اینکه گاهی می‌شود خطر را از دور تشخیص داد و به هر چیزی شک کرد و فیلم این را به ما گوشزد می‌کند که باید به غریزه‌هایمان توجه کنیم و از هر چیز کوچک شک‌برانگیزی به سادگی نگذریم.
جنگ داخلی فیلمی است که از دریچه عکاس جنگ به داستان می‌نگرد. یا بهتر است بگوییم، فیلم به شکل نگاه از آن دریچه است. شکلی از دید که طرفی نمی‌گیرد، اما واقعیت را فیلتر و مرزبندی می‌کند. این در لحظاتی آشکار می‌شود که تصویر متحرک به طور ناگهانی به یک عکس سیاه و سفید تبدیل می‌شود. گویی آن لحظه را می‌بینیم که خارج از زمان از جلوی چشمانمان برداشته شده است.
فیلم The Idea of You با بازی ان هتوی یک فیلم کمدی عاشقانه و موزیکال تو خالی و کلیشه‌ای اما نسبتا سرگرم کننده را ارائه می‌کند.
فیلم کمدی فرانسوی- ایتالیایی «مارچلو میو» (Marcello Mio) که در بخش اصلی جشنواره کن ۲۰۲۴ شرکت می‌کند، برای اولین بار در هشتمین روز برگزاری این رقابت‌ها اکران شد. این فیلم به نویسندگی و کارگردانی کریستف اونوره چندان مورد توجه منتقدان قرار نگرفت و نقدهای ضعیفی دریافت کرد. در ادامه با نقدها و نمرات فیلم «مارچلو میو» همراه باشید.
فیلم «قلب‌های تپنده» (Beating Hearts) اثر جنایی عاشقانه جدید فیلمساز فرانسوی، ژیل للوش است که در بخش اصلی جشنواره کن ۲۰۲۴ به نمایش درآمد اما نتوانست نقدهای مثبتی دریافت کند و منتقدان از اینکه فیلم به بخش اصلی مسابقه راه پیدا کرده است، تعجب کرده‌اند.
جدیدترین فیلم شان بیکر، «آنورا»، که در جشنواره فیلم کن امسال به نمایش درآمد، با استقبال گرم منتقدان روبرو شده است. این فیلم به داستان آنورا، یک رقصنده بروکلینی و پسر یکی از الیگارش‌های روسی می‌پردازد که در ماجراهای دیوانه‌وار و احساسی گرفتار می‌شوند.
فیلم «گرند تور» (Grand Tour)، جدیدترین ساخته‌ی فیلمساز تحسین‌شده‌ی پرتغالی، میگل گومیس است که برای کسب نخل طلا در جشنواره کن ۲۰۲۴ رقابت می‌کند و تا اینجا نقدهای مثبتی دریافت کرده است.
کارگردان در مسیر رسیدن به ایده‌آل‌های خود چیز‌های زیادی را در The Animal Kingdom به خطر میاندازد. برای مثال رفتار حیوانات و به بازی گرفتن اصالت خوی حیوانی به درستی ادا نمی‌شود. در نهایت می‌توان فهمید که مسائل روان‌شناختی که توماس کایلی مد نظر داشته بسیار بر شیوه کارگردانی آن ارجعیت دارد.
Abigail محصول جدید سینمای هالیوود است. اثری که تمام تلاشش را کرده تا اسمش بر سر زبان‌ها بیافتد. فیلمی تماما هیجانی و دریغ از یک لحظه تعلیق؛ فیلمی با همان جامپ اسکرهای همیشگی و کمی خون‌بازی.
تازه‌ترین فیلم پائولو سورنتینو، فیلمساز محبوب جشنواره کن، «پارتنوب» با یک تشویق ایستاده نه و نیم دقیقه‌ای و اشکی که از چشمان سلست دلا پورتا، بازیگر نقش اصلی فیلم، سرازیر شد، در هفتادمین و هفتمین دوره این جشنواره معتبر به نمایش درآمد.
آهو یک سکانس معرف خوب در آغاز دارد که تماشاگر را با اتمسفر داستان آشنا کرده و سپس با قهرمان خود روبرو می‌کند. دختر جوانی که از شهر و متعلقاتش دل بریده و ساکن روستایی در شمال ایران شده و آثار چوبی خلق می‌کند. فیلمنامه‌ای کاملا شخصیت محور که با ریتمی ملایم و تا حدودی کند قصه‌اش را روایت می‌کند.
