتینو، خالق فیلم ترسناک «The Strangers»، با وجود بازی قدرتمند داکوتا فانینگ، در خلق یک وحشت روان‌شناختی منسجم شکست می‌خورد. این فیلم داستان زنی افسرده به نام «پالی» را روایت می‌کند که پس از دریافت جعبه‌ای مرموز، در گرداب کابوس‌ها و توهمات خود فرو می‌رود. منتقد معتقد است شتاب‌زدگی برتینو در رسیدن به اوج جنون و تکرار شوک‌ها در نیمه دوم، اثر را به تجربه‌ای ذهن‌فرسا و خسته‌کننده بدل کرده است.

نقد فیلم «آیا این دستگاه روشن است؟» ساخته بردلی کوپر، داستان یک زوج جداشده را با بازی ویل آرنت و لورا درن بررسی می‌کند؛ جایی که استندآپ تبدیل به راهی برای عبور از بحران طلاق و بازسازی زندگی می‌شود.

فیلم استرالیایی Beast of War تازه‌ترین اثر کیاه روچ-ترنر (Kiah Roache-Turner) است؛ اثری که تلاش می‌کند بقا در زمان جنگ جهانی دوم را با وحشت حمله کوسه‌ها ترکیب کند. هرچند فیلم ایده‌ای جذاب و تمی متفاوت دارد، اما محدودیت بودجه و فیلمنامه‌ی کم‌رمق باعث می‌شود این بقاگرایی دریایی چندان «ترسناک» از آب درنیاید.

نسخه جدید فرنچایز «ترون» با نام «ترون: آرس» تلاش می‌کند هوش مصنوعی را وارد دنیای واقعی کند و سوال‌های اخلاقی درباره فناوری و انسانیت را بررسی کند، اما تمرکز بر ارجاعات دهه ۸۰ و شخصیت‌پردازی سطحی، باعث شده تجربه‌ای نیمه‌موفق ارائه شود.

نقد فیلم «زن و بچه» آخرین ساخته سعید روستایی، این اثر به دلیل چندپارگی موضوعی و ضعف ساختاری، ضعیف‌ترین فیلم کارنامه این کارگردان تا به امروز دانسته شده است. منتقد معتقد است فیلم به‌جای تمرکز بر هسته‌ی اصلی، به سراغ مسائل متعددی می‌رود و همین امر باعث از دست رفتن وحدت موضوعی و انفعال کاراکترها شده است. ضعف اصلی فیلم، پرتاب مخاطب از بحرانی به بحران دیگر و استفاده «خام‌دستانه» از عنصر تصادف در نیمه‌ی دوم داستان است.

کارگردان «دزدان دریایی کارائیب» پس از سال‌ها سکوت با فیلمی علمی‌تخیلی و طنزآلود بازگشته که در آن سم راکول، در نقش مردی که از آینده، مأموریت دارد بشریت را از نابودی به‌دست هوش مصنوعی نجات دهد، اما فیلم در مرز میان نجات و تمسخر جامعه گرفتار می‌شود.

فیلم «Dead of Winter» ساخته برایان کرک با حضور اما تامپسون، تجربه‌ای نفس‌گیر و پرتنش ارائه می‌دهد که او را در نقشی کاملاً متفاوت به تصویر می‌کشد؛ بیوه‌ای تنها و سرسخت که ناخواسته با آدم‌ربایان در برف و یخ شمالی روبه‌رو می‌شود.

فیلم «جنگجوی صحرا» به کارگردانی «روپرت وایت» روایتگر داستان ملکه‌ای است که قبایل عربستان را متحد می‌کند تا در برابر امپراتوری بی‌رحم بجنگند؛ هرچند تجربه بصری چشم‌گیر، روایت فیلم را از سطحی‌ترین کلیشه‌ها فراتر نمی‌برد.

فیلم «استخوان دریاچه» به کارگردانی «مرسدس بایسک مورگان» و نویسندگی «جاشوا فریدلندر» روایتگر تعطیلات یک زوج است که از سرگرمی‌های ساده به بازی‌های خطرناک و خون‌آلود کشیده می‌شود.

فیلم «All of You» به کارگردانی ویلیام بریجز و بازی برت گلداستین (نویسنده مشترک)، یک درام رمانتیک جدی است که در آینده‌ای نزدیک رخ می‌دهد. داستان، جهانی را به تصویر می‌کشد که در آن شرکت Soul Connex با ادعای کشف فرمول علمی «سول‌میت»، انتخاب انسانی در عشق را مصادره کرده است. فیلم حول محور رابطه میان دو دوست قدیمی، سایمون (برت گلداستین) و لورا (ایموجن پوتس) می‌گردد که علی‌رغم کشش عاطفی انکارناپذیر میانشان، تصمیم می‌گیرند به نتیجه تست علمی اعتماد کنند.

فیلم تاریخی «نورنبرگ» با بازی درخشان راسل کرو و رامی مالک، یک درام تاریخی تأثیرگذار و مرتبط با زمانه امروز را ارائه می‌دهد. داستان فیلم وقایع پیش از محاکمه‌های نورنبرگ را بازگو می‌کند و نگاه تازه‌ای به عدالت بین‌المللی پس از جنگ جهانی دوم ارائه می‌دهد.