فیلم Godzilla Minus One در اواخر سال ۲۰۲۳ میلادی در ژاپن اکران شد و با تحسین‌های فراوانی از جانب مخاطبان و منتقدان مواجه شد تا به عنوان فیلمی مورد انتظار معرفی شود.
«پسر جهان را می‌کشد» شبیه یک همبرگری نوپا است که محصول خود را از رقیبی که به خوبی تبلیغ می‌شود کپی می‌کند. این یعنی همان مواد، همان دستور پخت، تبلیغات شیک، حتی نوعی سس. اما شما نمی‌توانید تنها با یک سبک چیزی منحصر به فرد ایجاد کنید. در نتیجه مشکلات مربوط به جهان‌سازی و شخصیت‌های مسطح، سؤالاتی را در ذهن مخاطب خلق می‌کند که شما را از غوطه‌ور شدن کامل در فیلم باز می‌دارد، حتی زمانی که آماده امتیاز دادن بیشتر به آن هستید.
طرح The Fall Guy قوی ترین نقطه فیلم نیست، چرا که داستان فاقد «پیچش» عمده یا حداقل مدلی از داستان‌گویی تکان دهنده است. با این حال، خود فیلم در درجه اول به دلیل شیمی باورنکردنی بین شخصیت‌های اصلی، به خوبی ریتم خود را حفظ می‌کند.
«نگهبان شب» فیلمی سهل و ممتنع است، حاصل مهارت، پختگی و تجربه‌گرایی جسورانهٔ رضا میرکریمی. فیلمی که قصه‌های معمولی و کوچک و فضای رئالیستی‌اش را با شاعرانگی درمی‌آمیزد و مثل آن پرواز و رهایی آخر اوج می‌گیرد. مثل «معجزه در میلان» ویتوریو دسیکا که آدم‌های بیچاره و بی‌خانمان در ضیافتی ذهنی بر بالنی خیالی سوار می‌شوند تا رها شوند از دنیای مصیبت‌بارشان.
فیلم «ماده» (The Substance) ساخته‌ی کورالی فارگیت ۱۹ می ۲۰۲۴ در جشنواره فیلم کن برای اولین بار به نمایش درآمد. این فیلم بادی هارر با بازی دمی مور، دنیس کواید و مارگارت کوالی در اولین نقدهای خود بسیار خوش درخشیده است و تا کنون بهترین فیلم این دوره از رقابت‌ها شناخته می‌شود. در ادامه با نقدها و نمرات فیلم «ماده» همراه باشید.
علی عباسی «کارآموز» را فیلمی انسانی خوانده و گفته است: «باید به خاطر داشته باشیم که این‌ها همه انسان‌اند. پست‌ترین هیولا، سزاوار ِسرزنش‌ترین چهره تاریخ هم در زندگیاش به سگی علاقه داشته، کسی را دوست داشته یا جایی در زندگیاش با کسی مهربانی کرده. بنابراین، اگر این فیلم یک ایدئولوژی داشته باشد، یک ایدئولوژی انسان‌دوستانه است.»
فیلم Arcadian اثری محصول ۲۰۲۴ و در ژانر هیجان‌انگیز و اکشن و با تم آشنای آخرالزمانی می‌باشد که نام بازیگر آشنایی نیز در آن به چشم می‌خورد.
یکی دیگر از خصائصی که ویلنوو را به انتخاب ایده‌آلی برای کارگردانی این اثر بدل می‌کند، توانایی او در حفظ طرح فیلمسازی‌اش، از اولین فیلمش تا کنون است. به بیان دیگر، از فیلم اولش تا کنون، او جلوه‌های مینیمالیستی خود را در فیلمسازی و دکوپاژها حفظ کرده است.
شاه آرتور (Arthur the King) فیلمی براساس واقعیت است که دوستی تکان‌دهنده‌ای را میان انسان و حیوان به‌تصویر می‌کشد. رابطه‌ای که از اعماق جنگل آغاز می‌شود و تا مایل‌ها دورتر نیز ادامه می‌یابد.
فیلم خون در برابر غبار (Blood for Dust)، اثری جنایی با بازی کیت هرینگتون است که بیش از هر چیز روی عناصر سبک بصری سرمایه‌گذاری می‌کند.
فیلم بهترین‌ها، ایده‌ی جالبی دارد درباره‌ی توانایی موسیقی در پرتاب کردن انسان به دل گذشته؛ اما ند بنسون، موفق نمی‌شود که این ایده را در قالب یک جهان داستانی باورپذیر، بپردازد.