«ابدیت» جدیدترین کمدی رمانتیک دنیای پس از مرگ است که در جشنواره فیلم تورنتو به نمایش درآمد. این فیلم به کارگردانی دیوید فراین و با بازی مایلز تلر، الیزابت اولسن و کالوم ترنر، داستان یک مثلث عشقی پس از مرگ را روایت می‌کند و با طراحی صحنه و فیلمبرداری جذاب، تجربه‌ای دلنشین و خیال‌انگیز برای دوستداران ژانر کمدی رمانتیک ارائه می‌دهد.

ریچارد لینکلیتر در «Blue Moon» با همراهی اتان هاوک، روایتی عمیق و تراژیک از شب آخر زندگی لورنس هارت، ترانه‌سرای افسانه‌ای برادوی، خلق می‌کند؛ هنرمندی که در میانه شهرت ازدست‌رفته، مستی همیشگی و رؤیای دست‌نیافتنی عشق، با زخم‌های روحش می‌جنگد.

دنیل دی‌لوئیس پس از هشت سال دوری از سینما در فیلم «Anemone» ساخته پسرش رونان دی‌لوئیس ظاهر شده است، اما این درام نجربی نتوانسته انتظارات را برآورده کند.

فیلم تازه آروه دسپلشن، «دو پیانو»، با بازی فرانسوا سیویل و شارلوت رمپلینگ، داستانی پرهیجان و احساسی درباره هنر، خیانت و عشق همه‌جانبه ارائه می‌دهد.

«بیگانگان: فصل دوم» دنباله‌ای از سه‌گانه ترسناک رنی هارلین است که مادلین پتچ را دوباره در نقش مایا، قربانی قاتلان نقاب‌دار، نشان می‌دهد. فیلم اگرچه ایده‌های تازه چندانی ارائه نمی‌کند، اما تعلیق، صحنه‌های تعقیب و لحظات ترسناک را با استادی به تصویر می‌کشد و بیننده را درگیر می‌کند.

در «حصار» کلر دنیس، حصاری نه چندان بلند و ساده، نمادی از فاصله و تضاد بین جهان غرب و جوامع محلی آفریقای غربی است. فیلم با بازی مت دیلون و ایساک د بانکوله، روایت تقابل انسانی، اخلاقی و اجتماعی میان دو جهان ناهمگون را به تصویر می‌کشد.

فیلم «علت مرگ: نامعلوم» با ایجاد یک موقعیت اضطراری و تمثیلی، شخصیت‌ها را در سفری اجباری درون یک ون در دل بیابان قرار می‌دهد. این فیلم با رویکردی اگزیستانسیالیستی و اجتماعی، به بررسی غرایز و واکنش‌های پنهان انسان در شرایط سخت می‌پردازد و با نمادگرایی و فضاسازی مناسب، داستان گرفتارشدگی انسان‌ها را روایت می‌کند.

«ناتور دشت»، به کارگردانی محمدرضا خردمندان، فیلمی مستقل است که با وجود عنوان مشترک، هیچ ارتباطی با شاهکار سلینجر ندارد. این فیلم بر اساس یک رویداد واقعی ساخته شده و فیلمنامه‌ای روان و پرکشش با تعلیق‌های فراوان دارد. با این حال، به نظر می‌رسد به دلیل کم‌مایه بودن رویداد واقعی، فیلمنامه در برخی بخش‌ها دچار رکود می‌شود و راز داستان زود فاش می‌گردد.

فیلم «Steal Away» به کارگردانی کلمنت ویرگو (Clement Virgo) و با بازی آنگوری رایس (Angourie Rice) و مالوری جانسون (Mallori Johnson) داستان دو دختر جوان را روایت می‌کند، اما روایت پیچیده و تم‌های فلسفی آن برای مخاطب عادی مبهم و ناتمام باقی می‌ماند.

فیلم «Kokuho» ساخته «Lee Sang-il»، کارگردان شناخته‌شده ژاپنی، با بازی «Ryo Yoshizawa» به‌عنوان قهرمان داستان، روایتی گسترده و پرجزئیات از زندگی یک بازیگر افسانه‌ای کابوکی را به تصویر می‌کشد. این درام تاریخی که بیش از سه ساعت به طول می‌انجامد، نه‌تنها به نمایش شکوه و رنج‌های این هنر می‌پردازد بلکه بازتابی از پیچیدگی‌های اجتماعی و تاریخی ژاپن معاصر نیز ارائه می‌دهد.

انیمه «Demon Slayer: Infinity Castle» به کارگردانی هاروئو سوتوزاکی، اولین قسمت از سه‌گانه‌ای است که دنباله مستقیم سریال محبوب «Demon Slayer: Kimetsu No Yaiba» محسوب می‌شود. این فیلم ۱۵۵ دقیقه‌ای، که توسط کرانچی‌رول در سطح جهانی عرضه شده، تجربه‌ای بصری خیره‌کننده است اما در روایت آن‌قدر به پیش‌دانسته‌های مخاطب وابسته است که تماشاگر تازه‌کار را عملاً از همان دقایق آغازین سردرگم می‌گذارد.