«افق: حماسه آمریکایی» (Horizon: An American Saga) اولین ساخته‌ی کوین کاستنر پس از دو دهه بازنشستگی است؛ کارگردانی که در دهه‌ی ۹۰ میلادی با «رقصنده با گرگ‌ها» جایزه اسکار بهترین کارگردانی را به خانه برد و پس از اکران «چراگاه آزاد» (۲۰۰۳) از فیلمسازی کناره‌گیری کرد. فیلم «افق: حماسه آمریکایی» که در بخش از خارج از مسابقه جشنواره کن ۲۰۲۴ به نمایش درآمد، متاسفانه نتوانسته امتیازات و نقدهای مثبتی دریافت کند.
فیلم زندگی‌نامه‌ای «لیمونوف: تصنیف» (Limonov: The Ballad) ساخته‌ی کیریل سربرنیکوف کارگردان روس که در هفتادوهفتمین دوره جشنواره فیلم کن در بخش اصلی رقابت می‌کند، در ششمین روز برگزاری این فستیوال برای اولین بار به نمایش درآمد. در ادامه با نقدهای فیلم «لیمونوف: تصنیف» در جشنواره فیلم کن ۲۰۲۴ همراه باشید.
«کفن‌ها» (The Shrouds) جدیدترین ساخته‌ی دیوید کراننبرگ است که طرفداران ژانر ترسناک با او آشنایی کاملی دارند؛ این فیلم که در جشنواره کن ۲۰۲۴ برای نخل طلا رقابت می‌کند، تا اینجا نقدهای ضدونقیضی کسب کرده است.
فیلم موزیکال جنایی «امیلیا پرز» (Emilia Pérez) ساخته‌ی ژاک اودیار برای اولین بار ۱۸ می ۲۰۲۴ در بخش اصلی رقابت‌های جشنواره فیلم کن به نمایش درآمد و با تشویق و تحسین منتقدان مواجه شد. کارگردانی اودیار و نقش‌آفرینی درخشان بازیگران فیلم از نکات برجسته‌ای بودند که منتقدان به آن اشاره کردند. در ادامه با نقدهای فیلم «امیلیا پرز» در هفتادوهفتمین جشنواره کن همراه باشید.
فیلم «اوه، کانادا» (Oh, Canada) درباره کارگردانی است که درست وقتی درحال دست و پنجه نرم کردم با مرگ است، از آمریکا به کانادا می‌گریزد و مجاب می‌شود یک فیلم اعتراف‌آمیز بسازد؛ این داستان قطعه‌قطعه پل شریدر است که با وجود نقدها و نمرات منفی، با پایان خلاف انتظار خود بینندگان را به فکر وامی‌دارد.
Challengers فیلمی در ژانر درام، ورزشی و عاشقانه، محصول سال ۲۰۲۴ آمریکا می‌باشد که توسط لوکا گوادانینو (Luca Guadagnino) بر اساس فیلمنامه‌ای از جاستین کوریتزکیس (Justin Kuritzkes) کارگردانی شده است. این فیلم داستان آرت بازیکن حرفه‌ای تنیس را روایت می‌کند که با کمک همسرش تاشی که او نیز در جوانی بازیکن قدرتمندی بوده و به دلیل مجروحیت به مربی‌گری روی آورده، در مقابل دوست صمیمی سابقش، پاتریک مسابقه می‌دهد. این فیلم بیش از هفتاد میلیون دلار تا به الان فروش داشته است.
متأسفانه مولانا شخصیتی واداده فکری به تصویر درمی‌آید و شمس هم کاراکتری عصیانگر که هرچه دلش بخواهد در ید قدرت اوست. حال اگر مخاطب به چنین برداشتی رسیده باشد که جای تأسف است. نوع اکت بازیگران نیز آن‌گونه است که همه تحت سیطره شمس هستند! چه در کادر حضور داشته باشد و چه نه! بازی بسیار بی‌روح پارسا پیروزفر نیز رخوتی در ذهن مخاطب پدید می‌آورد. شمس نیز با نقش‌آفرینی شهاب حسینی جز در یکی، دو پلان آن‌چنان باورپذیر نیست.
فیلم «انواع مهربانی» (Kinds of Kindness) جدیدترین ساخته‌ی یورگوس لانتیموس کارگردان یونانی برای اولین بار ۱۷ می ۲۰۲۴ در جشنواره کن به نمایش درآمد. این فیلم در اولین نمایش خود با بازخوردهای خوبی مواجه شد و منتقدان کارگردانی و بازی بازیگران آن را ستودند. در ادامه با نقدها و نمرات فیلم «انواع مهربانی» در هفتادوهفتمین جشنواره کن همراه باشید.
فیلم «اسیر امواج» -یا گرفتار جزر و مد- (Caught by the Tide)، ساخته‌ی جدید فیلمساز تحسین‌شده‌ی چینی، جیا ژانکو است که در جشنواره کن ۲۰۲۴ برای نخل طلا رقابت می‌کند و تا اینجا نقدهای مثبتی کسب کرده است.
طی ۲۰ سال گذشته در جشنواره کن چند فیلم رومانیایی برجسته از موج نو رومانیایی به نمایش درآمده است. اما فیلم نئورئالیستی «سه کیلومتر تا پایان جهان»، نتوانسته در حد و اندازه‌های «مرگ آقای لازارسکو» (The Death of Mr. Lazarescu) یا «۴ماه، ۳ هفته و ۲ روز» (۴ Months, 3 Weeks and 2 Days) ظاهر شود.
«Sting» این است که اجزای خوبی دارد، از فیلمبرداری و عنکبوت ترسناک بگیرید تا بازیگران قابل قبول، اما نمی‌تواند کار جالبی با آنها انجام دهد. در ابتدا هیچ اتفاق جالبی در داستان نمی‌افتد، و سپس حتی فینال هم به نوعی خیلی پایان گویایی نیست. نمی‌دانم کمبود بودجه یا ایده وجود داشته، اما فیلم استینگ از آن دست تولیداتی است که اگر کاملا تشنه آثاری با محوریت موجودات ترسناک نباشید، می‌توانید به راحتی از آن بگذرید.
«عامه پسند» تصویر درستی از تنهایی یک زن خانه‌دار ترسیم می‌کند، رویاهایی که در این زنان وجود دارد و قربانی تصویری می‌شود که جامعه از آنها مطالبه می‌کند، ساده و گاه دم دستی هستند اما این رویاها، اغلب عملی نمی‌شوند. اشاره‌های مختصر و مفید فیلم به رابطه محمدعلی با زنی دیگر، قطع ارتباط پسر و مادر و نادیده گرفته شدن فهیمه، بحران هویت این زن- مادر را عیان می‌کند.
فیلم جدید پل شریدر اثری درهم و برهم،با نقش‌آفرینی‌هایی غالبا سرد و بی‌روح و فیلمی عاری از شور و اشتیاق است،؛یک ناامیدی.فیلم براساس رمان Foregone نوشته راسل بنکس ساخته شده و شریدر را یک بار دیگر در کنار ریچارد گر،ستاره او در فیلم ژیگولوی آمریکایی قرار می‌دهد.
فیلم «الماس وحشی» (Wild Diamond) به کارگردانی آگاته رایدینگر روز گذشته برای اولین بار در جشنواره فیلم کن ۲۰۲۴ به نمایش درآمد. این درام که حول داستان بلوغ دختری ۱۹ ساله می‌چرخد، اولین فیلم بلند رایدینگر، سینماگر فرانسوی محسوب می‌شود که توسط او نوشته و کارگردانی شده است. در ادامه با نقدهای فیلم «الماس وحشی» در هفتادوهفتمین دوره جشنواره فیلم کن همراه باشید.
نقد فیلم «گودزیلا و کونگ: امپراتوری جدید» (Godzilla x Kong: The New Empire) را در این مطلب می‌خوانید.
فیلم «پرنده» (Bird) جدیدترین ساخته‌ی آندریا آرنولد است که آثار تحسین‌شده‌ای همچون «تنگ ماهی» و «عزیز آمریکایی» را در کارنامه دارد؛ این فیلم که برای نخل طلای جشنواره کن ۲۰۲۴ رقابت می‌کند، در روز دوم به نمایش درآمد و تا اینجا نقدهای مثبتی دریافت کرده است.
پس از مدت‌ها انتظار، فیلم «مگالوپلیس» (Megalopolis)، اثر پرهیاهوی فرانسیس فورد کوپولا در بخش اصلی جشنواره کن ۲۰۲۴ به نمایش درآمد؛ همان‌طور که پیش‌بینی می‌شد، نقدهای این فیلم به‌شدت ناهمگون هستند، بعضی از منتقدان آن را فوق‌العاده توصیف کرده‌اند و برخی دیگر آن را یکی از بدترین فیلم‌های کوپولا می‌دانند.
با اینکه سینمای اجتماعی در سال‌های اخیر نزول قابل‌توجهی در ایران داشته و محدودیت و سانسور عامل اصلی این اتفاق بوده، اما نمی‌شود تصویرسازی عباس امینی از ایران امروز را به مثابه سینمای اجتماعی ایران معاصر متصور شد. فیلمی که ایران در آن به مثابه یک ویرانه و بیابان تصویر می‌شود و استفاده از این فضاسازی و جغرافیا نه برای مردم بلکه در راستای اعمال پروتکل‌ها انجام شده است.
فیلمساز بدون ردوبدل‌شدن هیچ دیالوگی، شخصیت‌هایش را تاحدود قابل‌توجهی پردازش می‌کند. آنها گویا مشغول به‌جاآوردن مناسکی مقدس هستند. اصلا غذاخوردن در این فیلم مناسکی مقدس است.
مرد میمونی (Monkey Man) نخستین فیلم سینمایی بلند دو پتل بازیگر بریتانیایی هندی الاصلی است که با آثاری مثل «میلیونر زاغه نشین» (Slumdog Millionaire)، «شیر» (Lion) و «هتل بمبئی» (Hotel Mumbai) در عرصه بین‌المللی درخشید.
ابیگیل سعی می‌کند به عنوان یک فیلم ژانری چندین چیز باشد؛ این یعنی سازندگان هم به دنبال فیلمی هیولایی با چاشنی یک دختر خون‌آشام بوده‌اند، و هم سعی در ایجاد اثری تنش آفرین با چاشنی یک معمای هیجان‌انگیز داشته‌اند.
با نگاه فرمالیستی، آناتومی یک سقوط در ژانر درام دادگاهی ساخته شده و بر همین اساس، بیشتر صحنه‌های فیلم در دادگاه و کشمکش بین دادستان، متهم و وکیل مدافع، بر سر گناه‌کاری یا بی‌گناهی متهم سپری می‌شود. اما در محتوا، آناتومی یک سقوط به بررسی جزئیات اضمحلال یک رابطه عاشقانه و گسست زندگی زناشویی می‌پردازد.
مایکل کیتون، بازیگر مشهور هالیوود، در دومین تجربه کارگردانی خود فیلم «ناکس کنار می‌رود» را ساخته است. در این فیلم آل پاچینو هم به ایفای نقش پرداخته است.
یکی از جذابیت های چهارشنبه سوری به بازی گرفتن و به چالش کشیدن ذهن مخاطب توسط خالقان اثر(فیلمنامه نویسان و کارگردان) است؛ به این شکل که در طول تماشای فیلم مولفان اثر هرگز اجازه نمی دهند، که مخاطب از آنها پیشی بگیرد.
پیش از شروع نقد فیلم، باید به حال و هوای پرهیجان سال‌های ۱۹۶۰ تا ۱۹۷۲ موج نوی سینمای فرانسه گریزی زد. کشور آمریکا پیروز جنگ جهانی دوم و اقتصادش قدرتمندتر از اروپا شده است. اروپا تحت تأثیر همین جنگ وارد رکود و ورشکستگی و در چنین شرایطی بدیهی است که سینمای آمریکا -هالیوود- هم بخواهد قلدرمآبانه هنر دنیا را قبضه کند.
«کافه کنار جاده» تنها عنوان بازسازی را به دوش نمی‌کشد تا بخواهد با تکیه بر عنصر نوستالژی به زور عده‌ای از طرفداران فیلم سابق را پای خود بنشاند؛ بلکه یک فیلم کاملا تازه، با خطوط داستانی و حتی شخصیت‌پردازی تازه است و حضور داگ لیمان و جیلنهال هم با آن کارنامه‌ی درخشانشان فیلم را چند پله بالاتر از اثر هرینتگون قرار می‌دهد.
یک اثر مهیج و تاریک درباره کار دشوار امدادگران؛ یک فیلم پر جنب و جوش، اما نه بدون تنش معمولی این ژانر.
اشکال اصلی فیلم سگ‌های خفته به شیوه روایت و رسیدن به پاسخ نهایی و حل معمای قتل دکتر ویدر بازمی‌گردد. فیلمنامه با آنکه شروع خوبی دارد و می‌تواند حال و گذشته را به وسیله پل‌های ارتباطی که خود طراحی کرده به یکدیگر پیوند زده تا مخاطب رفته رفته دست به کشف اتفاقات بزند، در پایان‌بندی از مسیر خود خارج شده و شباهتی به شروع خود ندارد.
